เรามีพี่น้อง4คนเราเป็นคนที่4และเป็นผู้หญิงคนเดียว
ตอนนี้เราอายุ16 และเราก็เป็นสาวหล่อแต่พ่อแม่ไม่เห็นด้วยอย่างมาก ด้วยความที่เราเป็นคนอิสลาม พ่อแม่เราก็เคร่งมากๆด้วย เวลาเราไปเรียนก็แอบถอดฮิญาด(ผ้าคลุม) กลับมาก็ใส่อะค่ะอยุ่แบบหลบๆซ่อนๆมาตลอด
ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ต้องมานั่งระแวงว่าจะเจอใครในครอบครัวรึป่าว พอถึงวันนึงพี่ชายเราจับได้ว่าเราไม่ใส่ผ้าคลุมอยุ่แบบผู้ชาย พี่เราไปบอกแม่เรา แม่เราก็บอกว่า ทำไมไม่ทีบมันสักที แม่เราบอกว่าถึงทีบมันไปเราก็ไม่ผิดไม่บาปหรอกและแม่ก็จะไม่ว่าอะไรพี่เราด้วย เพราะเราทำผิดกฎศาสนาเราก็สมควรโดน พอได้ยินคำนี้ เราก็เสียใจมากๆเลยแหละ ก็เข้าใจว่าเคร่งศาสนา แต่คำพูดนั้นก็ฝังใจเรามาตลอด พอหลังจากนั้นแม่เราก็บอกว่าอย่าถอดอีกน่ะ ถ้าเห็นรึว่ารู้ว่าถอดอีกจะให้พี่เราจัดการ..หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆมากกว่าเดิมต้องมาระแวงมากกว่าเดิม
หลังจากผ่านไปหลายเดือนเราไปซื้อรองเท้ากับแม่ละตอนไปซื้อเราบอกว่าเราอยากได้ยี่ห้อนี้ แม่ก็บอกว่าใส่อะไรของผู้ชาย เอาจริงรองเท้านั้นก็สามารถใส่ได้ทั้งหญิงและชาย ผู้หญิงก็ใส่กันเยอะด้วย คนขายก็บอกว่าผู้หญิงก็ใส่ได้ ด้วยความที่แม่เราไม่ค่อยเห็นผู้หญิงใส่เลยบอกว่าไม่มีผู้หญิงใส่เลยน่ะ แต่เราจะเอาอันนี้สุดท้ายเราก็ได้มา พอหลังจากกลับบ้านพี่เราก็ถามว่า ซื้อมาทำไมรองเท้าผู้ชายเราก็บอกว่าผู้หญิงก็ใส่ได้มีคนใส่กันเยอะด้วย พี่เราก็บอกว่าแล้วทำไมไม่เคยเห็นเราก็เงียบไปเพราะไม่รู้จะบอกยังไงแล้วพูดไปก็ไม่ฟัง หลังจากนั้นพี่เราก็พูดขึ้นมาว่า อย่าให้ก.ูเห็นอีกน่ะว่าไม่ใส่ฮิญาด(ผ้าคลุม)รึอยู่เหมือนผู้ชาย ถ้าก.ูเห็นอีกก.ูจะเหยียบตรงนั้นเลยก.ูไม่สนว่าจะมีเพื่อนรึคนอื่นอยุ่ตรงนั้น ถ้าไม่เชื่อก็ลองทำดูก.ูจะเหยียบให้ หลังจากนั้นเราก็สตั้นไปเลยแหละ หลังจากนั้นเราก็คิดว่า ถ้าเลือกได้เราก็ไม่ได้อยากจะเป็นอย่างนี้หรอกเราก็อยากเป็นผู้หญิงทั่วไปเหมือนกัน หลังจากที่เขาพูดงั้นเราก็นํ้าตาคลอเลยแหละ แม่เราที่อยู่ข้างๆก็ไม่ได้พูดอะไรแม่เราเห็นด้วยกับพี่เราด้วยซํ้าและเราก็ไปอยู่ข้างนอกอยู่คนเดียว
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราต้องทำไงต่อตอนนี้ปิดเทอมแล้วถ้าเปิดเทอมมาเราจะอยุ่ยังไง ต้องคอยหลบๆซ่อนๆไปถึงอีกเมื่อไหร่เราเหนื่อยมากๆที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้.
ทุกคนมีความคิดเห็นยังไง จากที่เราเล่าคะ อยากได้คำปรึกษามากๆเลย🥲