สวัสดีค่ะ หนูอายุ16ปีค่ะ
หนูโดนลวนลามจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นทวด
มันเป็นพ่อของยายหนูค่ะ.
อายุ90กว่าเเล้วค่ะ ร่างกายจะเดินไปเข้าห้องน้ำยังไม่มีเเรงเลยค่ะ เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่คนตรงนี้นับถือกันมากๆ พ่อเเม่หนูก็นับถือเค้ามากๆ ทุกคนนับถือเค้าค่ะ เมื่อวานซืน เเม่หนูได้ใช้ให้หนูเอากับข้าวไปให้เค้า ไปแกะให้เค้ากิน เพราะบ้านเค้าอยู่หลังบ้านหนู หนูเลยเดินถือเอาไปให้ หนูก็เเกะเเกง ตักข้าว อะไรให้เค้า เเล้วสักพักเค้าก็เรียกหนูไปนั่งคุยเล่น เค้าจะชอบนั่งบนเตียงค่ะ เพราะเค้าเเก่เเล้วจะไปไหนไม่ไหว หนูก็เลยขึ้นไปนั่งบนเตียงกับเค้า เค้าก็คุยไปคุยมา เค้าเริ่มเอาขาหนูไปพาดกับขาเค้า เเล้วเค้าก็ลูบขาอ่อนหนู สักพักเค้าก็ลูบไปที่อวัยวะเพศหนู
****(หนูใส่กางเกงขายาวเสื้อยืดปกติไม่มีการล่อเเหลมใดๆ)
เมื่อหนูรู้สึกตัวหนูเลยรีบวิ่งกลับบ้าน เเล้วขึ้นมานั่งร้องไห้ กลัว เพราะไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเรา อีกอย่างต่อให้หนูพูดไปก็คงไม่มีใครเชื่อเพราะเค้าเป็นผู้ใหญ่ที่คนเคารพเยอะมากๆ จนหนูได้กินข้าวกับเเม่ และหนูได้เอาไปบอกกับเเม่ เเม่หนูช็อคละไม่เชื่อหนู ถามหนูย้ำๆ จนหนูบอกว่า ทำไมหนูต้องไปใส่ร้ายกับคนที่เเก่จนจะลงโลง ทำไมหนูต้องไปเเต่งเรื่องอุบาทๆใส่ตัวเอง เเม่หนูไปปรึกษากับญาติคนนึงที่สนิท เเต่ไม่ได้บอกพ่อเรื่องนี้ค่ะ
ผ่านมาสองสามวัน เเม่หนูได้เดินมาลูบหัวหนูละให้บอกว่า ลืมๆเรื่องนี้ไปให้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนเเก่เค้าคงหลงๆลืมๆ
หนูเจ็บปวดมากๆเลยค่ะ ถ้าจะหลงๆลืมๆจริง จะทำได้ขนาดนั้นเลยหรอ หนูเจ็บปวดมากจริงๆค่ะ หนูทำถูกใช่ไหมคะที่บอกเเม่ไป เเล้วหนูต้องลืมมันจริงๆใช่ไหมคะ ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ไม่มีวันลืมได้
โดนผู้ใหญ่ที่คนที่บ้านนับถือมากๆลวนลามค่ะ
หนูโดนลวนลามจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นทวด
มันเป็นพ่อของยายหนูค่ะ.
อายุ90กว่าเเล้วค่ะ ร่างกายจะเดินไปเข้าห้องน้ำยังไม่มีเเรงเลยค่ะ เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่คนตรงนี้นับถือกันมากๆ พ่อเเม่หนูก็นับถือเค้ามากๆ ทุกคนนับถือเค้าค่ะ เมื่อวานซืน เเม่หนูได้ใช้ให้หนูเอากับข้าวไปให้เค้า ไปแกะให้เค้ากิน เพราะบ้านเค้าอยู่หลังบ้านหนู หนูเลยเดินถือเอาไปให้ หนูก็เเกะเเกง ตักข้าว อะไรให้เค้า เเล้วสักพักเค้าก็เรียกหนูไปนั่งคุยเล่น เค้าจะชอบนั่งบนเตียงค่ะ เพราะเค้าเเก่เเล้วจะไปไหนไม่ไหว หนูก็เลยขึ้นไปนั่งบนเตียงกับเค้า เค้าก็คุยไปคุยมา เค้าเริ่มเอาขาหนูไปพาดกับขาเค้า เเล้วเค้าก็ลูบขาอ่อนหนู สักพักเค้าก็ลูบไปที่อวัยวะเพศหนู
****(หนูใส่กางเกงขายาวเสื้อยืดปกติไม่มีการล่อเเหลมใดๆ)
เมื่อหนูรู้สึกตัวหนูเลยรีบวิ่งกลับบ้าน เเล้วขึ้นมานั่งร้องไห้ กลัว เพราะไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเรา อีกอย่างต่อให้หนูพูดไปก็คงไม่มีใครเชื่อเพราะเค้าเป็นผู้ใหญ่ที่คนเคารพเยอะมากๆ จนหนูได้กินข้าวกับเเม่ และหนูได้เอาไปบอกกับเเม่ เเม่หนูช็อคละไม่เชื่อหนู ถามหนูย้ำๆ จนหนูบอกว่า ทำไมหนูต้องไปใส่ร้ายกับคนที่เเก่จนจะลงโลง ทำไมหนูต้องไปเเต่งเรื่องอุบาทๆใส่ตัวเอง เเม่หนูไปปรึกษากับญาติคนนึงที่สนิท เเต่ไม่ได้บอกพ่อเรื่องนี้ค่ะ
ผ่านมาสองสามวัน เเม่หนูได้เดินมาลูบหัวหนูละให้บอกว่า ลืมๆเรื่องนี้ไปให้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนเเก่เค้าคงหลงๆลืมๆ
หนูเจ็บปวดมากๆเลยค่ะ ถ้าจะหลงๆลืมๆจริง จะทำได้ขนาดนั้นเลยหรอ หนูเจ็บปวดมากจริงๆค่ะ หนูทำถูกใช่ไหมคะที่บอกเเม่ไป เเล้วหนูต้องลืมมันจริงๆใช่ไหมคะ ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ไม่มีวันลืมได้