ยายเรามักจะว่าคนใดคนหนึ่งในบ้านแล้วจะหาเรื่องมาด่าคนอื่นๆโดยว่าแต่เรื่องเดิมๆจนคนในบ้านทนไม่ไหวเลยสวนกลับเลยกลายเป็นว่าทะเลาะกันไปเลยซึ้งเราเป็นผู้ฟังไม่สามารถทำอะไรได้ มันไม่เคยหนัก จนถึงวันนี้วันที่แม่เรากลับจากกรุงเทพมาพักผ่อนช่วงเทสกาลอยู่ที่บ้าน แม่เรากลับมาก็ยังปกติจนยายเราพูดถึงเรื่องเงินแล้วแม่เราไม่สามารถให้ได้เขาก็ว่าแล้วพูดนู่นนี่จนแม่เราทนไม่ไหวเลยสวนกลับไปแต่ยายเราไม่ยอมหยุดจนเกิดการทะเลาะกันหนักมากๆจนเราได้รู้ว่าบ้านที่เราอยู่ที่ดินที่ยายเราถือก็เป็นเงินจากค่าสินสอดของแม่เราเราคิดว่าเป็นของลุงของยายมาตลอด แต่บ้านคนที่ทำขึ้นคือตากับแม่และยายเราช่วยกันทำ แต่ยายเรามักจะพูดว่าตาเป็นคนทำอยู่ตลอดโดยไม่นึกถึงแม่เราที่จ่ายมาเยอะเหมือนกันแถมไล่ออกจากบ้านด้วย เวลาใครว่าอะไรเขาจะเข้าข้างน้าเราเสมอเข้าข้างสามีเขา ทั้งๆที่ผิดก็ยังเข้าข้างเหมือนลำเอียง แม่เราไม่ใช่ว่าไม่ให้เงินยายเลยแต่ให้เดือนละ2ครั้งด้วยซ้ำแต่มันก็ไม่พอเลย ตั้งแต่ที่คนที่เคยทำงานกลับมาอยู่บ้าน เราก็ไม่ได้เงินไปเรียนเลยอาจจะได้ก็ได้อาทิตย์ละ20บาทด้วยซ้ำ ข้าวก็ไม่ได้กินทุกมื้อแต่เราก็ไม่อดนะแต่เราต้องทนตลอดแล้วพอเราเริ่มโตค่าใช้จ่ายก็เยอะทำให้เงินที่แม่โอนให้ยายมาน้อยลงจนยายเขาไปยืมคนอื่นมาใช้แล้วไม่มีคืนเขาจนยายเราเครียดแล้วมาลงที่ลูกหลานหมดไม่ว่าใครก็โดนแต่จะมีคนเดียวที่ไม่โดนคือสามีของเขา ที่บ้านเราไม่รู้ว่าปัญหาคืออ่ะไรแต่เราจะบอกว่า อันที่จริงคนที่เราเรียกตาอยู่ตลอดไม่ใช่ตาแท้ๆแต่เราก็ไม่ว่าอะไร แต่สามียายคนปัจจุบันน้ากับแม่ของเราไม่ค่อยชอบเพราะยายชอบเข้าข้างไม่ว่าจะทำอะไรก็เข้าข้างถึงจะเอาเงินไปใช้ไรก็ไม่ติด แม่เราโอนมาวันเดียวก็หมด ไม่เหลือเลยก็ว่าได้ แล้วทะเลากันแต่เรื่องเงินไม่ว่าจะอะไรก็เงินๆ
*ยายเราอายุแค่60นะค่ะ มีโรคประจำตัวคือเบาหวาน*
 
**ขอระบายหน่อยนะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ**