ตามหัวข้อเลยคั้บบอยากฟังความเห็นว่าเราต้องทำยังไงหรอคะพ่อถึงจะปล่อยให้เรามีอิสระบ้าง ยกตัวอย่างง่ายๆนะคะพ่อเราไม่อนุญาตให้ใส่ขาสั้นออกจากบ้าน เสื้อเอวลอยทำนองนั้นอ่ะค่ะต้องขายาวเสื้อตัวใหญ่ๆ ซึ่งอากาศประเทศไทยอ่ะมันร้อนนะคือเขาไม่ได่กลัวเราดำแต่เขาบอกว่าอันตราย ส่วนตัวเรามองว่ามันคือเรื่องปกติอ่ะค่ะสมัยนี้ใครๆก็แต่ง แล้วก็มีเรื่องไปเที่ยวค่ะ เวลาเราไปเที่ยวห้ามไกลบ้านเกินไป กลับก่อน18:00ต้องถึงบ้านไรงี้ วันนั้นเราดูหนังเสร็จ17:00แล้วนั่งรถกลับเลยแล้วรถติดกว่าจะถึงบ้านคือ19:00เขาก็ว่าเราว่าถเลถไหล บางทีไปดูหนัง12:00จบ14:00เขาก็โทรมาถามว่าหนังจบแล้วใช่มั้ย กลับบ้านเลย เราก็แบบอ่าวขอเดินเล่นกับเพื่อนก่อนได้มั้ย เขาก็บอกไร้สาระนู้นนี่ เราเคยถามว่าทำไมถึงไม่ให้เรากลับดึกๆได้หรือไปเที่ยวบ่อยๆบ้างเขาบอกว่าเขาเคยผ่านมาก่อน ประมาณว่าสมัยก่อนเขาไปทั่วกับผญ.อ่ะค่ะมีเรื่องไปทั่วเที่ยวไปทั่ว เขาเลยกลัวเราจะโดนแบบที่เขาเคยทำกับพวกผญ.แล้วเราเป็นลูกคนเดียว เขาก็บอกคนเจ้าชู้หวงลูกสาว เราไม่เข้าใจอ่ะตัวเองเคยมั่วเคยเที่ยวแต่เราทำอะไรตามใจตัวเองไม่ได้เลย เราก็ไม่เคยทำอะไรเสียหายให้เขากลุ้มใจนะ ไม่ได้มีเรื่องผช.หรือแบบอยากไปเที่ยวสถานบันเทิงเราไม่ดื่มเลยแบบไม่แตะอ่ะเพราะไม่ชอบ เราแค่อยากไปคอนเสิร์ตที่สยามงี้ ทำงานกะดึกงี้เฉยๆ ไม่ได้หวังไปมั่วกับใคร จนตอนนี้เราไม่กล้าทำอะไรเลยค่ะ อิจฉาเพื่อนข้างบ้านกับเพื่อนเรามากๆวัยเดียวกันอ่ะแต่งตัวออกบ้านเลย แค่คอยโทรรายงานพอว่าไปไหนแค่นั้น ปล.เราจบม.6แล้วนะคะตอนนี้18แล้ว ทุกคนคิดว่ายังไงคะเรายังเด็กเกินไปใช่มั้ย หรือว่ามันคือเรื่องปกติคะ