คือแม่เราประสบอุบัติเหตุเมื่อสองเดือนที่ผ่านมานี้ค่ะ เราเลยต้องมาดูแลแม่เราที่ขาหักแขนหัก เราต้องลาออกจากโรงเรียนมาเพราะไม่มีคนดูแลแม่เราเลยค่ะ ทั้งพี่ชายพี่สาว เราเสียใจมากที่เราเรียนไม่จบแล้วต้องลาออกมากลางคัน แต่เราก็ไม่เคยพูดออกไปเลยว่าเราเสียใจ ทุกวันเราต้องโดนแม่ด่าสารพัดค่ะ เราต้องตื่นเช้ามาจ่ายตลาดทำกับข้าวให้ท่านตลอด เรายอมรับว่าเราเหนื่อยมาก เราแทบไม่ได้พักเลยค่ะ ต้องคอยมาเก็บปัสสาวะอุจจาระท่าน ตลอดทั้งคืนทั้งวัน แต่ท่านก็เอาแต่ด่าเราค่ะ ท่านบอกว่าเราไม่เป็นท่านเราไม่เข้าใจหรอก บางครั้งเราก็เผลออารมณ์เสียใส่ท่านบ้างเวลาที่ท่านด่าเรา เราแอบมาร้องไห้คนเดียวทุกคืนเลยค่ะ เพราะท่านชอบแช่งเราให้ไปต*ยบ้าง หรือไม่น่าคลอดเราออกมา แช่งให้อนาคตเราเจอแบบท่านบ้าง บอกว่าถ้าหายดีจะไม่สนใจเรา จะไม่เเคร์เรา บอกว่าเราไม่ได้เรื่อง ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างคนเดียว เราอาจจะทำออกมาได้ไม่ดีบางครั้ง แต่เราก็พยายามมาตลอด แม่เอาเราไปเล่าให้พี่สาวพี่ชายฟังแบบแย่ๆอะค่ะ บางครั้งเราก็ไม่เคยพูดคำนั้นแต่ท่านก็เอาไปบอกพี่แบบนั้น เราโดนพี่สาวพี่ชายโทรมาด่าว่าแค่นี้ก็ทำไม่ได้หรอ ทำไมต้องด่าแม่แบบนั้น อะไรทำนองนั้นค่ะ เราเก็บเงิน กยศ ไว้ใช้ในอนาคตแต่ตอนนี้เราก็เอามันออกมาใช้จ่ายดูแลแม่ เพราะไม่มีรายได้ ทั้งพี่ชายพี่สาวต่างมีครอบครัว แทบจะไม่ส่งเงินมาให้เลยค่ะ เราเครียดมากค่ะทุกคน เราควรรับมือยังไงดีคะ แบบเราไม่อยากให้ท่านด่าเราโดยไม่มีเหตุผลอะค่ะ