เช่น มีเรื่องอยากจะพูดกับคู่สนทนา แต่กลัว และ กังวล ด้วยเหตุผล...............ต่างๆนาๆ
กลัวโดนชก กลัวไม่พอใจหรืออื่นๆ
พอคู่สนทนาเห็นก็จะรับปากอย่างไม่รอบคอบ รับฟังโดยไม่มีข้อแม้ เพราะสงสารดูท่าทางกลัว และวิตกกังวล อยากช่วยให้หาย
เมื่ออีกฝ่ายลดการ์ดแล้ว เราก็พูดไปได้เลย
พอคนฟังเริ่มไม่พอใจ เขาก็ต้องเก็บไว้ในใจเพราะรับปากไปแล้วว่า จะรับฟังโดยไม่มีข้อแม้
วิธีแบบนี้เป็นจิตวิทยาช่วยให้อีกฝ่ายรับฟังเราได้มากขึ้นใช่ไหมครับ
การแสดงออกว่ากลัว หรือ กังวล ต่อคู่สนทนาจะทำให้เขาใจอ่อนสงสาร และยอมลดการ์ดกับคู่สนทนาไหมครับ
กลัวโดนชก กลัวไม่พอใจหรืออื่นๆ
พอคู่สนทนาเห็นก็จะรับปากอย่างไม่รอบคอบ รับฟังโดยไม่มีข้อแม้ เพราะสงสารดูท่าทางกลัว และวิตกกังวล อยากช่วยให้หาย
เมื่ออีกฝ่ายลดการ์ดแล้ว เราก็พูดไปได้เลย
พอคนฟังเริ่มไม่พอใจ เขาก็ต้องเก็บไว้ในใจเพราะรับปากไปแล้วว่า จะรับฟังโดยไม่มีข้อแม้
วิธีแบบนี้เป็นจิตวิทยาช่วยให้อีกฝ่ายรับฟังเราได้มากขึ้นใช่ไหมครับ