เราไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ยังไง เรารู้แค่ว่าเรารักเจ้าแมวอ้วนตัวนี้ซะเหลือเกิน พยายามทำใจแต่ทำไม่ได้ซะที😭
แมวอายุ12ปี
-สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
-ปกติกินเนื้อวัวไม่ได้(แพ้)
-อาหารเม็ดกินทีไรถ่ายเป็นเลือด ไม่ว่ายี่ห้อไหน สรุปอดกิน(แต่ชอบมาก)
-ขออาหารกินทั้งวัน(เลยอ้วน)
-ถ่ายเหลวบางครั้งมีเลือดปน(หมอหาสาเหตุไม่พบ)
-เป็นหวัดบ่อย แต่ชอบอากาศเย็น
-พออายุ10ปี ได้โรคไตมา
-ไม่ชอบกินน้ำ จะน้ำพุ รึอะไรก็ไม่สน เราต้องเอาน้ำผสมในอาหารเปียกเท่านั้นถึงจะกิน
-อาหารที่เคยชอบงดทุกอย่าง กินได้แต่อาหารโรคไตเท่านั้น แล้วมันไม่มีตัวเลือกเยอะ กินแบบเดิมๆ ดูจำเจ
-โดนถอนฟันไป13ซี่ เพราะไม่ให้เราแปรงฟัน(อาจจะเป็นเพราะเราได้เค้ามาเลี้ยงตอน2ปีแล้ว เลยหัดไม่ได้)
ทุกอย่างที่กล่าวมาคือดูเป็นแมวขี้โรคนะคะ ดูแลยาก มีรายละเอียดเยอะ ไอ้นั่นไม่ได้ ไอ้นี่ไม่ได้ ถือว่ายุ่งยาก ลำบากในตอนแรก เพราะเรามีแมวสองตัว อีกตัวไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพเลย แต่พอทำๆไป ดูแลไปทุกๆวันมันเป็นความเคยชิน เป็นความรักที่อยากดูแล อยากให้เขาอยู่กับเราไปนานๆ เพราะสิ่งที่เราได้กลับมาคือ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ บอกได้เลยว่ามันมีความสุขมากๆที่เรามีเขา 24ชั่วโมงตัวติดกันตลอด บางครั้งก็ตีกันบ้างเพราะม๊าชอบไปกอด ไปหอมเยอะเกินไป บางทีตบหัวเราแบบตบซ้ายตบขวาๆ ตบๆ โอเคๆ พอๆ เจ็บเปื้อนยิ้ม แยกย้าย บางที่มีรอยจารึกที่แขน บางทีหน้า ข่วนกันไป(ดีที่ที่นี่มียาดี โดนข่วนรีบทายานี้ ไม่เป็นรอยแผลนาน แป๊บเดียวหาย) พอมาเมื่อ3อาทิตย์ก่อน แมวป่วย(ตรวจสุขภาพประจำทุกปี)เริ่มอาการวันอังคาร 00.30น.มาเสียวันพุธ 22:40น. เร็วมากจนเราไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันได้รักษาเขาเลย ได้พาไปหาหมอ แต่หมอแนะนำให้ไปหาแพทย์เฉพาะทางเกี่ยวกับหัวใจ เพราะหมอเห็นสิ่งผิดปกติหลังจากอัลตราซาวหัวใจ เหยื่อหุ้มหัวใจมีเลือดคลั่งรึก็เป็นหนอง การรักษาแน่นอน ผ่าตัดรึไม่เอาเข็มฉีดยาจิ้มไปที่หัวใจดูดสิ่งนั้นออก หมอบอกการรักษา 50:50เท่านั้น เริ่มมีน้ำท่วมปอดด้วย หมอฉีดยาขับน้ำ ให้ยามากิน แล้วให้รีบหาหมอเฉพาะทาง คำว่า50:50 มันคือคำวัดใจที่ หาย 50 ตาย50 หมอพูดถึงแนวทางการรักษา มันเสี่ยงทั้งสองวิธี ถ้าอ้วนจะต้องตาย เราไม่อยากให้เขาเจ็บปวดจากการผ่าตัด เราอยากให้เขาอยู่บ้านที่เขารัก อยู่กับป๊ากับม๊าและน้องของเขา ไม่ใช่ไปส่งที่โรงพยาบาลแล้ว ไปดูแลก็ไม่ได้ รอแต่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แฟนพูดมาตลอดจะไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น เพราะแมวอายุเยอะแล้ว แฟนเคยมีแมวมาก่อนที่เราจะแต่งงานกัน แมวเป็นมะเร็งจากการฉีดวัคซีนที่คอ หมอบอกผ่าตัดได้ หายแน่นอน แมวอยู่โรงพยาบาล2เดือน หมอให้รับแมวกลับ พอกลับมาบ้านแมวไม่เอาแฟน จากที่เคยรักกันมาก ติดกันมาก มะเร็งกลับมาอีก สุดท้ายต้องฉีดยาหลับ(ตาย) แฟนบอกมันคือการจากลาที่เจ็บปวด แมวคงคิดว่าแฟนเอาเขาไปทิ้ง แฟนบอก 2เดือน ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติกับแมวยังไง คือมันหดหู่ เราว่าเราเข้าใจแฟน กับคำว่า ไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น มันเคยเจ็บมาแล้ว พอหลังจากกลับมาจากหาหมอ ก็ไม่มีอาการใดๆ นอนตลอด กินได้นิดหน่อย เดินไปก็กลับไปนอนที่นอน เราได้แต่ภาวนาให้หมอดูผิด อัลตราซาวไม่ละเอียดหรก ได้แต่คิดนะคะ แมวที่อายุเยอะ มีโรคประจำตัว แถมต้องผ่าตัด แค่คิดก็หดหู่ แฟนเปิดหาวิธีรักษาที่ไม่ต้องผ่าตัด ซึ้งไม่มีเลย แฟนพูดแบบนี้อ้วนตายแน่ๆแล้วก็ร้องไห้ รอดูอาการพอเช้าวันพุธ ยังไม่มีอาการ แค่ซึม เดินตาม กินน้ำ กินอาหารได้นิดหน่อย แต่ฉี่เยอะมากๆ คงเพราะยาที่หมอฉีดมาให้ พอมา11โมง มีอาการ แฟนรีบโทรหาโรงพยาบาล แต่ที่นี่ถ้าไม่นัดล่วงหน้าก็จะลำบากเพราะไปฉุกเฉินจะมีหมอมั๊ยไม่รับปาก ต้องรอนานแค่ไหนไม่สามารถพูดได้ เขาให้พาไปพรุ่งนี้คือพฤหัสเช้า แต่ไม่สามารถรับปากอะไรได้นะ นี่คือคำพูดเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลแพทย์เฉพาะทาง ทำไงหล่ะได้แต่รอ แต่อาการของอ้วนไม่ดีเลย หายใจถี่ๆเร็ว นอนคว่ำลงกับพื้น เดินเป๋ไปเป๋มา มีร้องเสียงดังเหมือนเจ็บปวด โคตรน่าสงสาร ยาก็ไม่มี หมอก็ไม่มี ไม่มีทางช่วยอ้วนเลย ได้แต่ลูบๆ กอดๆ คุยให้กำลังใจกัน เดี๋ยวเป็นเดี๋ยวดีขึ้น พอหลังจากบ่ายสอง อาการเริ่มออกถี่ขึ้น บ่อยขึ้น จนเราเองไม่รู้จะทำยังไง เราร้องไห้ตั้งแต่เริ่มอาการ ร้องจนตาบวม ปวดหัว มันเครียดมาก ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งมอง ถ้าอ้วนไม่ไหวก็หลับไปนะลูก อย่าทรมานแบบนี้เลย ถ้าอ้วนอยากไปหมออ้วนต้องสู้นะ รอพรุ่งนี้เช้าป๊ากับม๊าจะพาไปหาหมอ ม๊าสัญญา แต่อ้วนต้องสู้นะ อาการไม่ได้ดีขึ้นเลย มันถี่จนมีหยุดพักนิ่งไปซัก5นาทีแล้วก็เป็นต่อ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ จับขา ลูบๆ หอมๆ กอดๆเขา เรียกเขา ย้ายกลับเขามานอนที่นอน ทำแบบนี้อยู่ 12ชั่วโมง หลังๆเริ่มมีชักเกร็ง หายใจถี่ เรากะแฟนจากที่ร้องไห้กัน มันเริ่มคิดว่าอยากให้เขาหลับไป ไม่ต้ิองเจ็บปวด ทรมานแบบนี้ พอมาครั้งสุดท้ายก่อนที่จะหมดลม ชักเกร็ง ร้องเสียงดัง มองหน้าเรา เรารู้ว่าอ้วนคงคิดว่าทำไมม๊าไม่ช่วยเขา😭 เราได้แต่บอกหลับให้สบายนะลูก ไม่ต้องห่วงป๊า ม๊าและน้อง หลับให้สบาย ในใจนึกถึงย่าของเรา ย่าจ๋าพาอ้วนไปด้วยนะ หนูฝากอ้วนด้วย แล้วแมวก็ค่อยๆหมดลม นิ่งลง แล้วก็เงียบไปเลย เรารู้สึกโล่งมาก เพราะ12ชั่วโมงที่ทรมานมันเจ็บปวดรึเกิน เรากราบแมว1ครั้ง เพราะถ้าเทียบอายุ เขาคงเป็นโอป้าคนนึง เราขอบคุณที่เขาให้ความสุขเรามาตลอด เรามีความสุขได้เพราะเขา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ต่อไปนี้เหลือแค่ความทรงจำ และตัวแทนของเขา
เคยนั่งดูสิ่งที่เรารักหมดลมหายใจไปต่อหน้ากันมั๊ยคะ?โคตรทรมาน
แมวอายุ12ปี
-สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
-ปกติกินเนื้อวัวไม่ได้(แพ้)
-อาหารเม็ดกินทีไรถ่ายเป็นเลือด ไม่ว่ายี่ห้อไหน สรุปอดกิน(แต่ชอบมาก)
-ขออาหารกินทั้งวัน(เลยอ้วน)
-ถ่ายเหลวบางครั้งมีเลือดปน(หมอหาสาเหตุไม่พบ)
-เป็นหวัดบ่อย แต่ชอบอากาศเย็น
-พออายุ10ปี ได้โรคไตมา
-ไม่ชอบกินน้ำ จะน้ำพุ รึอะไรก็ไม่สน เราต้องเอาน้ำผสมในอาหารเปียกเท่านั้นถึงจะกิน
-อาหารที่เคยชอบงดทุกอย่าง กินได้แต่อาหารโรคไตเท่านั้น แล้วมันไม่มีตัวเลือกเยอะ กินแบบเดิมๆ ดูจำเจ
-โดนถอนฟันไป13ซี่ เพราะไม่ให้เราแปรงฟัน(อาจจะเป็นเพราะเราได้เค้ามาเลี้ยงตอน2ปีแล้ว เลยหัดไม่ได้)
ทุกอย่างที่กล่าวมาคือดูเป็นแมวขี้โรคนะคะ ดูแลยาก มีรายละเอียดเยอะ ไอ้นั่นไม่ได้ ไอ้นี่ไม่ได้ ถือว่ายุ่งยาก ลำบากในตอนแรก เพราะเรามีแมวสองตัว อีกตัวไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพเลย แต่พอทำๆไป ดูแลไปทุกๆวันมันเป็นความเคยชิน เป็นความรักที่อยากดูแล อยากให้เขาอยู่กับเราไปนานๆ เพราะสิ่งที่เราได้กลับมาคือ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ บอกได้เลยว่ามันมีความสุขมากๆที่เรามีเขา 24ชั่วโมงตัวติดกันตลอด บางครั้งก็ตีกันบ้างเพราะม๊าชอบไปกอด ไปหอมเยอะเกินไป บางทีตบหัวเราแบบตบซ้ายตบขวาๆ ตบๆ โอเคๆ พอๆ เจ็บเปื้อนยิ้ม แยกย้าย บางที่มีรอยจารึกที่แขน บางทีหน้า ข่วนกันไป(ดีที่ที่นี่มียาดี โดนข่วนรีบทายานี้ ไม่เป็นรอยแผลนาน แป๊บเดียวหาย) พอมาเมื่อ3อาทิตย์ก่อน แมวป่วย(ตรวจสุขภาพประจำทุกปี)เริ่มอาการวันอังคาร 00.30น.มาเสียวันพุธ 22:40น. เร็วมากจนเราไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันได้รักษาเขาเลย ได้พาไปหาหมอ แต่หมอแนะนำให้ไปหาแพทย์เฉพาะทางเกี่ยวกับหัวใจ เพราะหมอเห็นสิ่งผิดปกติหลังจากอัลตราซาวหัวใจ เหยื่อหุ้มหัวใจมีเลือดคลั่งรึก็เป็นหนอง การรักษาแน่นอน ผ่าตัดรึไม่เอาเข็มฉีดยาจิ้มไปที่หัวใจดูดสิ่งนั้นออก หมอบอกการรักษา 50:50เท่านั้น เริ่มมีน้ำท่วมปอดด้วย หมอฉีดยาขับน้ำ ให้ยามากิน แล้วให้รีบหาหมอเฉพาะทาง คำว่า50:50 มันคือคำวัดใจที่ หาย 50 ตาย50 หมอพูดถึงแนวทางการรักษา มันเสี่ยงทั้งสองวิธี ถ้าอ้วนจะต้องตาย เราไม่อยากให้เขาเจ็บปวดจากการผ่าตัด เราอยากให้เขาอยู่บ้านที่เขารัก อยู่กับป๊ากับม๊าและน้องของเขา ไม่ใช่ไปส่งที่โรงพยาบาลแล้ว ไปดูแลก็ไม่ได้ รอแต่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แฟนพูดมาตลอดจะไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น เพราะแมวอายุเยอะแล้ว แฟนเคยมีแมวมาก่อนที่เราจะแต่งงานกัน แมวเป็นมะเร็งจากการฉีดวัคซีนที่คอ หมอบอกผ่าตัดได้ หายแน่นอน แมวอยู่โรงพยาบาล2เดือน หมอให้รับแมวกลับ พอกลับมาบ้านแมวไม่เอาแฟน จากที่เคยรักกันมาก ติดกันมาก มะเร็งกลับมาอีก สุดท้ายต้องฉีดยาหลับ(ตาย) แฟนบอกมันคือการจากลาที่เจ็บปวด แมวคงคิดว่าแฟนเอาเขาไปทิ้ง แฟนบอก 2เดือน ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติกับแมวยังไง คือมันหดหู่ เราว่าเราเข้าใจแฟน กับคำว่า ไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น มันเคยเจ็บมาแล้ว พอหลังจากกลับมาจากหาหมอ ก็ไม่มีอาการใดๆ นอนตลอด กินได้นิดหน่อย เดินไปก็กลับไปนอนที่นอน เราได้แต่ภาวนาให้หมอดูผิด อัลตราซาวไม่ละเอียดหรก ได้แต่คิดนะคะ แมวที่อายุเยอะ มีโรคประจำตัว แถมต้องผ่าตัด แค่คิดก็หดหู่ แฟนเปิดหาวิธีรักษาที่ไม่ต้องผ่าตัด ซึ้งไม่มีเลย แฟนพูดแบบนี้อ้วนตายแน่ๆแล้วก็ร้องไห้ รอดูอาการพอเช้าวันพุธ ยังไม่มีอาการ แค่ซึม เดินตาม กินน้ำ กินอาหารได้นิดหน่อย แต่ฉี่เยอะมากๆ คงเพราะยาที่หมอฉีดมาให้ พอมา11โมง มีอาการ แฟนรีบโทรหาโรงพยาบาล แต่ที่นี่ถ้าไม่นัดล่วงหน้าก็จะลำบากเพราะไปฉุกเฉินจะมีหมอมั๊ยไม่รับปาก ต้องรอนานแค่ไหนไม่สามารถพูดได้ เขาให้พาไปพรุ่งนี้คือพฤหัสเช้า แต่ไม่สามารถรับปากอะไรได้นะ นี่คือคำพูดเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลแพทย์เฉพาะทาง ทำไงหล่ะได้แต่รอ แต่อาการของอ้วนไม่ดีเลย หายใจถี่ๆเร็ว นอนคว่ำลงกับพื้น เดินเป๋ไปเป๋มา มีร้องเสียงดังเหมือนเจ็บปวด โคตรน่าสงสาร ยาก็ไม่มี หมอก็ไม่มี ไม่มีทางช่วยอ้วนเลย ได้แต่ลูบๆ กอดๆ คุยให้กำลังใจกัน เดี๋ยวเป็นเดี๋ยวดีขึ้น พอหลังจากบ่ายสอง อาการเริ่มออกถี่ขึ้น บ่อยขึ้น จนเราเองไม่รู้จะทำยังไง เราร้องไห้ตั้งแต่เริ่มอาการ ร้องจนตาบวม ปวดหัว มันเครียดมาก ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งมอง ถ้าอ้วนไม่ไหวก็หลับไปนะลูก อย่าทรมานแบบนี้เลย ถ้าอ้วนอยากไปหมออ้วนต้องสู้นะ รอพรุ่งนี้เช้าป๊ากับม๊าจะพาไปหาหมอ ม๊าสัญญา แต่อ้วนต้องสู้นะ อาการไม่ได้ดีขึ้นเลย มันถี่จนมีหยุดพักนิ่งไปซัก5นาทีแล้วก็เป็นต่อ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ จับขา ลูบๆ หอมๆ กอดๆเขา เรียกเขา ย้ายกลับเขามานอนที่นอน ทำแบบนี้อยู่ 12ชั่วโมง หลังๆเริ่มมีชักเกร็ง หายใจถี่ เรากะแฟนจากที่ร้องไห้กัน มันเริ่มคิดว่าอยากให้เขาหลับไป ไม่ต้ิองเจ็บปวด ทรมานแบบนี้ พอมาครั้งสุดท้ายก่อนที่จะหมดลม ชักเกร็ง ร้องเสียงดัง มองหน้าเรา เรารู้ว่าอ้วนคงคิดว่าทำไมม๊าไม่ช่วยเขา😭 เราได้แต่บอกหลับให้สบายนะลูก ไม่ต้องห่วงป๊า ม๊าและน้อง หลับให้สบาย ในใจนึกถึงย่าของเรา ย่าจ๋าพาอ้วนไปด้วยนะ หนูฝากอ้วนด้วย แล้วแมวก็ค่อยๆหมดลม นิ่งลง แล้วก็เงียบไปเลย เรารู้สึกโล่งมาก เพราะ12ชั่วโมงที่ทรมานมันเจ็บปวดรึเกิน เรากราบแมว1ครั้ง เพราะถ้าเทียบอายุ เขาคงเป็นโอป้าคนนึง เราขอบคุณที่เขาให้ความสุขเรามาตลอด เรามีความสุขได้เพราะเขา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ต่อไปนี้เหลือแค่ความทรงจำ และตัวแทนของเขา