ครั้งหนึ่งพ่อเป็นทั้งเพื่อนและพ่อ
คอยพะนออยู่เคียงข้างไม่ห่างเหิน
พ่อจากไปโลกใบนี้สุดเศร้าเกิน
ลูกระหกระเหิน มองไม่เห็นที่พึ่งพา
อยากมีพ่ออยู่ตรงนี้อีกครั้งหนึ่ง
เป็นที่พึ่งคอยสอนสั่งสิ่งมีค่า
คอยรับฟังความสุขทุกข์ของลูกยา
คอยดูแลซับน้ำตาอย่างวานวัน
เนิ่นนานผ่านแรมปีที่ทนสู้
ทั้งที่รู้พ่อไม่กลับมารับขวัญ
ไม่มีพ่อไม่มีรักมากำนัล
ได้แต่ฝันไม่มีวันเป็นความจริง
ตราบวันนี้จะยืนขึ้นให้เต็มร่าง
เอาแบบอย่างพ่อคือพลังสูงส่งยิ่ง
จดจำความรักจำว่าพ่อเป็นทุกสิ่ง
สุทธิมิ่งมงคลของลูกตลอดไป
ดรัสวันต์
เนื้อร้อง
Wishing You Were Somehow Here Again
You were once my one companion
You were all that mattered
You were once a friend and father
Then, my world was shattered
Wishing you were somehow here again,
Wishing you were somehow near
Sometimes it seemed, if I just dreamed
Somehow you would be here.
Wishing I could hear you voice again,
Knowing that I never would
Dreaming of you, won’t help me to do
All that you dreamed I could
Passing bells and sculpted angels
Cold and monumental
Seem for you the wrong companions
You were warm and gentle.
Too many years, fighting back tears
Why can’t the past just die
Wishing you were somehow here again,
Knowing we must say goodbye
Try to forgive, teach me to live
Give me the strength to try
No more memories, no more silent tears
No more gazing across the wasted years
Help me say goodbye
เพลงจากละครเพลงโอเปร่าเรื่อง The Phatom of the Opera
โดย Andrew Lloyd Webber
เป็นละครที่แสดงมายาวนาน 37 ปี แล้ว และยังคงแสดงอยู่ทุกวันนี้
วันที่ 9 เมษายน เป็นวันคล้ายวันเกิดคุณพ่อของเอินค่ะ (เมื่อเช้าใส่บาตรแล้ว)
เพลงนี้เป็นเพลงที่นางเอกในเรื่องระลึกถึงพ่อที่จากไป และเอินชอบเพลงนี้มาก
ก็เลยหาญกล้านำเพลงคลาสสิกป๊อปมาร้อง ต้องร้องสู้กับดนตรีวงออเคสตร้า
ส่วนบทกลอน เขียนจากแรงบันดาลใจของเพลง ไม่ได้แปลเพลงนะคะ
อากาศร้อนมาก รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ถ้าใครเดินทาง ขอให้เดินทางปลอดภัยค่ะ
บทเพลงแห่งความคิดถึง...พ่อ
You were once my one companion
You were all that mattered
You were once a friend and father
Then, my world was shattered
Wishing you were somehow here again,
Wishing you were somehow near
Sometimes it seemed, if I just dreamed
Somehow you would be here.
Wishing I could hear you voice again,
Knowing that I never would
Dreaming of you, won’t help me to do
All that you dreamed I could
Passing bells and sculpted angels
Cold and monumental
Seem for you the wrong companions
You were warm and gentle.
Too many years, fighting back tears
Why can’t the past just die
Wishing you were somehow here again,
Knowing we must say goodbye
Try to forgive, teach me to live
Give me the strength to try
No more memories, no more silent tears
No more gazing across the wasted years
Help me say goodbye
โดย Andrew Lloyd Webber
เป็นละครที่แสดงมายาวนาน 37 ปี แล้ว และยังคงแสดงอยู่ทุกวันนี้
วันที่ 9 เมษายน เป็นวันคล้ายวันเกิดคุณพ่อของเอินค่ะ (เมื่อเช้าใส่บาตรแล้ว)
เพลงนี้เป็นเพลงที่นางเอกในเรื่องระลึกถึงพ่อที่จากไป และเอินชอบเพลงนี้มาก
ก็เลยหาญกล้านำเพลงคลาสสิกป๊อปมาร้อง ต้องร้องสู้กับดนตรีวงออเคสตร้า
ส่วนบทกลอน เขียนจากแรงบันดาลใจของเพลง ไม่ได้แปลเพลงนะคะ
อากาศร้อนมาก รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ถ้าใครเดินทาง ขอให้เดินทางปลอดภัยค่ะ