เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาเกือบ5ปี พ่อแม่สองฝ่ายรับรู้ ทางฝั่งแฟนบอกให้แฟนเรียนจบจะมาขอ แต่งงานกัน จนเราพลาดท้องขึ้นมา เราท้องแบบไม่รู้ตัว มาตรวจเจอก็6เดือนแล้ว แฟนเลยบอกพ่อแม่เขาว่าเราท้อง เขาก็บอกยินดีด้วย แต่เราไม่ได้บอกฝั่งเราเอง เพราะต้องการให้พ่อแม่ฝั่งแฟนไปบอก และคุยเรื่องแต่งงานกัน แฟนพยายามบอกพ่อให้โทรไปคุย แต่เหมือนบ่ายเบี่ยง จนเราท้องเข้าเดือนที่9 ถึงไปโทรไปหาพ่อแม่เรา พ่อแม่เราตกใจ เลยโทรมาคุยว่าจนิงมั้ย เราก็ยอมรับไปตรงๆ พ่อแม่ก็อวยพรให้ลูกเกิดมาแข็งแรง แล้วถามว่าฝั่งแฟนจะมาคุยวันไหน เราเลยถามแฟนเขาบอกจะคุยให้ก็เงียบ พ่อแม่เลยเล่าให้เราฟัง ว่าตอนที่พ่อแฟนโทรมาคือเสียงแบบคนโมโห บอกทำไมเราไม่บอก เหมือนโทษเป็นความผิดเราที่ปล่อยท้อง แต่ในความคิดเราตอนนั้น เราแค่คิดว่ามันควรเป็นผู้ใหญ่ฝั่งชายไปคุย มันน่าจะดีกว่า ซึ่งก่อนหน้านี้พ่อแฟนชอบพูดว่า ติดต่อกับพ่อเราตลอด คุยกันตลอด แต่ความจริงคือไม่เลย ไม่เคยคุยกัน มันทำให้เรารู้สึกแย่มาก แฟนก็ไม่มีความชัดเจน พ่อแม่เราเลยบอกกลับมาบ้านมั้ย หลานคนเดียวเขาเลี้ยงได้ มันทำให้เรารู้สึกเสียใจกับตัวเองมาก ที่ทำให้พ่อแม่เสียหน้าขนาดนี้ พ่อพูดแค่ฝั่งแฟน พ่อแม่เอาแค่แฟน เพราะเขาเป็นคนขยันทำมาหากิน ไม่นอกลู่นอกทาง เขาเป็นคนดีคนนึง เราเห็นถึงความพยายามที่เขาบอกให้พ่อแม่มาคุยหลายครั้ง ทะเลาะกันรุนแรง แต่พ่อแม่เขาดูเฉยๆกับเรื่องนี้ แต่กลับบอกจะเอาลูกเราไปเลี้ยง ซึ่งเราไม่ให้ เราเลยพูดกลับไป อย่ามาแม้แต่ดูหน้าหลาน แค่ให้เกียรติเราสักนิดยังไม่ทำ ในเมื่อทะเบียนก็ยังไม่จด สิทธิก็เป็นของเรา ส่วนแฟนตอนนี้จะเอาเงินเก็บใส่ซองเป็นค่าสินสอดแทน คงไม่ทีผู้ใหญ่ฝั่งเขามา ถ้าถามว่าเราไปทำอะไรให้เขาเกลียดรึเปล่า เราแทบจะไม่ยุ่งกับฝั่งแฟนเลย มีแค่ฝากของอะไรไปให้เท่านั้น ในความคิดเราก็ยังอยากมีแฟนอยู่ในชีวิต แต่เขาก็คงตัดเพื่อเราไม่ได้ แต่จะให้เราอยู่แบบนี้ก็ไม่เอา เราควรเอาลูกไปเลี้ยงคนเดียวดีกว่ามั้ย