ผมก็เข้าใจนั้นว่าทุกบาททุกสตางค์มีค่าแต่ตอนนั้นผมไม่โอเคเลยคือผมไปซื้อของให้แม่แล้งที่นี้พอกลับบ้านมาแม่ก็บอกให้ผมไปซื้ออีกรอบละมันร้อนอะครับละโดนสั่งให้เดินไปเดินมาแบบนี้คุณไม่รู้สึกอารมณ์เสียหรอง่ายๆเลยผมซื้อเสร็จกำลังเดินกลับบ้านแล้วพอหลังจากนั้นแม่ค้าก็ตระโกนมาว่าเห้ยหนูอย่าพึ่งไปซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกผมผมเลยเดินไปต่อเพราะตอนนั้นผมเดินส่วนกับเด็กอีก2คนด้วยไงพอผมเดินออกมาไกลแล้วป้าเขาก็เรียกผมอีกรอบครั้งนี้ผมเลยแน่ใจว่าป้าคนนั้นเรียกตอนนี้นผมเริ่มโมโหละเพระตอนที่เดินส่วนกับเด็กป้าน่าจะพูดเลยว่ายังขาดอีก50สตางค์แต่ป้สแกไม่พูดปล่อยผมเดินไปต่อพอผมรู่ว่าขาดอีกแค่50สตางค์ผมนี่แบบห้ะ??แค่นั้นก็ยังจะเอาอ้อวะผมเลยบอกไปว่าดะไปเอาให้ครับหลังจากนั้นผมวิ่งกลับบ้านเลยอาบก็อายไม่รู้จะพูดไรพอมาถึงร้านป้าแกผมก็เอาให้เสร็จจบละเรื่องมีแค่นี้ครับคือผมไม่เข้าใจว่าจะปัดให้หน่อยไม่ได้หรอผมเดินไปร้านแกประมาณ6รอบได้ตอนนั้นผมโครตอารมเสียร้อนก็ร้อนเดินมาตั้งหลายรอบตอนน้นผมกลับบ้านมานํ้าตากแตกเลยคือแบบโกรธมากคือเรื่องนี้ผมผิดที่ควบคุมอารมตัวเองไม่ได้ใช่ไหมครับ