เราเป็นคนไม่ชอบเด็กเลย แต่จะเอ็นดูเด็กที่น่ารักและนิสัยดี เราจะยื่นเงิน หรือพาไปซื้อขนมตลอด แต่เราไม่ชอบลูกของเพื่อนมากๆถึงขั้นไม่อยากได้ยินเสียงหรือเห็นเลย ลูกเพื่อนคือต้นแบบของเด็กเปรตแบบ 100% ไม่มีความน่ารักน่าเอ็นดูเลยจริงๆ แรกๆที่พามาเจอเรา เราก็พาไปซื้อขนม แต่นางร้องอยากได้ของเล่นเราไม่ซื้อให้ ตอนนี้อายุก็น่า 5-6 ขวบซนชนิดแบบบ้านพัง บ้านเราเลี้ยงแมวก็หยุมแมวเรา นั่งทับแมวเรา จนเราต้องเอาแมวไปขังในห้องนอน บางทีเดินๆมาทุบหลังเราแรงมาก เพื่อนเราอีกคนโดนตบหน้าหันเลย  แม่มันนั่งหัวเราะค่ะ เราก็พูดตรงๆว่า เธอต้องสอนลูกบ้างนะ ไม่ใช่นั่งหัวเราะเวลาลูกทำผิด แม่มันก็ดูออกว่าเราไม่ชอบลูกมัน แม่มันก็พยายามพูดว่าลูกมันน่ารัก นิสัยดี พาไปโรงเรียนครูก็ชมว่าเป็นเด็กพูดเพราะเรียบร้อย เรากับเพื่อนอีกคนนี่ หืมใช่หรอแล้วมันก็ขยันพามาด้วยนะ เราไปกินบุฟเฟ่สายพาน เราอุสาชวนกันไปในวันที่ลูกนางไป โรงเรียน แม่มันพาลูกมาด้วยจ้า งง มาก ความบังเกิดเลย ลูกมันทำเละมาก จนเรากับเพื่อนอีกคนตัดสินใจไม่ไปไหนกับนาง และไม่ชวนมิตติ้งที่บ้านเราอีก เป็นการตัดปัญหา