รับคนที่จบวิศวะอิเล็กมาครับ เท่าที่ดูในไทยน่าจะมีเจ้าเดียวที่สอนโดยตรงคือ ลาดกระบัง หลักสูตรมีสอนวิชา digital ic, analog ic กับพวกวิชา design วงจรตัวอื่นๆครบเลย โทรคม พาเวอร์ คอนโทรล ไม่ได้เรียน ถ้าในไทยพวกที่รับวิศวะไปออกแบบก็มี silicon craft ผลิตภัณฑ์ขายต่างประเทศ ส่วนทีมในการออกแบบจะแบ่งเป็นหลายส่วนครับในการออกแบบชิพตัวนึงเหมือนกับสร้างบ้านเลยครับ โยธาดูเรื่องความแข็งแรง ไฟฟ้าจัดการเรื่องสายไฟ หลอดไฟ ต่างๆ
.
แต่พอมาเป็นจักรวาลการสร้างชิพก็เหมือนกัน จะมีวิศวะที่ ออกแบบสเปค (เขียนโค้ดมา) คนที่ออกแบบวงจรว่าต้องใช้ transistor เท่าไหร่ๆ วงจรประหยัดพลังงานขนาดไหน จะมีปัญหาทางทฤษฎีหรือเปล่า (ในอนาคตถ้ามีการย่อขนาดสถาปัตยกรรมเรื่อยๆ สิ่งที่ต้องคำนึงแน่ๆคือ ปรากฎการณ์อุโมงค์ควอนตัม) แล้วมันทำอะไรได้เพิ่มบ้าง (เพราะว่าสถาปัตยกรรมยิ่งเล็กแปลว่ายิ่งประหยัดพลังงานและประหยัดพื้นที่ และถ้าใช้พื้นที่ลดลงแปลว่าพื้นที่ที่เหลือสามารถเพิ่มฟังก์ชั่นเข้าไปได้) ไปจนถึงเอนจิเนียร์ที่ใช้ layout หน้าตาชิพว่าจะให้ส่วนนี้ของชิพอยู่ตรงไหนๆ เช่นให้ cpu อยู่ขอบบนขวา npu ไปอยู่ตรงนั้น gpu ไปอยู่ตรงนี้ (ชิพ คืออันเดียวกับ ic แค่มันมีหลายชื่อ ชื่อเต็มของ ic แปลไทย คือ วงจรรวม มันหมายความว่า รวมวงจรทุกๆอย่างไว้ในตัวเดียวกัน เหมือนบ้านที่ข้างในมีเฟอร์นิเจอร์ตบแต่งครบแล้วนั่นแหละ) อันนี้แค่งานด้านการ design นะยังไม่ถึงเอาเข้าเครื่องมหาการห้องคลีนรูมทำเวเฟอร์ งาน design มีแค่ วิศวะอิเล็กที่ทำได้ พาวเวอร์ โทรคม คอนโทรล หรือคอมพ์ ก็ไม่ได้เรียน (ภาคคอมพ์ หลายๆที่ ตอนนี้หลักสูตรเน้นไปที่ software มากชนิดที่เรียกว่ายอมปล่อยเด็ก กาก ด้าน hardware ไปเลย กากขนาดไหนบางคนที่เรียนใน อ่าาา วิศวะที่เป็นพี่น้องกันอยู่ใน 3 มุมเมืองกรุงเทพแต่ผมจะไม่เจาะจงว่าเป็นที่ไหนะ ต่อโปรโตบอร์ดทีมือยังสั่นเลย นี่ขนาดยังไม่ได้จ่ายไฟนะ ไหนจะวิชาอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็นวิชาพื้นฐานของวิศวะแขนงไฟฟ้าอีก รู้จัก mosfet แค่แบบผิวเผิน ให้อธิบายหลักการการทำงาน การเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนข้างในนี่มีคนแตกแน่นอน) พาร์ทต่อไปจะเป็นการกล่าวของการขึ้นรูป ซิลิคอน
.
หลังจากที่สายงาน design ทั้งหลายใช้ไปกับวิศวะอิเล็กหมดแล้ว ต่อไปคืองานของพวกที่อยู่ในห้องคลีนรูม งั้นนี้บทบาทของวิศวกรที่ใช้จะเป็นพวก เคมี + วัสดุ   ขั้นตอนแรกๆของการได้มาซึ่ง silicon คือการหลอมทรายและเอามันไปทำมายากลให้มันมันบริสุทธิ์โคตรๆ แบบชนิดที่เรียกว่าห้ามมีฝุ่นเจือปน ให้บริสุทธิ์เท่าที่จะทำได้ (ขั้นตอนในการทำว่าต้องผ่านอะไรบ้างผมก็จำไม่ค่อยได้นัก จำได้ว่ามันต้องงานละเอียดมากๆตอนเรียนก็ข้ามไปดนื้อหาอย่างเยอะ แล้วไอ้ขั้นตอนนี้แหละที่ทุกชาติให้ความสำคัญกับมันมากเพราะว่าต้องใช้งบประมาณสูงโคตรๆ สูงในทุกๆด้านไม่ว่าจะเป็นตั้งแต่การสร้างห้องคลีนรูม และที่แพงสุดๆคือเครื่องมือที่เอามาใช้ตั้งแต่เครื่องหลอม ไปยันเครื่องฉายแสง ค่าบำรุงรักษาก็แพงงงงงงง) และแน่นอนว่าทุกขั้นตอนในนี้ให้มีวิศวะอิเล็กคอยดูอยู่ในห้องด้วย พอได้ตัวแผ่นเวเฟอร์มาเรียบร้อยแล้วสิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ แพคเกจ
.
แน่นอนว่ามันก็ต้องมีวิศวะอิเล็กอยู่นั่นแหละคอยดูว่ามันใช้ได้ตามที่คำนวณไว้ไหม แต่จำนวนที่ใช้ก็น้อยลง วิศวะที่เข้ามามีบทบาทก็จะเริ่มมีสาขาอื่นๆเข้ามามากขึ้นเหมือนงานแพคเกจของทั่วๆไปแค่ครั้งนี้มันแพคชิพเท่านั้น