แสงเดินทางเป็นเส้นตรงผ่าน Space time ใช่ไหม? ถ้างั้น หาก Space time บิดโค้ง แสงก็จะเป็นเส้นโค้งตาม
หากวัตถุมวลมากแรงโน้มถ่วงของมันจะทำให้ Space time เป็นหลุม ซึ่งนั่นเป็นเพียงมุมมองด้านเดียว ความเป็นจริงมันจะเป็นหลุมทั้ง 360องศา
นั่นก็คือโพรงหรือช่องว่างขนาดใหญ่ ที่อยู่ระหว่าง ตัววัตถุมวลมาก(ชั้นในสุด)-->ถัดมาเป็นชั้นโพรงช่องว่างขนาดใหญ่--> ถัดมาเป็นพื้นที่ Space time ซึ่งแสงเดินทางได้ปกติถึงแค่ตรงนี้
คิดว่าหลุมดำไม่ได้ดูดกลืนแสง แต่มันเดินทางเข้าไปในหลุมดำไม่ได้ตากหาก
ยกตัวอย่างเปรียบเทียบเช่น หากลูกบอลคือมวลมหาศาล น้ำคือ Space time
หากเรานำลูกบอลไปจุ่มน้ำ แล้วฉายแสงในน้ำเข้าหาบอล แสงก็จะสิ้นสุดที่ขอบลูกบอล ไม่สามารถเดินทางผ่านเข้าไปในลูกบอลได้
เช่นเดียวกัน วัตถุมวลมหาศาลแทรกอยู่ใน Space time โดยมีโพรงช่องว่างขนาดใหญ่ 360 องศา โพรงนี้มีพื้นที่กว้างมากจนแสงเดินทางข้ามช่องว่างนี้ไปไม่ได้
เราจึงไม่มีทางเห็นภายในลูกบอลได้ แสงจึงกระจุกกันอยู่แถวๆขอบลูกบอลเป็นทรงกลม 360 องศา และหากวัตถุมวลมากนั้นหมุนด้วยความเร็วสูง Space time ก็จะบิดโค้งมาก บริเวณแกนกลางจุดหมุน อาจทำให้แสงวิ่งพุ่งเป็นเส้น ทั้งบนล่างของหลุมดำ (แต่แสงเดินทางเข้าสู่วัตถุมวลมากไม่ได้ เพราะอยู่คนละ Layer)
แต่มวลมันไม่เหมือนแสง เพราะมันสามารถทะลุโพรงเข้าไปได้
(คล้ายๆแสงวิ่งผ่านกระจกได้ แต่วัตถุ ผ่านกระจกไม่ได้ มันกลับกันเฉยๆ) หากผ่านชั้นโพรงไปจนถึง ตัววัตถุมวลมหาศาลจริงๆ เราจะจิตนาการไม่ได้ว่ามัน อยู่กับที่หรือเคลื่อนใหว อุณหภูมิเท่าใด มันอาจจะมีแสงในตัว (เหมือนเปิดไฟในลูกบอลอีกที) ในตอนนั้นถ้าเรายังรอดจากการผ่านชั้นโพรงเข้าไป เราจะเห็นว่าข้างในนั้นมีอะไร
นั่นเป็นเหตผลว่าทำไมเราหาข้อมูลอะไรในนั้นไม่ได้
คิดว่าจะต้องใช้เทคโนโลยีแรงโน้มถ่วง ในการสื่อสารรับส่งข้อมูลจากในหลุมดำ กับนอกหลุมดำ เพื่อให้ข้อมูลเดินทางผ่านชั้นโพรงนี้เข้าไปและออกมาได้
เป็นไปได้ไหม ท่านๆว่า
ช่องว่างระหว่างหลุมดำกับ Spase time ?
หากวัตถุมวลมากแรงโน้มถ่วงของมันจะทำให้ Space time เป็นหลุม ซึ่งนั่นเป็นเพียงมุมมองด้านเดียว ความเป็นจริงมันจะเป็นหลุมทั้ง 360องศา
นั่นก็คือโพรงหรือช่องว่างขนาดใหญ่ ที่อยู่ระหว่าง ตัววัตถุมวลมาก(ชั้นในสุด)-->ถัดมาเป็นชั้นโพรงช่องว่างขนาดใหญ่--> ถัดมาเป็นพื้นที่ Space time ซึ่งแสงเดินทางได้ปกติถึงแค่ตรงนี้
คิดว่าหลุมดำไม่ได้ดูดกลืนแสง แต่มันเดินทางเข้าไปในหลุมดำไม่ได้ตากหาก
ยกตัวอย่างเปรียบเทียบเช่น หากลูกบอลคือมวลมหาศาล น้ำคือ Space time
หากเรานำลูกบอลไปจุ่มน้ำ แล้วฉายแสงในน้ำเข้าหาบอล แสงก็จะสิ้นสุดที่ขอบลูกบอล ไม่สามารถเดินทางผ่านเข้าไปในลูกบอลได้
เช่นเดียวกัน วัตถุมวลมหาศาลแทรกอยู่ใน Space time โดยมีโพรงช่องว่างขนาดใหญ่ 360 องศา โพรงนี้มีพื้นที่กว้างมากจนแสงเดินทางข้ามช่องว่างนี้ไปไม่ได้
เราจึงไม่มีทางเห็นภายในลูกบอลได้ แสงจึงกระจุกกันอยู่แถวๆขอบลูกบอลเป็นทรงกลม 360 องศา และหากวัตถุมวลมากนั้นหมุนด้วยความเร็วสูง Space time ก็จะบิดโค้งมาก บริเวณแกนกลางจุดหมุน อาจทำให้แสงวิ่งพุ่งเป็นเส้น ทั้งบนล่างของหลุมดำ (แต่แสงเดินทางเข้าสู่วัตถุมวลมากไม่ได้ เพราะอยู่คนละ Layer)
แต่มวลมันไม่เหมือนแสง เพราะมันสามารถทะลุโพรงเข้าไปได้
(คล้ายๆแสงวิ่งผ่านกระจกได้ แต่วัตถุ ผ่านกระจกไม่ได้ มันกลับกันเฉยๆ) หากผ่านชั้นโพรงไปจนถึง ตัววัตถุมวลมหาศาลจริงๆ เราจะจิตนาการไม่ได้ว่ามัน อยู่กับที่หรือเคลื่อนใหว อุณหภูมิเท่าใด มันอาจจะมีแสงในตัว (เหมือนเปิดไฟในลูกบอลอีกที) ในตอนนั้นถ้าเรายังรอดจากการผ่านชั้นโพรงเข้าไป เราจะเห็นว่าข้างในนั้นมีอะไร
นั่นเป็นเหตผลว่าทำไมเราหาข้อมูลอะไรในนั้นไม่ได้
คิดว่าจะต้องใช้เทคโนโลยีแรงโน้มถ่วง ในการสื่อสารรับส่งข้อมูลจากในหลุมดำ กับนอกหลุมดำ เพื่อให้ข้อมูลเดินทางผ่านชั้นโพรงนี้เข้าไปและออกมาได้
เป็นไปได้ไหม ท่านๆว่า