เหนื่อยไหมลูก วันนี้เห็นทำงานเหนื่อย แต่ก็สนุกนะ และเป็นประสบการณ์ เป็นประวัติศาสตร์ที่ดี

ฉันเบี้ยว ไม่ช่วยงานเธอตามเคย เลยรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับตำแหน่งภรรเมียของเธอละ มีหลายงานเลยที่ต้องทำ แต่ยังคั่งค้าง

และฉันถดถอยลงแบบฮวบ ๆ เลย อะไรที่เคยทำได้ ก็เริ่มทำไม่ได้หลายอย่าง มานึกย้อนไป ว่าเราผ่านตอนนั้นมาได้ยังไง

ขนาดว่าจะปลูกหอมหัวใหญ่ ป่านนี้ก็ยังไม่ยอมงอกราก งอกใบเลย ไม่รู้ผิดพลาดในขั้นตอนไหน ไปอยู่กับเธอ ก็รังแต่จะเป็นภาระนะ

วันนี้เป็นวันเถลิงศก ภาษาเหนียเรียก วันพญาวัน ตอนเช้า คนเฒ่าคนแก่จะไปวัด จากนั้นลูกหลานจะตระเวนดำหัว

ซึ่งก็เตรียมพวกขนม เช่น ขนมเทียนไส้หวาน ใช้ใบตองกล้วย ใบตองกวาว อาหาร กับแกล้ม เช่น ข้าวเกรียบ เครื่องดื่ม เช่น เหล้าน้ำขาว เอาไว้รอ ลูกหลานก็ให้เป็นเงินบ้าง เป็นผ้านุ่งบ้าง ไปพบปะ เยี่ยม ขอพร จากญาติผู้ใหญ่

ซึ่งฉันก็ไม่ได้ไปวัด เลยไม่ได้นำบุญมาฝากเธอ และก็มีแต่ฉันกับแม่ ก็ดำหัวกันเองนี่แหละ (เปล่าเปลี่ยวมาก 55) และสละสลุงหิ้งพระและรูปตา - ยาย และคิดว่าคงไม่ได้เชิญพ่อหนาน (พ่อทิด) มาทำพิธีสะเดาะเคราะห์

พรุ่งนี้ 16 เมษายน เรียกว่า วันหวยออก เอ๊ย! วันปากปี จะนิยมกินแกงขนุนอ่อนกัน (หรือเป็นตำขนุน ที่ภาษาอีสานเรียก ซุบบักมี่ หรือถ้ามีผลสด ก็กินขนุนสุกได้มั้ง) เป็นพืชชื่อมงคล ถือว่าจะมีคนค้ำ คนหนุน ไปตลอดทั้งปี วันถัด ๆ ไป น่าจะชื่อ วันปากเดียน (ปากเดือน) วันปากวัน จริง ๆ เหมือนจะมีพิธีกรรมต่ออีก แต่ก็ไม่ได้สำคัญเท่าวันปากปีแล้วล่ะ เพราะต้องแยกย้ายกันไปทำงานแล้ว

สุดท้ายนี้ ก็สวัสดีปีใหม่ไทยนะ เขาขึ้นนักษัตร มะโรง กันตอนนี้ใช่ป่าว ไม่รู้ตามปฏิทินสุริยคติ หรือจันทรคติ ขอให้เธอเจริญ ก้าวหน้า ในหน้าที่การงาน การเรียน ความรัก ฯลฯ สุขภาพกาย ดีวัน ดีคืน นะลูกนะะ น่าจะไม่ลืมพูดอะไรละล่ะ