ในวันี่13ถึง15เป็นวันสงกรานผได้ไปต่างจังหวัดในวันที่12ถึงประมาน17:00นาฬีกาในวันที่12ผมได้เล่นน้ำวันสงการตอน18:00กว่าๆตอนผมเล่นก็เล่นปกติจนผมได้เห็นคนเเก่คนนึงยืนมองผมเขาจ้องผมเดต่ผมไม่หันไปมองกลับเเต่ผมรุ้ว่าเขากำลังจ้องผมอยุ่เขายืนจ้องนานประมาณ2-3นาทีเเล้วยายเเก่คนนั้นก็หายไปรูปร่างลักษณะเหมือนอายุไม่ต่ำกว่า60ปีใส่เสื้อสีขาวยาวถึงขาวันถัดมาเป็นวันลูกพี่ลูกน้องพ่อผมได้มาบ้านต่างจัวหวัดพ่อผมกลับลุงที่เป็นพี่ของพ่อผม
พ่อผมจะเป็นน้องเล็กสุดในตระกูล เขาก็ได้เตี๊ยมเครื่องเสียงยกขึ้นหลังกระบะละขับไปหน้าหน้าบ้านผมได้เล่นน้ำต่อในช่วงบ่ายเพราะตอนเช้านั้นร้อนมากๆตอนบ่ายผมเล่นน้ำอยุ่หน้าบ้านลุงของผมผมก็ได้เตรียมถังน้ำเเต่วันนี้ก่อนผมจะออกจากบ้านผมได้เห็นลุงเเก่คนนึงยืนมองผมอยู่ข้าง
นอกบ้านเเต่คลาวนี้ผมได้หันไปมองกลับเขาจ้องผมค้างโดยไม่หันไปถางไหนเลยจนผมต้องเดินหนีเข้าบ้านผมเลยไปส่องกระจกดูอีกทีลุงเเก่เเกหายไปเเล้วลุงเเก่นั้น มีรูปร่างสูงผอมเสื้อลายสีขาวลายสี่เหลี่ยมกางเกงขาสั้น เเต่ผมไม่ได้คิดไรมาก
ผมก็เลยไปเล่นน้ำปกติโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยตอนกลับมาผมเหนื่อยเเละอ่อนเพลียมากเพราะผมได้เล่นจนถึง1ทุ่มกว่าๆในวันทัดมาวันที่14 ผมก็ได้ไปเล่นน้ำเหมือนปกติเหมือเดิมเล่นน้ำหน้าบ้านลุงที่ผมไปเล่นน้ำในวันที่14เวลา13:00นาฬีกาผมก็ได้เตรียมน้ำเล่นปกติพอถึงช่วงเย็นๆผมได้หันไปทางด้านเป็นซอยที่ผมเดินออกมาผมได้หันไปพอดีเป็นครั้งเเรกเเละอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เห็น ผมได้เห็นยายเเก้คนนั้นที่ผมได้วันเเรกเขายืนมองผมอ้าปากข้างหน้าตาเพลียๆตาเหมือนคนไม่ได้นอนมาหลายวันผมได้ยืนมองข้างเลยในใจผมคิดว่า"เอาวะถ้ากูไม่หนุดมองใครจะหันหนีก่อน" ผมก็ได้จ้องจนเขายิ้มให้ผมเเต่เขายิ้มเเบบมันสยองเเล้วก็ค่อยหันหลังเดินหนีหายไปผมก็ไม่ได้เดินตามเพราะผมคงคิดว่าอาจเป็นคนรู้จักของยายผมเเม่ผมก็ได้ เหมือนเดิมครับผมก็นเล่นน้ำจนดึกเเล้วก็ค่อยกลับบ้านในวันที่15เป็นวันที่ผมจะจำไว้เลยครับ วันที่15เป็นวันที่ลุงที่เขาเอาเครื่องเสียงเขากลับ
บ้าน ในวันนี้ผมไม่ได้ไปเล่นน้ำเพราะวันนี้ผมเหนื่อยเเละเพลีย ผมเลยนอนทั้งวันจนประมาณ16:00โมง
กว่าๆผมไปลองขับรถ รถที่ผมขับเป็นรถเกียธรรมดารถเวฟ ได้ขับรถสำรวจรอบๆทางที่ผไปมันจะเป็นซอยเงียบๆไม่ค่อยมีรถสันจอนผ่านเเล้วผมขับกลับมาที่บ้านเเละผมกลับก็ได้ขับรถตลาดเพื่อนที่จะเล่นน้ำจนสักพึงก็ขับกลับมาผมก็ได้ขอเเม่ขับรถเล่นเเถวในซอยเเต่ขับไปไม่ได้ไกลเพราะตอนนั้นมันมืดมากมองถางอะไรไม่ค่อยเห็นละหว่างทางกลับอีกไม่กี่เมรตจะถึงบ้านผมเเล้วก็มีหมาตัวนึงสีจาวขนหยิกๆตรงคางของมันนั้นเหมือนมีอะไรสีเเดงๆติดอยู่ตรงคางของมัน
มันไล่กัดผมจนมันง้ำขาผมได้ผมตกใจมากเลยบิดคันเล่งเเล้วตอนนั้นผมไม่ได้ดูทางผมหันไปอีกทีตอนนั้นผมใกล้เสาไฟมากจนผมชนเข้ากับเสาไฟนั้นเเต่ผมยังมีสติอยู่เลยเข็นรถออกมาผมได้น้ำที่ไหลออกมาจากหัวผมตอนเเรกก็ไม่ได้คิดอะไรจนผมเอามือไปเช็ดผมได้เห็นว่าน้ำที่ผมเช็ดมันเข้มเเต่ในตอนนั้นผมไม่เห็นอะไรเพราะมันมืดมากตอนนั้นรถพังคอรถเเข็งเเต่ผมก็ยังขับไปหาเเม่ของผมเเล้วพาไปส่งโรงพยาบาลพอถึงมือเเพทผมก็อุ่นใจเเต่เจ็บมากตอนเย็บ10เข็มหมอเขาบอกว่าเเผลลึกถึงกระดูกเลยเเผลลึกประมาณ10เซนติเมตรเเต่ตอนนั้นโรงพยาบาลวุ้นมากเพราะผมไปพร้อมกลับตอนที่มีคนตีกันประมาณ22:00ทุ่มผมก็ได้กลับบ้าน ยายเเละย้า ผมได้พาผมมารับขวัญเป็นความเชื่อของคนโบราณย้าผมได้เปิดสมุดอะไรบางอย่างเเล้วเปิดดูในวันนี้เป็นวันที่15ผมเกิดวันที่15เเละปีนี้ผมจะอายุ15หญ้าผมบอกว่า15ในวันนี้มันเขียนว่าคอขาด หลังจากผมก็ได้กินข้ากินน้ำกินยา เเล้วไปนอนผมเเค่ขอให้ผมหลับเเล้วได้ตื่นอีกครั้ง
จบ
รถล้มเพราะหมาขาวเลือด
พ่อผมจะเป็นน้องเล็กสุดในตระกูล เขาก็ได้เตี๊ยมเครื่องเสียงยกขึ้นหลังกระบะละขับไปหน้าหน้าบ้านผมได้เล่นน้ำต่อในช่วงบ่ายเพราะตอนเช้านั้นร้อนมากๆตอนบ่ายผมเล่นน้ำอยุ่หน้าบ้านลุงของผมผมก็ได้เตรียมถังน้ำเเต่วันนี้ก่อนผมจะออกจากบ้านผมได้เห็นลุงเเก่คนนึงยืนมองผมอยู่ข้าง
นอกบ้านเเต่คลาวนี้ผมได้หันไปมองกลับเขาจ้องผมค้างโดยไม่หันไปถางไหนเลยจนผมต้องเดินหนีเข้าบ้านผมเลยไปส่องกระจกดูอีกทีลุงเเก่เเกหายไปเเล้วลุงเเก่นั้น มีรูปร่างสูงผอมเสื้อลายสีขาวลายสี่เหลี่ยมกางเกงขาสั้น เเต่ผมไม่ได้คิดไรมาก
ผมก็เลยไปเล่นน้ำปกติโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยตอนกลับมาผมเหนื่อยเเละอ่อนเพลียมากเพราะผมได้เล่นจนถึง1ทุ่มกว่าๆในวันทัดมาวันที่14 ผมก็ได้ไปเล่นน้ำเหมือนปกติเหมือเดิมเล่นน้ำหน้าบ้านลุงที่ผมไปเล่นน้ำในวันที่14เวลา13:00นาฬีกาผมก็ได้เตรียมน้ำเล่นปกติพอถึงช่วงเย็นๆผมได้หันไปทางด้านเป็นซอยที่ผมเดินออกมาผมได้หันไปพอดีเป็นครั้งเเรกเเละอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เห็น ผมได้เห็นยายเเก้คนนั้นที่ผมได้วันเเรกเขายืนมองผมอ้าปากข้างหน้าตาเพลียๆตาเหมือนคนไม่ได้นอนมาหลายวันผมได้ยืนมองข้างเลยในใจผมคิดว่า"เอาวะถ้ากูไม่หนุดมองใครจะหันหนีก่อน" ผมก็ได้จ้องจนเขายิ้มให้ผมเเต่เขายิ้มเเบบมันสยองเเล้วก็ค่อยหันหลังเดินหนีหายไปผมก็ไม่ได้เดินตามเพราะผมคงคิดว่าอาจเป็นคนรู้จักของยายผมเเม่ผมก็ได้ เหมือนเดิมครับผมก็นเล่นน้ำจนดึกเเล้วก็ค่อยกลับบ้านในวันที่15เป็นวันที่ผมจะจำไว้เลยครับ วันที่15เป็นวันที่ลุงที่เขาเอาเครื่องเสียงเขากลับ
บ้าน ในวันนี้ผมไม่ได้ไปเล่นน้ำเพราะวันนี้ผมเหนื่อยเเละเพลีย ผมเลยนอนทั้งวันจนประมาณ16:00โมง
กว่าๆผมไปลองขับรถ รถที่ผมขับเป็นรถเกียธรรมดารถเวฟ ได้ขับรถสำรวจรอบๆทางที่ผไปมันจะเป็นซอยเงียบๆไม่ค่อยมีรถสันจอนผ่านเเล้วผมขับกลับมาที่บ้านเเละผมกลับก็ได้ขับรถตลาดเพื่อนที่จะเล่นน้ำจนสักพึงก็ขับกลับมาผมก็ได้ขอเเม่ขับรถเล่นเเถวในซอยเเต่ขับไปไม่ได้ไกลเพราะตอนนั้นมันมืดมากมองถางอะไรไม่ค่อยเห็นละหว่างทางกลับอีกไม่กี่เมรตจะถึงบ้านผมเเล้วก็มีหมาตัวนึงสีจาวขนหยิกๆตรงคางของมันนั้นเหมือนมีอะไรสีเเดงๆติดอยู่ตรงคางของมัน
มันไล่กัดผมจนมันง้ำขาผมได้ผมตกใจมากเลยบิดคันเล่งเเล้วตอนนั้นผมไม่ได้ดูทางผมหันไปอีกทีตอนนั้นผมใกล้เสาไฟมากจนผมชนเข้ากับเสาไฟนั้นเเต่ผมยังมีสติอยู่เลยเข็นรถออกมาผมได้น้ำที่ไหลออกมาจากหัวผมตอนเเรกก็ไม่ได้คิดอะไรจนผมเอามือไปเช็ดผมได้เห็นว่าน้ำที่ผมเช็ดมันเข้มเเต่ในตอนนั้นผมไม่เห็นอะไรเพราะมันมืดมากตอนนั้นรถพังคอรถเเข็งเเต่ผมก็ยังขับไปหาเเม่ของผมเเล้วพาไปส่งโรงพยาบาลพอถึงมือเเพทผมก็อุ่นใจเเต่เจ็บมากตอนเย็บ10เข็มหมอเขาบอกว่าเเผลลึกถึงกระดูกเลยเเผลลึกประมาณ10เซนติเมตรเเต่ตอนนั้นโรงพยาบาลวุ้นมากเพราะผมไปพร้อมกลับตอนที่มีคนตีกันประมาณ22:00ทุ่มผมก็ได้กลับบ้าน ยายเเละย้า ผมได้พาผมมารับขวัญเป็นความเชื่อของคนโบราณย้าผมได้เปิดสมุดอะไรบางอย่างเเล้วเปิดดูในวันนี้เป็นวันที่15ผมเกิดวันที่15เเละปีนี้ผมจะอายุ15หญ้าผมบอกว่า15ในวันนี้มันเขียนว่าคอขาด หลังจากผมก็ได้กินข้ากินน้ำกินยา เเล้วไปนอนผมเเค่ขอให้ผมหลับเเล้วได้ตื่นอีกครั้ง
จบ