ผม,ภรรยา,ลูกชาย,ลูกสาวสองคน เป็นคนแพ้กลิ่นควันบุหรี่มาก ได้กลิ่นแล้วจะอาเจียน,มึนหัว,ปวดหัว เป็นกันทั้งครอบครัว เคยปรึกษาหมอแล้ว หมอแนะนำว่าให้หลีกเลี่ยง ก็พยายามไม่เข้าใกล้หรือเดินตามคนสูบ แต่ แต่นี่เจอมาจุดสูบหน้าบ้านเลย ทั้งๆที่ทำป้ายไวนิลติดไว้ที่หน้าบ้านแล้ว   ข้างบ้านก็มีแต่คนสูบบุหรี่  หน้าบ้านเป็นพื้นที่กว้าง เป็นทางสัญจรให้รถและคนเดินผ่าน มีพวกมาตั้งซุ้มเลี้ยงไก่ชนด้วย สูบบุหรี่จัดกันมาก ม้วนต่อม้วนเลย เคยเดินไปบอกว่า ให้งดสูบหรือไปสูบใต้ลมหน่อย ลมพัดกลิ่นควันเข้าบ้าน คนในบ้านเป็นโรคแพ้กลิ่นบุหรี่กันทั้งบ้าน  บางคนบอกเค้า ก็ครับๆๆ ขอโทษครับ แล้วก็ดับบุหรี่เลย ทั้งๆที่เพิ่งจุดสูบได้คำสองคำเท่านั้น น่ารักมากๆ  แต่บางคนนี่ออกแนวนักเลงกับหัวหมอ แนวนักเลงก็บอก จะสูบอะ มีอะไรมั้ย (พร้อมบวก) ผมก็บอกว่า ผมขอร้องนะครับไม่ได้บังคับ เห็นใจกันหน่อย คนมันแพ้ควันบุหรี่ แล้วก็ย้อนถามว่า ทำไมไม้ไปสูบหน้าบ้านหรือในบ้านตัวเองล่ะ  ถึงตอนนี้บางคนออกแนวหัวหมอรู้กฎหมาย(ที่เข้าใจไปเอง)สวนมาทำนองว่าสูบในที่ทางสาธารณะผิดตรงไหน ก็เลยสอนมวยไปว่า คุณไปอ่านข้อกฎหมายดีๆ ทางสาธารณะ,สวนสาธารณะ,สถานที่สาธารณะที่ทุกคนใช้ร่วมกัน  สถานที่ราชการ โรงเรียน โรงพยาบาล วัด บนรถเมล์ เรือหรือแพข้ามฟาก เค้าห้ามสูบบุหรี่นะครับ  บางคนได้ฟังก็ตะแบงเถียงข้างๆคูๆ (เคยมีถึงขั้นท้าตีท้าต่อยกับผมเลยนะ)  บางคนก็เสียงอ่อนลง เราก็อ่อนลงให้อภัยกันไป ตัวผมเองตอนเป็นวัยรุ่นก็ลองมาทุกอย่าง ยกเว้นผงขาว(ตอนนั้นเรียกกันแบบนี้ จริงๆก็คือเฮโรอีนนั่นแหละ) บุหรี่นี่หนักมาก สูบแทนกัญชาเวลาหาไม่ได้ มาเลิกเอาตอนมีแฟนและมีลูกเพราะเค้าขอร้อง เลิกสูบแล้วเวลาได้กลิ่นใครสูบจะเหม็นมาก ทำธุรกิจส่วนตัวมีลูกน้องยี่สิบกว่าคนก็ห้ามลูกน้องสูบในโรงงาน ให้ไปสูบข้างนอกใต้ลม ไม่ให้ไปรบกวนคนที่ไม่สูบบุหรี่(ส่วนมากเป็นผู้หญิงที่ไม่สูบ) ทุกวันนี้คนสูบบุหรี่เพิ่มมากขึ้น เด็กเรียนประถมก็สูบกันแล้ว ทั้งเด็กผู้ชายเด็กผู้หญิง เริ่มลองเริ่มสูบกันตั้งแต่อายุน้อยๆ มูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่เดี๋ยวนี้หายเงียบไปเลย ยังเคยเห็นพวกมักง่ายสูบบุหรี่ตรงป้ายห้ามสูบ หรือในสถานศึกษา มหาลัยรามคำแหงนี่เคยไปรอลูกสาวสอบ เห็นเดินสูบกันปกติ ทั้งนักศึกษาและผู้ปกครองหรืออาจจะมีอาจารย์ด้วย ไม่มีใครกล้าว่ากล่าวตักเตือน แม้แต่ รปภ.เองยังสูบเลย มันกลายเป็นค่านิยมในสังคมไปแล้ว สูบได้แต่ควรมีจิตสำนึกบ้าง ระมัดระวังไม่ให้ไปเดือดร้อนคนที่เค้าไม่สูบหรือคนที่แพ้กลิ่นควัน ส่วนตัวก็เห็นใจคนที่สูบแล้วเลิกไม่ได้หรือไม่อยากเลิก แต่ก็ใจเขาใจเรานะ คนมันไม่ชอบหรือแพ้กลิ่นควันมันมีเยอะกว่านะ จะจุดบุหรี่สูบครั้งใดก็ขอให้มองซ้ายมองขวาด้วย อย่าเอาแต่ความสุขตัวเอง โดยโยนความทุกข์ให้ผู้อื่น ไม่งั้นก็อยู่ร่วมกันไม่ได้                                                                                                                                                                   อีกเรื่อง ชอบมีคนเอามอเตอร์ไซค์มาจอดปิดหน้าประตูทางเข้าบ้าน จะออกจากบ้านทีก็ต้องไปเดินตามหาเจ้าของรถ ถ้าไม่ล็อคคอรถก็พอจะเข็นขยับออกได้ แต่ส่วนมากจะล็อคคอ ทั้งๆที่ติดป้ายไว้ให้เห็นชัดๆ(เมื่อก่อนใช้กระดาษA4 พิมพ์ข้อความห้ามจอด) คือ ป้ายที่ผมสั่งทำแล้วนำมาติดนี่ก็เป็นข้อความภาษาไทย สามารถอ่านได้ง่ายๆ แต่ก็จะเจอทั้งคนสูบบุหรี่และจอดรถขวางหน้าบ้านทุกวัน หรือป้ายที่ติดมันอ่านยากไป  ผมจะทำยังไงกับคนจำพวกนี้ดีครับ ขอคำแนะนำพี่น้องชาวพันทิปด้วยครับ