คือ ผมเกิดและโตมากับตาและยายพ่อเเม่ก็ส่งเงินให้บ้างเเละมาหาบ้างตาเลี้ยงผมดีมากส่งเสียทุกอย่างและะรักผมมากๆ มีครั้งนึงอยู่มอ3 อยากเข้ามอ4 มาเรียนโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งใน กทม เราขอเเม่อยากไปมากเเต่เขาไม่ให้เราไปบอกว่าส่งไม่ไหว อันนี้เข้าใจได้ ตอนนั้นตาจะให้เงินเราไปสอบ (ตามีรายได้หลายทางเพราะมีลูกหลายคน) ถ้าตาไม่เสียตาจะส่งเสียเราด้วยถึงตาจะอายุ 80กว่าเเล้วเเต่ลูกๆให้เงินแก แต่ที่เราไม่ชอบเลย คือ พ่อเเม่ไม่ค่อยฟังความคิดเห็นเราเลย เเม้กระทั่งตาเราเอง คือตา ทำไร่ มีที่หลายร้อยไร่เเบ่งให้ทุกๆคนเกือบร้อยไร่หรือเป็นร้อย ปัจจุบันพ่อเเม่มีที่ดิน 120 ไร่เเต่เป็นหนี้เยอะ เราเป็นคนนึงที่ศึกษาเกษตร เเละอยากให้เขาลองทำแบบบที่เราเสนอเราอยู่ว่ามันยาก เเต่เราเห็นปลูกมันอย่างเดียวมานานยังไม่รวยเราว่าดินเราไม่เหมาะ เสนอให้ซื้อที่วัดค่าดินมาเเละศึกษาว่าควรทำอะไร และะเคยเสนอเเบบเเผนเกษตรทฤษฎีใหม่ อีกอย่างเรามีที่120ไร่เราได้เปรียบคนอื่นเพราะต้นทุนเรามี เเต่เราไม่ชอบตรงที่เเม่บอกว่า พ่อแม่ ไม่ได้สร้างไว้ต้องสร้างเอง ทั้งๆที่ตาเเบ่งให้เกือบไร่ แต่ตัวเองไม่ทำมันให้ดี ตาเราเสนอปลูกอย่างอื่นเพิ่ม แต่พ่อแม่ก็ไม่ฟัง เกือบ20 ปีที่เเล้วตาเสนอให้ปลูกทุเรียนเขาก็ไม่ปลูก แต่ไร่ข้างๆปลูกเค้ารวยไปแล้ว ตอนพ่อแม่จะซื้อรถเเทร็กเตอร์ ตา คัดค้านบอกลูกก็ยังเรียนงวดรถคันเก่ายังไม่หมดอย่าเพิ่งเอาเลย พ่อแม่ก็ไม่ฟัง ซ้ำยังไปพูดลับหลังนินทาตาอีก ว่าตาไม่เข้าใจลูก ไม่สนใจอะไร ทั้งๆที่ตาดูลูกทุกคนอยู่เสมอ ตอนตาอายุ80 ปี64 แกอยากทำบ้านใหม่ ก็บ่นเเกนินทาว่าแกดื้อหาเรื่องทำ เเละ ก็ทำเสียงไม่พอใจ (พูดลับหลัง) ไม่ได้พูดต่อหน้า ตาก็บอก กูก็แก่แล้วพวกก็ไม่ทำสักที มัวแต่เอาเงินไปซื้อรถผ่อนเขา สุดท้ายสร้างได้ 1 ปีตาก็เสีย พอลุงมาสอน ก็แอบนินทาลุงว่างั้นงี้บ้าง คือลุงเป็นคนหัวใหม่มากๆทำเกษตรมีที่100กว่าไร่เหมือนกันแต่ลุงรวยกว่ามากไม่มีหนี้ มีแต่คนมายืมตังค์555 คือมีครั้งนึงลุงพาไปขุดบ่อเกรอะมาทำปุ๋ย ก็เอาลุงไปนินทาสนุกปาก ลุงชวนทำเกษตรแบบใหม่ๆก็เอาลุงไปนินทาว่าเป็น พวก ทฤษฎีเยอะชอบสอนเเต่คนอื่นเเนะนำอะไรไม่เคยฟังลุงซึ่งลุงก็เป็นพี่ชายแท้ๆ แต่ในยามลำบากหลายๆครั้งลุงก็ช่วย ติดเงินลุง4เเสนลุงไม่เคยทวงเลยเเม้แต่ครั้งเดียว ปัจจุบันลุงช่วยเราฟรีจ่ายเงินช่วยค่าเทอมช่วยเรามากไม่มีลุงช่วยตลอด เราเพิ่งมารู้เมื่อปีก่อนว่าในสวนทุเรียนของลุง 50 ไร่ ลุงใส่ชื่อเราเป็นผู้รับมรดก เพราะลุงไม่มีลูกเมีย เเละเราก็ไม่ค่อยชอบที่พ่อเเม่เเอบว่า ลุง เรารู้นะว่า พ่อเเม่ รักตายาย รักลุงมาก เพราะ ตอนตากับยายเสียแม่เสียใจมากๆเเละจัดงานศพเเบบยิ่งใหญ่และขอขมา ส่วนลุงเวลามาขอให้พาไปไหนก็พาไปตลอด เเละเวลาลุงป่วยก็พาไปหาหมอ เพียงแต่เรารู้สึกว่าพ่อเเม่เป็นพวกน้ำเต็มเเก้ว และ ปัจจุบันเราเรียน 
มหาวิทยาลัย กลับบ้านไปเขาก็บ่นถึงความลำบากให้ฟังหลายๆครั้งคือเราเข้าใจมาตั้งเเต่ต้นเพราะเราโตมากับสิ่งนั้นเรารู้ดีรู้ว่าสาเหตุนั้นส่วนหนึ่งมาจากความดื้อรั้นไม่ฟังใครของเขาไม่หาความรู้พอคนมีความรู้เเนะนำเช่นลุงก็บอกว่าทฤษฎีเยอะทำไปก็ไม่ได้ สุดท้ายเราก็ไม่ได้อยากกลับบ้าน อีกส่วนหนึ่งเพราะรู้สึกว่าตากับเสียไปเรารู้สึกว่าบ้านไม่เหมือนเดิมอีกทั้งพักหลังๆพ่อก็ชอบดื่มเหล้า เเต่ไม่เคยทำร้ายคนในครัวนะเป็นคนเมาปกติที่พูดเริ่มพูดไปเรื่อยสติเริ่มเลอะ เราเสียใจมากเพราะตา สร้างทุกอย่างไว้ดีมากชื่อเสียงของวงตระกูลดี แต่จะมาเสียเพราะพ่อ พอบอกว่าไม่อยากกลับบเสนแม่ก็พูดประประมาณไม่คิดพ่อกับเเม่ก็ไม่เป็นไร เราก็รู้สึกเเปลกๆในใจบางทีก็อธิบายไม่ได้ แต่เราไม่อยากกลับ เเต่ อีกใจ ก็อยาก
แต่เราเสียใจนะที่เรารู้สึกไม่ดีกับพ่อแม่ รู้สึกว่าตัวเราบาปเพราะตาพาเราเข้าวัดไปปฏิบัติธรรมตั้งแต่เด็กตาไม่เคยนินทาใครเลยชาวบ้านก็ให้เคารพนับถือ 
เราเลยรู้จักธรรมมะดี เราเลยรู้สึกผิดบาปที่รู้สึกแบบนี้