ผมต้องขอเล่าเรื่องคล่าวๆก่อนนะครับ  คือผมแอบชอบเพื่อนคนนึงที่มหาลัย นานมากครับแอบมา 2 ปีได้ พอปีที่ 3 ผมก็รู้ครับว่าเขาแอบประทับใจคนอื่นอยู่ผมตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดว่าผมจะมีหวังอะไรหรอกครับ  แต่ผมก็ไปสารภาพกับเขา เขาบอกผมว่ารอก่อนได้ไหม แต่ผมก็อยากรู้คำตอบครับเลยตามตื้นถามแน่นอนว่าโดนปฏิเสธกลับมา แล้วพอหลังจากนั้นประมาณ 1 เดือนเขาก็มาขอผมเป็นแฟน ซึ่งผมก็ งง มากครับ  ผมก็เลยถามว่าและคนที่ประทับใจหละ เขาบอกว่าเขาสารภาพไปแล้วแต่อีกฝ่ายไม่ได้ชอบเขา และเขาก็บอกว่าตอนแรกที่บอกให้รอเพราะว่าเขาอยากเคลียใจกับคนนั้นก่อนเพราะตอนแรกที่เราเป็นเพื่อนกันมาเขาก็แอบชอบผมบ้างเหมือนกัน  ผมก็เลยตกลงคบหากับเขาครับ   ตั้งแต่ก่อนที่จะคบกันกรือระหว่างคบกัน ผมก็ทำเหมือนเดิมครับ คือผมจะช่วยทำงานช่วยเรื่องเรียนทุกอย่างที่ผมช่วยได้ พยายามหาเวลาว่างเพื่อนที่จะแบ่งมาช่วยงาน เขาขาดอะไรผมก็ซื้อให้ครับ(เขาไม่ได้ขอนะครับผมสังเกตุจากการใช้ชีวิตประจำวันของเขา)   เขาเป็นคนดีมากครับเขาไม่เคยขออะไรเลยและก็ไม่เรื่องมากหรือชวนทะเลาะด้วยเป็นคนดี คนสุภาพมากครับ  พอคบกันมาได้ 2 เดือนกว่าเขาก็มาบอกเลิกครับเขาบอกว่าเขารู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยนะแต่เขารู้สึกแบบเพื่อนมากกว่าแบะเขาก็ขอโทดพร้อมบอกว่าจะโกรธจะเกลียดเขาก็ได้แต่กลับมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมได้ไหม   วันนั้นผมเสียใจมากครับแต่ผมก็บังคับอะไรใครไม่ได้หรอกครับ  แต่หลังจากเลิกกันผมก็ยังดีกับเขาเหมือนเดิมครับ ผมคอยช่วยเหลือเขาทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ คือผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าคนคนนี้ผมจะช่วยเขาทุกทางเท่าที่จะทำได้เขาลำบากอะไรผมก็อยากช่วย  ถึงแม้ผมจะไม่ได้ใจเขาก็ตาม  อย่างน้อยผมก็เป็นคนที่อยู่ตรงนี้เสมอ ตอนนี้ผมก็ทำแบบนี้มาก็ 2 เดือนแล้วครับ  เสริมนะครับคือเขากับผมเหมือนกันตรงที่เพื่อนไม่ค่อยเยอะครับส่วนใหญ่คุยกับเพื่อนเก่า  เขาดื่มบ้างตามโอกาส  ส่วนผมไม่ดื่มครับเพราะเหตุผลส่วนตัว  

จากที่เล่ามาข้างต้นผมอยากทราบว่าเขาจะลำคาญผมไหมครับ ผมหลัวว่ามันจะดูเป็นการไปยุ่งกับชีวิตเขาไหมจะว่าผมดูโง่ก็ได้นะครับผมเข้าใจ