คือเราเป็นที่ขี้กลัวประเภทที่ว่าไม่กล้าปฏิเสธคน เวลาคิดอะไรเเล้วไม่กล้าพูดออกมา อยากทำอะไรสักอย่างเเล้วกลัวว่าจะโดนด่าโดนว่า หากทำลงไปแล้วจะโดนคนอื่นไม่ชอบหรือเกลียดในสิ่งที่เราทำ นี่ก็ชอบโดนเเม่บ่นว่า"ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง"จนไม่อยากจะทำอะไรเลยค่ะ😔 มีวันหนึ่งเราไปต่างจังหวัดกับครอบครัวเเล้วพบกับญาติห่างๆ เขาดูดีมากค่ะตอนนั้นเห็นเขาเเล้วคิดอยู่อย่างเดียวว่าเเม่ต้องกลับไปวิจารณ์อีกเเน่ เมื่อกลับถึงบ้านเเม่ก็พูดชมเขาค่ะ[ตอนนั้นก็คิดว่าเเม่จะไม่เหมือนเมื่อก่อนเเล้วเพราะเคยพูดกับเเม่ว่าไม่ชอบที่ให้พูดเเบบนั้น]เมื่อวันต่อมาก็ไม่พ้นค่ะ รู้สึกไม่ดีเลยค่ะตอนที่เเม่พูดพยายามกลั้นน้ำตารอให้เเม่ไปแล้วมานั่งร้องให้คนเดียว บางทีความขี้กลัวนี้ก็ส่งผลต่อชีวิตประจำวันด้วยค่ะ ถ้าคนอื่นไม่พูดออกมา หนูก็ไม่ได้เเสดงความคิดเห็นหรือสิ่งที่ต้องการออกมาเลย ต้องคอยทำตามคนอื่นตลอด ตอนเด็กจากที่มั่นใจตัวเองประมาณกลายเป็นความมั่นใจหายไปในพริบตาเลยค่ะ อยากรู้ว่าเราหรือใครที่ควรปรับคะ ปล.เหมือนมาประจานเเม่ตัวเองเลยเเอบรู้สึกผิด😭