เราจะสอบเเล้วเเต่เรารู้สึกว่าทำไปทำไมไม่มีไฟเหมือนเดิม จากกระทู้ก่อนๆที่เราพูดถึงเรืองเเม่เขาไม่รักเราเลย เเมวอ้วกในห้อง เหม็นจนนอนอ่านนสก็ไม่ได้ เขายังไม่สนใจออกมาดูเเล้วกลับเข้าห้อวล๊อกประตูให้เรานอนโซฟานอกบ้าน
เราอ่านหนังสือไปก็ไม่เข้าหัวเพราะเหนื่อยมากจากเหนื่อยเรืองสอบอยู่เเล้วยังมาเหนื่อยเรืองเเม่อีก เราไม่ไหวเเล้วจริงๆอาการอยากตายทุกวิมันขึ้นมาเลื่อยๆ ไม่อยากอยู่เเล้วจริงๆ เหนื่อยกับการหายใจจรกที่ชอบเล่นเกมก็ไม่เล่น อ่านนส 8-10ชมจากที่ปกคิอ่าน2ชม เพราะไม่มีอะไรทำ อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมเเม่ถึงเกลียดเราขนาดนี้ โทษเราตลอดเลยว่าถ้าไม่มีเราชีวิตเขาคงดีกว่านี่
มีใครพอจัดการกับความรู้สึกเเบบนี้ได้บ้างคะ เราไม่อยากเป็นเเบบนี้เเล้วเราอยากสอบเราอยากอ่านนส เเต่ไม่มีกำลังใจเลย
จะสอบเเล้วเเต่รู้สึกอยากตาย
เราอ่านหนังสือไปก็ไม่เข้าหัวเพราะเหนื่อยมากจากเหนื่อยเรืองสอบอยู่เเล้วยังมาเหนื่อยเรืองเเม่อีก เราไม่ไหวเเล้วจริงๆอาการอยากตายทุกวิมันขึ้นมาเลื่อยๆ ไม่อยากอยู่เเล้วจริงๆ เหนื่อยกับการหายใจจรกที่ชอบเล่นเกมก็ไม่เล่น อ่านนส 8-10ชมจากที่ปกคิอ่าน2ชม เพราะไม่มีอะไรทำ อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมเเม่ถึงเกลียดเราขนาดนี้ โทษเราตลอดเลยว่าถ้าไม่มีเราชีวิตเขาคงดีกว่านี่
มีใครพอจัดการกับความรู้สึกเเบบนี้ได้บ้างคะ เราไม่อยากเป็นเเบบนี้เเล้วเราอยากสอบเราอยากอ่านนส เเต่ไม่มีกำลังใจเลย