คนที่มีหนี้สิน จนถึงทางตัน มันไม่ไหวเนาะ อยากหลุดพ้น ดิ้นจนสุดตัว..แต่เหมือนยิ่งรัด หนักกว่าเดิม...ตัดสินใจอะไรก็ผิด...
นอนคิดและฝันว่าจะมีสักวัน จะพ้นจากจุดนี้...

เก็บความลับนี้ไว้กับตัวเอง...ไม่มีใครรู้..เพราะเรารู้ว่าคนรอบตัวเรา..ถ้ารู้เค้าจะเครียดไปด้วย..เพราะไม่มีใครมีกำลังพอจะช่วยเราได้...

มันหนักหนาจริงๆนะ...

ทุกอย่าง ปัญหาที่เกิด เกิดจากตัวเราเอง...ที่ทำผิดพลาด ตัดสินใจผิดพลาด จนสภาพการเงินพัง...

คิดถึงแต่ลูกน้อย..ที่เราหวังจะส่งเค้าไปให้ไกลที่สุด...ไปไกลกว่าจุดที่แม่คนนี้เคยยืน...

ทุกครั้งเวลาเข้าพันทิป หรือ google ความหวังลมๆแล้งๆ ว่าจะมีใครสักคนช่วยได้...

หนี้ก้อนนี้ สำหรับคนบ้างคนที่เค้ามีเงิน..อาจจะไม่เยอะ แต่สำหรับเรา...ไม่เคยหลับสนิท...คิดถึงแต่อยากจะให้มันหายไปหรือน้อยลงแบบพอจ่ายไหว และเริ่มต้นการเงินใหม่

เคยคิดว่าถ้ามีใครสักคน..หรือสถาบันการเงินไหนสักแห่งยื่นมือมาช่วยและให้โอกาสเราสักครั้งก็คงดี..ลองคุยศึกษาและปรึกษามาหลายที่..ทุกที่มีเงื่อนไขและเราไม่เข้าเงื่อนไขนั้น..ต้องก้มหน้าและอยู่กับหนี้ก้อนนี้ต่อไป...

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมาคอมเม้นนะคะ...