หนูอยากถามว่าจะเอายังไงกับผู้ใหญ่ที่หัวรุนแรงไม่มีเหตุผลและทำลายร่างกายดีคะคือย่าเราเป็นคนที่พูดทุกอย่างเลยค่ะสมมุตินะคะว่าเราพูดลอยๆพูดเฉยๆค่ะว่าอยากเปิดแอร์มันร้อนย่าก็จะพูดประมาณว่า"ทำตัวแบบนี้ได้ยังไงทำตัวสบายคนอื่นทำงานทำการเค้าก็ร้อนจะมาสบายคนเดียวหรอฯ"พูดต่อยาวเลยค่ะเราฟังมาคือมันไม่มีเหตุผลเลยค่ะย่าพูดแบบนี้แต่ย่าก็เป็นคนเปิดแอร์เองทุกวันเลยค่ะ ย่าชอบตะโกนให้คนแถวนั้นได้ยินค่ะว่าตัวเองเป็นทาสเป็นเป็นแม่บ้านให้คนในบ้านลัก็ต่อท้ายว่า
"กุไม่ใช่แม่นะ"
และชอบพูดคำที่ไม่ดีและเป็นปมเราค่ะชอบพูดว่าแม่ทิ้งเราแล้ว ไม่มีเห็นหัวเราหรอก เป็นเด็กกำพร้าแม่ เดี๋ยวโตไปก็เป็น
หนีตามแม่ไปเลย พูดแบบนี้มาตั้งแต่เราอนุบาลเลยค่ะ
พูดคำหยาบทุกวันเลยค่ะเรียกเราว่าอีเรียกว่า ตอนเด็กเราทนได้ค่เพราะกลัวมากไม่กล้าพูดอะไรเลย
แต่พอโตมาพอรู้เรื่องเราก็เริ่มพูดกลับเค้าบ้างค่ะเผื่อเค้าจะคิดได้เราพูดด้วยแบบสุภาพตลอดค่ะเราจะชอบพูดว่า
"พูดเพราะๆได้มั้ย" "ไม่ตะโกนได้มั้ย" "ฟังหนูบ้าง"
พูดอะไรที่เป็นความจริงอะค่ะแต่ย่าจะรับไม่ได้และตะโกนใส่เรากลับตลอดเวลาที่คำพูดเรามีเหตุผลและเป็นความจริงย่าสู้ไม่ได้ย่าจะใช้กำลังค่ะ วันนี้เราทนไม่ได้มากๆเลยค่ะเราพูดเสียงปกติคือเค้าไม่รับฟังอะไรเลยค่ะไม่หยุดตะโกนใส่เราสักที เราเลยตะโกนกลับเลยค่ะตะโกนดังที่สุดที่เคยตะโกนมาแล้วค่ะ พอเราตะโกนและพูดสิ่งที่เค้าเถียงไม่ได้เค้าเดินมาเอาจานฟาดหน้าเราซ้ำๆเลยค่ะ เรากรี๊ดใส่ย่าเลยค่ะเรากรี๊ดดังและเยอะมากเลยค่ะอันนี้เราพึ่งเป็นครั้งแรกนะคะอึ้งตัวเองอยู่เหมือนกัน แล้วหลังจากนั้นย่าเงียบเลยค่ะ เลยอยากจะรู้ค่ะว่าทำยังไงให้ย่าเราคิดได้คะว่าที่ทำอยู่มันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเด็กหนูลองพูดตรงๆแล้วค่ะแต่ย่าไม่รับฟัง
(บอกคนในบ้านให้ช่วยไม่ได้ค่ะเพราะเค้าไม่อยากยุ่ง)
อยากถามผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ปกครองแล้วค่ะ
"กุไม่ใช่แม่นะ"
และชอบพูดคำที่ไม่ดีและเป็นปมเราค่ะชอบพูดว่าแม่ทิ้งเราแล้ว ไม่มีเห็นหัวเราหรอก เป็นเด็กกำพร้าแม่ เดี๋ยวโตไปก็เป็น หนีตามแม่ไปเลย พูดแบบนี้มาตั้งแต่เราอนุบาลเลยค่ะ
พูดคำหยาบทุกวันเลยค่ะเรียกเราว่าอีเรียกว่า ตอนเด็กเราทนได้ค่เพราะกลัวมากไม่กล้าพูดอะไรเลย
แต่พอโตมาพอรู้เรื่องเราก็เริ่มพูดกลับเค้าบ้างค่ะเผื่อเค้าจะคิดได้เราพูดด้วยแบบสุภาพตลอดค่ะเราจะชอบพูดว่า
"พูดเพราะๆได้มั้ย" "ไม่ตะโกนได้มั้ย" "ฟังหนูบ้าง"
พูดอะไรที่เป็นความจริงอะค่ะแต่ย่าจะรับไม่ได้และตะโกนใส่เรากลับตลอดเวลาที่คำพูดเรามีเหตุผลและเป็นความจริงย่าสู้ไม่ได้ย่าจะใช้กำลังค่ะ วันนี้เราทนไม่ได้มากๆเลยค่ะเราพูดเสียงปกติคือเค้าไม่รับฟังอะไรเลยค่ะไม่หยุดตะโกนใส่เราสักที เราเลยตะโกนกลับเลยค่ะตะโกนดังที่สุดที่เคยตะโกนมาแล้วค่ะ พอเราตะโกนและพูดสิ่งที่เค้าเถียงไม่ได้เค้าเดินมาเอาจานฟาดหน้าเราซ้ำๆเลยค่ะ เรากรี๊ดใส่ย่าเลยค่ะเรากรี๊ดดังและเยอะมากเลยค่ะอันนี้เราพึ่งเป็นครั้งแรกนะคะอึ้งตัวเองอยู่เหมือนกัน แล้วหลังจากนั้นย่าเงียบเลยค่ะ เลยอยากจะรู้ค่ะว่าทำยังไงให้ย่าเราคิดได้คะว่าที่ทำอยู่มันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเด็กหนูลองพูดตรงๆแล้วค่ะแต่ย่าไม่รับฟัง
(บอกคนในบ้านให้ช่วยไม่ได้ค่ะเพราะเค้าไม่อยากยุ่ง)