ยาวหน่อยนะครับ
ตอนนี้เราอายุ20 ย้อนไป2ปี เมื่อ20ธคเป็นวันคริสมาสเรามี โอกาสได้คุยกับผู้หญิงคนนึง เธอเป็นพิธีกรในงานนั้นเธอกับ ผมเนี่ยรุ่นเดียวกันเธอเป็นคน น่ารักมาก ยิ้มสวย ตาสวย พูด เพราะ ขยัน แคร์ความรู้สึกคน รอบข้าง เราหลงเขามากเธอ เป็นคนในอุดมคติของผมเลย เราคุยกันมาได้ระยะเวลา ประมาณนึงเราชอบเขามากๆ เขาเป็นคนคุยคนแรกที่ทำให้เราอยากดีขึ้นและดูแลเขาให้ได้ เราพยามดูแลเขาไม่ให้เขา เหนื่อยมากเพราะมันก็เป็นช่วง ที่ใกล้จะเรียนจบและเขาดูเหนื่อยจากการทำโปรเจคจบมากเราซื้อขนม แล้วก็ของอร่อยๆ ให้เขากินบ่อย มากเพราะเราชอบมากตอนที เขายิ้มแบบมีความสุขรอยยิ้ม ของเขาสวยมากๆ ในสายตาผม จนวันนึงผมเริ่มคิดว่าพอจบไป เขาจะทำอะไรต่อเรียนมหาลัย ต่อที่ไหน(เรากับเขาเรียน ปวช)เพราะผมจะต่อ ปวส. แต่ เขาบอกกับผมว่าเขาจะไปต่อ มหาลัยผมเลยคิดมากเรื่อยๆ ด้วยเรื่องระยะทาง(ยังเป็นแค่ คนคุย)เขาก็เลยชวนผม ไปต่อที่เดียวกันบอกตรงๆว่าผม ดีใจมากๆเลยที่เธอชวนแต่ผม ไม่ใช่คนเรียนเก่งแล้วผมไม่ได้ มีแพลนจะต่อมหาลัยเลยไม่ได้ เก็บPortไว้เลยผมเลยตอบเธอ ไปว่า “เราขอเวลาคิดก่อนนะ” สุดท้ายผมก็บอกเธอไปว่าเรา อาจจะไม่ได้ไปต่อมหาลัยเดียว กับเธอนะเพราะเรามีน้องที่ต้อง ดูแล(น้องเราอายุ5ขวบ)เขาก็ ตอบกลับมาว่า "ไม่เป็นไรเราเข้าใจ” พอนานๆไปผมถามเขาไป ว่า “เธอคิดยังไงกับเราหรอตอน นี้” เธอตอบกลับผมมาว่า"เธอ แน่ใจหรอว่าอยากรู้"ผมรีบตอบ เลยว่าอยากสิ "เราชอบเธอนะ เธอน่ารักมากๆเธอชมเราเก่งมากเธอน่ารักแล้วก็ดูแลเราดีมากไม่เคยมีใครทำให้เราแบบนี้เลย แต่ เราขอโทษนะเราว่าเราคงพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ ใช่ไหม”ถ้าเอาจริงๆจากใจผมก็ไม่ได้ ตกใจมากนะเพราะมันเป็นสิ่งที่ ผมคิดไว้อยู่แล้วด้วยเรื่องระยะ ทางแต่มันก็น่าแปลกใจที่ผมยัง เสียใจมากกับคำตอบนี้ทั้งที่เตรียมใจไว้แล้ว(ส่วนตัวไม่ใช่ คนที่ร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้) แต่ก่อนถึงวันเรียนจบผมร้องให้ หนักมากพอคิดถึงความ สัมพันธ์ที่กำลังจะจบลงผมดิ่ง มากๆจนผมไปทักเธอไปอีกรอบ เพื่อขอคุยเรื่องความรู้สึกของ ผมผมไม่หวังให้เธอตอบแชทผมด้วยช้ำเพราะหลายๆคนที่ ผมเจอมาเขาจะปล่อยผ่านแต่ ไม่ใช่กับเธอเธอตอบกลับผมมา ว่า “ได้สิ" ผมร้องอีกรอบพร้อม ถามเธอไปว่า “ทำไมเธอเลือกที่ จะคุยละนี่ความรู้สึกเรานะไม่ใช่ ความรู้สึกเธอเธอรู้ใช่ไหมเธอ สามารถที่จะปล่อยผ่านแล้วไม่ ตอบเราก็ได้" เธอตอบว่า"ไม่ได้เราคุยกันมันก็ความรู้สึก ทั้ง2ฝั่งเราอยากทำให้มันดีที่สุด"แล้ว ใช่ครับผมร้องหนักกว่าเดิม55 ผมไม่เคยเจอใครดีเท่าเธอมาก่อน พอถึงวันสุดท้ายของการเรียน(ปัจฉิม)ผมได้ถ่ายรูปคู่รูปสุดท้ายกับเธอแล้วเราก็แยกทางกันด้วยดีแต่จนถึงวันนี้เป็น เวลาประมาณ2ปี4เดือนแล้วผม ยังไม่มีใหม่และยังมูฟออนจาก เธอไม่ได้หรืออาจจะเพราะผม ไม่กล้าที่จะมูฟออนจนถึงตอนนี้ รูปทุกรูปที่ถ่ายมันยังอยู่ใน เครื่องของผม ความรู้สึกที่ผมมีให้เขายังเหมือนเดิมผมไม่รู้จะจัดการ ความรู้สึกนี้ยังไงดีผมควรทำไง ดีครับ
ขอบคุณล่วงหน้าด้วยครับ
ปัญหาเกี่ยวกับความรักความรู้สึกของเราครับ
ตอนนี้เราอายุ20 ย้อนไป2ปี เมื่อ20ธคเป็นวันคริสมาสเรามี โอกาสได้คุยกับผู้หญิงคนนึง เธอเป็นพิธีกรในงานนั้นเธอกับ ผมเนี่ยรุ่นเดียวกันเธอเป็นคน น่ารักมาก ยิ้มสวย ตาสวย พูด เพราะ ขยัน แคร์ความรู้สึกคน รอบข้าง เราหลงเขามากเธอ เป็นคนในอุดมคติของผมเลย เราคุยกันมาได้ระยะเวลา ประมาณนึงเราชอบเขามากๆ เขาเป็นคนคุยคนแรกที่ทำให้เราอยากดีขึ้นและดูแลเขาให้ได้ เราพยามดูแลเขาไม่ให้เขา เหนื่อยมากเพราะมันก็เป็นช่วง ที่ใกล้จะเรียนจบและเขาดูเหนื่อยจากการทำโปรเจคจบมากเราซื้อขนม แล้วก็ของอร่อยๆ ให้เขากินบ่อย มากเพราะเราชอบมากตอนที เขายิ้มแบบมีความสุขรอยยิ้ม ของเขาสวยมากๆ ในสายตาผม จนวันนึงผมเริ่มคิดว่าพอจบไป เขาจะทำอะไรต่อเรียนมหาลัย ต่อที่ไหน(เรากับเขาเรียน ปวช)เพราะผมจะต่อ ปวส. แต่ เขาบอกกับผมว่าเขาจะไปต่อ มหาลัยผมเลยคิดมากเรื่อยๆ ด้วยเรื่องระยะทาง(ยังเป็นแค่ คนคุย)เขาก็เลยชวนผม ไปต่อที่เดียวกันบอกตรงๆว่าผม ดีใจมากๆเลยที่เธอชวนแต่ผม ไม่ใช่คนเรียนเก่งแล้วผมไม่ได้ มีแพลนจะต่อมหาลัยเลยไม่ได้ เก็บPortไว้เลยผมเลยตอบเธอ ไปว่า “เราขอเวลาคิดก่อนนะ” สุดท้ายผมก็บอกเธอไปว่าเรา อาจจะไม่ได้ไปต่อมหาลัยเดียว กับเธอนะเพราะเรามีน้องที่ต้อง ดูแล(น้องเราอายุ5ขวบ)เขาก็ ตอบกลับมาว่า "ไม่เป็นไรเราเข้าใจ” พอนานๆไปผมถามเขาไป ว่า “เธอคิดยังไงกับเราหรอตอน นี้” เธอตอบกลับผมมาว่า"เธอ แน่ใจหรอว่าอยากรู้"ผมรีบตอบ เลยว่าอยากสิ "เราชอบเธอนะ เธอน่ารักมากๆเธอชมเราเก่งมากเธอน่ารักแล้วก็ดูแลเราดีมากไม่เคยมีใครทำให้เราแบบนี้เลย แต่ เราขอโทษนะเราว่าเราคงพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ ใช่ไหม”ถ้าเอาจริงๆจากใจผมก็ไม่ได้ ตกใจมากนะเพราะมันเป็นสิ่งที่ ผมคิดไว้อยู่แล้วด้วยเรื่องระยะ ทางแต่มันก็น่าแปลกใจที่ผมยัง เสียใจมากกับคำตอบนี้ทั้งที่เตรียมใจไว้แล้ว(ส่วนตัวไม่ใช่ คนที่ร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้) แต่ก่อนถึงวันเรียนจบผมร้องให้ หนักมากพอคิดถึงความ สัมพันธ์ที่กำลังจะจบลงผมดิ่ง มากๆจนผมไปทักเธอไปอีกรอบ เพื่อขอคุยเรื่องความรู้สึกของ ผมผมไม่หวังให้เธอตอบแชทผมด้วยช้ำเพราะหลายๆคนที่ ผมเจอมาเขาจะปล่อยผ่านแต่ ไม่ใช่กับเธอเธอตอบกลับผมมา ว่า “ได้สิ" ผมร้องอีกรอบพร้อม ถามเธอไปว่า “ทำไมเธอเลือกที่ จะคุยละนี่ความรู้สึกเรานะไม่ใช่ ความรู้สึกเธอเธอรู้ใช่ไหมเธอ สามารถที่จะปล่อยผ่านแล้วไม่ ตอบเราก็ได้" เธอตอบว่า"ไม่ได้เราคุยกันมันก็ความรู้สึก ทั้ง2ฝั่งเราอยากทำให้มันดีที่สุด"แล้ว ใช่ครับผมร้องหนักกว่าเดิม55 ผมไม่เคยเจอใครดีเท่าเธอมาก่อน พอถึงวันสุดท้ายของการเรียน(ปัจฉิม)ผมได้ถ่ายรูปคู่รูปสุดท้ายกับเธอแล้วเราก็แยกทางกันด้วยดีแต่จนถึงวันนี้เป็น เวลาประมาณ2ปี4เดือนแล้วผม ยังไม่มีใหม่และยังมูฟออนจาก เธอไม่ได้หรืออาจจะเพราะผม ไม่กล้าที่จะมูฟออนจนถึงตอนนี้ รูปทุกรูปที่ถ่ายมันยังอยู่ใน เครื่องของผม ความรู้สึกที่ผมมีให้เขายังเหมือนเดิมผมไม่รู้จะจัดการ ความรู้สึกนี้ยังไงดีผมควรทำไง ดีครับ
ขอบคุณล่วงหน้าด้วยครับ