ถ้าเธอผิดหวัง ไม่อยากรอแล้ว หรือกลัว หรือกังวล ไม่สบายใจ สามารถบอกเลิกฉันได้เลยนะ
ลักษณะจะเป็นคล้าย ๆ ช่วง ปลายปี 2565 ถึงต้นปี 2566 น่ะ เอาแอพสายมูที่เคยทำค้างไว้ ที่เคยถอดใจ มาทำต่อให้เสร็จ (เสียดายเวลาและไอเดีย แล้วก็เผื่อจะมีลูกค้ามาโหลดไปเล่น) วาดรูปพวกยันต์ เครื่องรางต่าง ๆ
จะเพิ่มความงมงายขึ้นกว่าเดิม แต่จะไม่ไปลง นะ ให้ใคร ไม่ต้องวิตกไปนะ 555 คราวก่อนเพื่อนสมาชิกท่านนึงเตือนว่า การลงนะ (หน้าทอง) มันจะไปปิดบารมีน่ะ ฉันเลยสะสมบารมีดีกว่า แล้วก็ไม่ได้คิดจะเปิดสำนัก เปิดตำหนัก นอกจาก Onionism, Cromniomancy ที่ฉันจะกลับไปจริงจังกับมันอีกที เทียบกับเกม Civ5 ก็ประมาณว่าขึ้นศาสนาใหม่
แอพสายเกม ก็ยังทำอยู่เรื่อย ๆ จนกว่าจะเสร็จ แต่ลด priority ลงหน่อย เดี๋ยวพอทำแอพสายมูไปเรื่อย ๆ ฉันก็จะคิดถึงแอพสายเกมเองน่ะแหละ
ตอนแรกฉันก็อยากมีบ้านหรู ๆ อยู่เชียงใหม่ เอาไว้ต้อนรับเธอ บินมาลงก็สะดวก อาหารการกินอร่อย ๆ ก็เพียบ ที่เที่ยวทางธรรมชาติก็เยอะ แต่ความอยากกลับไปอยู่ ไปพัฒนาพะเยา ก็คิดว่า เธอก็มาจากกรุงเทพ ไปอยู่ในที่ที่กันดาร เหงา ๆ ง่อม ๆ แบบพะเยา น่าจะเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศอย่างนึง
เมื่อวานช่วยแม่ทำน้ำเต้าหู้ (ฟังดูเป็นครอบครัวสุขสันต์ 555) อืม... ทำงานทางเต้าหู้ ก็น่าสนใจ
น่าจะไม่ลืมพูดอะไรแล้ว จึงขอรบกวนเวลาของเธอแต่เพียงเท่านี้ ขอให้วันนี้และพรุ่งนี้ เป็นวันที่ดีของเธอ ฝากความคิดถึงถึงลูกสาวของเราด้วยนะะ
รายงานความคืบอยู่กับที่ อาทิตย์ ที่ 7 เม.ย. 2567 (จะเข้าสู่งานสายมูเต็มตัว) 🤍
ลักษณะจะเป็นคล้าย ๆ ช่วง ปลายปี 2565 ถึงต้นปี 2566 น่ะ เอาแอพสายมูที่เคยทำค้างไว้ ที่เคยถอดใจ มาทำต่อให้เสร็จ (เสียดายเวลาและไอเดีย แล้วก็เผื่อจะมีลูกค้ามาโหลดไปเล่น) วาดรูปพวกยันต์ เครื่องรางต่าง ๆ
จะเพิ่มความงมงายขึ้นกว่าเดิม แต่จะไม่ไปลง นะ ให้ใคร ไม่ต้องวิตกไปนะ 555 คราวก่อนเพื่อนสมาชิกท่านนึงเตือนว่า การลงนะ (หน้าทอง) มันจะไปปิดบารมีน่ะ ฉันเลยสะสมบารมีดีกว่า แล้วก็ไม่ได้คิดจะเปิดสำนัก เปิดตำหนัก นอกจาก Onionism, Cromniomancy ที่ฉันจะกลับไปจริงจังกับมันอีกที เทียบกับเกม Civ5 ก็ประมาณว่าขึ้นศาสนาใหม่
แอพสายเกม ก็ยังทำอยู่เรื่อย ๆ จนกว่าจะเสร็จ แต่ลด priority ลงหน่อย เดี๋ยวพอทำแอพสายมูไปเรื่อย ๆ ฉันก็จะคิดถึงแอพสายเกมเองน่ะแหละ
ตอนแรกฉันก็อยากมีบ้านหรู ๆ อยู่เชียงใหม่ เอาไว้ต้อนรับเธอ บินมาลงก็สะดวก อาหารการกินอร่อย ๆ ก็เพียบ ที่เที่ยวทางธรรมชาติก็เยอะ แต่ความอยากกลับไปอยู่ ไปพัฒนาพะเยา ก็คิดว่า เธอก็มาจากกรุงเทพ ไปอยู่ในที่ที่กันดาร เหงา ๆ ง่อม ๆ แบบพะเยา น่าจะเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศอย่างนึง
เมื่อวานช่วยแม่ทำน้ำเต้าหู้ (ฟังดูเป็นครอบครัวสุขสันต์ 555) อืม... ทำงานทางเต้าหู้ ก็น่าสนใจ
น่าจะไม่ลืมพูดอะไรแล้ว จึงขอรบกวนเวลาของเธอแต่เพียงเท่านี้ ขอให้วันนี้และพรุ่งนี้ เป็นวันที่ดีของเธอ ฝากความคิดถึงถึงลูกสาวของเราด้วยนะะ