นิสัยพี่เขาก็ธรรมะธัมโม ความคิดความอ่านคมคายเฉียบแหลม จนพิมมักจะขอคำแนะนำดีๆจากพี่ฝนเป็นประจำ วันนี้พิมมาปรึกษาพี่ฝนเรื่องเบื่อคนชอบจุ้นจ้านเรื่องไม่มีแฟน
      "พี่ฝนพี่เคยรู้สึกเบื่อบ้างไหม เวลามีคนมาถามว่าทำไมยังไม่มีแฟน พิมล่ะเบื่อจริงๆไม่รู้พวกมันจะถามทำไม
รำคาญพวกชอบวุ่นวายกับชีวิตเรานะพี่"

พี่ฝนก็ตอบอย่างมั่นใจและแฝงด้วยความคิดเช่นเคย
     "พิมแกจะแคร์พวกที่ไม่ไดัผ่าหมาออกจากปากทำไมวะ พวกมันเห่าหอนพูดเรื่องแกไม่มีแฟน ถ้าแกเดือดร้อนมีปัญหาเรื่องแฟน พวกมันหาข้าวมาให้แกกิน หาเงินมาให้แกใช้รึเปล่า"

     "เรื่องแฟนพี่ว่าเราต้องเลือกมาก หมายถึงเลือกคนที่ดีร่วมชีวิตกับเราไดัจริงๆ ไม่ใช่ไร้สมองเลือกแค่หล่อรึเปล่า รวยรึเปล่า ตอนนี้กระแสน้องเมย์รัชนก อินทนนท์กีฬาแบดมินตันกำลังมาแรง พี่ว่าการมีแฟนก็เหมือนการคนมาร่วมทีมแบดมินตัน ประเภทคู่ผสม ที่แฟนก็เปรียบเสมือนเพื่อนร่วมทีม ที่ต้องรู้ใจกันว่าเพื่อนร่วมทีม
เราต้องการอะไร ต้องร่วมมือกันแข่งขันร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคในสนามชีวิต ให้ทั้งแฟนและเราเอาชนะอุปสรรค
ปัญหาในชิวิตคู่ ก็เหมือนทีมแบดมินตันคู่ผสมที่เอาคู่แข่งฝ่ายตรงข้ามได้"

     "ถ้าเจอแฟนเลวที่เห็นแก่ตัวไม่เคยช่วยเหลือเรา ก็อาจจะเหมือนเจอนักกีฬาเลวๆแบบเอ๊กซ์ จักรกฤษณ์ อดีตนักกีฬายิงปืนทีมชาติ ที่เอาแต่ใช้ความรุนแรงกับเมีย จนครอบครัวทนไม่ไหว ต้องฆ่าเขาตายในทีหลัง ชิวิตเราก็มีแต่พังพินาศ ถ้าเจอใครถามเราเรื่อง พิมก็คิดและพูดไปเลยสิ ว่าช่างมันฉันไม่แคร์ หรือตอบแบบที่พระพยอมท่านเคยสอนก็ได้ว่า เดี๋ยวนี้ข่าวคนโดนแฟนฆ่ามีเยอะที่ข้ายังไม่มีแฟนเพราะไม่อยากโดนคนฆ่าตายโว้ย"

      ฟังพี่ฝนพูดทำให้พิมกลับมามั่นใจมีความเชื่อในความคิดของตัวเอง ไม่สนใจคำพูดไร้สาระของชาวบ้าน เอาสมองมาสนใจพัฒนาตัวเองต่อไปดีกว่า

     ชีวิตประจำวันของพิมก็ยัง คงเหมือนพนักงานบริษัททั่วไป จนถึงช่วงปลายปีที่เป็นช่วงที่มีลูกค้าชาวต่างชาติติดต่อขอซื้อผ้าไทย ที่บริษัทเยอะกว่าช่วงอื่นๆ เพราะฝรั่งหลายคนก็ชอบผ้าไทยเลยอยากจะซื้อผ้าไทยไปต่างประเทศเพื่อนำไปให้เป็นของขวัญแก่ญาติพี่น้องของตนเองในช่วง ที่พวกเขากลับไปเยี่ยมญาติในวันคริสต์มาส

     มีลูกค้าชาวยุโรปคนหนึ่งเป็นลูกค้าใหมเพิ่งมาติดต่องานที่บริษัทพิมครั้งแรก ชื่อ มิสเตอร์ โจ คัสตีนี่ อายุ35ทำธุรกิจร้านขายเสื้ออยู่ที่ประเทศอังกฤษ นายโจก็มาติดต่อธุรกิจกับพิมเหมือนลูกค้าทั่วๆไป บอกว่าผ้าไทยที่บริษัทของคุณตรงกับdemand ขอลูกค้าที่อังกฤษเลยอยากติดต่อขอซื้อผ้าจากพิม

   ซึ่งใหม่พิมก็แค่รู้สึกว่านายโจ ก็เป็นผู้ชายคนนึงที่น่าจะมีเสน่ห์ดึงดูดใจสาวๆ เพราะเขาทั้งหล่อและสุภาพเรียบร้อยดู คล้ายๆกับไมเคิล โอเว่น อดีตนักฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ มีความสามารถพูดภาษาไทยได้คล่อง เพราะเคยทำงานอยู่ที่เมืองไ่ทยหลายปี
แรกๆนายโจก็โทรมาหาพิมบ่อยๆคุยแต่เรื่องงานเท่านั้นไม่ได้มีที่ท่าว่าจะชอบพิมเป็นพิเศษ

     แต่พอได้ติดต่อเรื่องงานจากพิมนานๆเข้านายโจ ก็เริ่มโทรมาคุยเรื่องส่วนตัวกับพิม ถามสารทุกข์สุขดิบพิมว่า
สบายดีไหมกินข้าวรึยัง หรือเวลาที่นายแวะมาคุยธุระที่บริษัทก็จะซื้อของขวัญจากประเทศอังกฤษมาให้พิม หรือซื้อขนมไทยมาฝากพิมและบอกเอาใจพิม

     "เห็นพิมชอบขนมไทยเลยซื้อขนมไทยมาฝากครับ"
จนพิมและพนักงานที่บริษัทสังเกตได้ว่านายโจต้องมาจีบพิมชัวร์แน่นอน ไม่ไก่กา ในชีวิตพิมเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ เพราะสาวผิวสีน้ำผึ้งแบบพิม ตรงกับสเป็คที่ฝรั่งชอบเลยมีคนต่างชาติเคยเข้ามาจีบพิมอยู่หลายคน  แต่ด้วยเวลานี้พิมก็ยังอยากถือคติ ข้าอยากทำงานใหัดี เรื่องมีแฟนข้าเลยไม่สน พิมเลยรู้สึกธรรมดาที่มีนายโจเป็นชาวต่างชาติอีกหนึ่งคนที่มารักมาชอบพิม

     อยู่มาวันหนึ่งนายโจก็มาชวนพิมออกเดท ชวนพิมไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารอีสาน ที่เพิ่งเปิดใหม่เพราะนายโจทราบมาว่าพิมมาจากทางภาคอีสาน น่าจะชอบอาหารอีสาน ตอนในโจชวนพิมออกเดทใหม่ พิมก็ยังปฏิเสธเขาไปก่อน แต่หลังๆเริ่มมีเสียงสนับสนุนจากเพื่อนๆ ที่เป็นเหล่าบรรดากองเชียร์ให้พิมยอมรับไมตรียอมคบหากับนายโจ
ต่างคนต่างพูดจาแบบอยากลุ้นพิมกับนายโจเต็มที่