สวัสดีค่ะ พอดีเราอยากปรึกษาเพื่อนๆ ในพันทิปว่าใครอยู่ในสถานการณ์พ่อแม่แยกทางกันแบบเราบ้างคะ
ขอเล่าคร่าวๆ ก่อนนะคะ คือพ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอายุ 10 ขวบค่ะ ซึ่งเค้าไม่เคยบอกเราเลยค่ะ จำได้ว่าไปเปิดเจอจดหมายพ่อที่เขียนไว้ประมาณว่าแยกทางกับแม่แล้ว ตอนนั้นด้วยความที่เด็กมาก ไม่กล้าถามอะไรเนื่องจากถูกขีดเส้นใต้ไว้ว่า
มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ตอนนั้นก็ได้แต่แอบร้องไห้ที่โรงเรียนค่ะ ในความคิดของเราตอนนั้นคือเรากลัวแม่เราทิ้งไปเฉยๆ ค่ะ คือก่อนที่จะรู้ว่าพ่อกับแม่เราเลิกกัน แม่เราก็บอกว่าจำเป็นต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดค่ะ ก็คือเราอยู่เหนือ แม่ไปทำงานที่ใต้เลยค่ะ 555555555555555555 มารู้อีกทีก็นั่นแหละค่ะ พ่อกับแม่ก็แยกทางกันเรียบร้อย แต่ยังดีค่ะ แม่เราส่งของมาให้ โทรหาตลอด ส่งข้อความหาตลอด
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้เรามีงานทำแล้วค่ะ ส่วนแม่เรากลับมาทำงานอยู่ใกล้ๆ เราได้จะหลายปีแล้วค่ะ แม่เราเช่าห้องอยู่ค่ะ ที่เป็นปัญหาคือ ตั้งแต่เขาสองคนมีเรามาเขาก็ไม่ได้ซื้อบ้านหรือกู้บ้านอะไรไว้ค่ะ ทุกวันนี้อยู่บ้านเช่าเหมือนเดิมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนเราเกิดแล้วค่ะ ปัจจุบันพ่อเราเช่าอยู่กับ ย่าและอา ซึ่งตอนแรกๆ เราก็คิดว่ามันไม่มีปัญหาอะไร พ่อกับแม่ไม่ได้มีภาระหนี้สินก้อนใหญ่ไว้ให้ ตอนนี้เราเช่าหออยู่กับแฟนค่ะ แฟนเราเป็นคนตจว. ส่วนเราไม่ได้ไปอยู่บ้านเพราะว่างานของเราทำงานเป็นกะค่ะ เลิกดึกดื่นไม่อยากเข้าบ้านเสียงดังตึงตังค่ะ (พ่อเราเป็นคนตื่นง่ายนอนยาก) บวกกับเราอยากลองมาใช้ชีวิตอยู่กับแฟน ฟีลอยู่ก่อนแต่งแหละค่ะ ทีนี้เราก็รู้สึกตัวว่า ถึงตอนนี้เรายังไม่ได้มีภาระหนี้สินอะไร แต่วันนึงถ้าพ่อและแม่เราแก่ตัวลงกว่านี้ ไม่สามารถทำงานได้อีก เราก็อาจจำเป็นต้องกู้ซื้อบ้านแน่ๆ ค่ะ ตอนนี้เราอายุ 24 ค่ะ เงินเดือนประมาณ 17,000 เงินเก็บก้อนโตยังไม่มีค่ะ ที่เราเครียดก็คือว่า ถ้าสมมติเราจำเป็นต้องกู้ซื้อบ้านตอนช่วงอายุ 30 แสดงว่าเราอาจต้องมีหนี้ในระยะยาว อาจจะ 20-30 ปีเลยก็ได้ (ซึ่งด้วยสภาพร่างกายเราจะอยู่ถึงอายุ50มั้ยก็ไม่รู้) ตอนนี้พ่อเราก็แก่มากแล้ว กระดูกกระเดี้ยวก็เริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ ส่วนแม่เราก็พึ่งผ่าตัดมะเร็งเต้านมไป ยิ่งทำให้เรารู้สึกต้องบีบบังคับตัวเองว่าเราจำเป็นต้องมีบ้านเพื่อให้พ่อกับแม่เราอยู่สบายในอนาคตอันใกล้นี้
จริงๆ เราเคยปรึกษากับคุณป้าที่สนิทว่าแบบพ่อกับแม่เลิกกันงี้ แล้วเรื่องบ้านในอนาคตควรทำไง ป้าก็บอกประมาณว่า จริงๆ ก่อนเค้าสองคนเลิกกันควรปรึกษาเรื่องอนาคตของเราไว้ก่อนก็ดีค่ะ ซึ่งลึกๆ เราก็รู้สึกอย่างนั้นค่ะ ส่วนตัวไม่มั่นใจด้วยว่าในอนาคตตัวเองจะมีหน้าที่การงานที่มั่นคงมั้ย เราไม่ได้เป็นสายราชการด้วยค่ะ ส่วนตัวเราไม่ได้ห่วงฝั่งแม่เท่าไหร่ แต่ฝั่งพ่อนี่ค่อนข้างเป้นห่วงเลยค่ะ
เลยอยากปรึกษาเพื่อนๆ ที่อยู่ในสถานการณ์คล้ายๆ เราว่าควรคุยกับฝั่งพ่อและแม่ยังไงดีคะ ควรเปิดบทสนทนาเรื่องการวางแผนอนาคตของพ่อกับแม่เรายังไงดีคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
เพิ่มเติมค่ะ พ่อเราทำงานรับจ้าง ส่วนแม่เป็นพนักงานเอกชนค่ะ
พึ่งรู้สึกว่าการที่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กทำให้เราเริ่มเครียดเรื่องเงินในอนาคต
ขอเล่าคร่าวๆ ก่อนนะคะ คือพ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอายุ 10 ขวบค่ะ ซึ่งเค้าไม่เคยบอกเราเลยค่ะ จำได้ว่าไปเปิดเจอจดหมายพ่อที่เขียนไว้ประมาณว่าแยกทางกับแม่แล้ว ตอนนั้นด้วยความที่เด็กมาก ไม่กล้าถามอะไรเนื่องจากถูกขีดเส้นใต้ไว้ว่า มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ตอนนั้นก็ได้แต่แอบร้องไห้ที่โรงเรียนค่ะ ในความคิดของเราตอนนั้นคือเรากลัวแม่เราทิ้งไปเฉยๆ ค่ะ คือก่อนที่จะรู้ว่าพ่อกับแม่เราเลิกกัน แม่เราก็บอกว่าจำเป็นต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดค่ะ ก็คือเราอยู่เหนือ แม่ไปทำงานที่ใต้เลยค่ะ 555555555555555555 มารู้อีกทีก็นั่นแหละค่ะ พ่อกับแม่ก็แยกทางกันเรียบร้อย แต่ยังดีค่ะ แม่เราส่งของมาให้ โทรหาตลอด ส่งข้อความหาตลอด
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้เรามีงานทำแล้วค่ะ ส่วนแม่เรากลับมาทำงานอยู่ใกล้ๆ เราได้จะหลายปีแล้วค่ะ แม่เราเช่าห้องอยู่ค่ะ ที่เป็นปัญหาคือ ตั้งแต่เขาสองคนมีเรามาเขาก็ไม่ได้ซื้อบ้านหรือกู้บ้านอะไรไว้ค่ะ ทุกวันนี้อยู่บ้านเช่าเหมือนเดิมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนเราเกิดแล้วค่ะ ปัจจุบันพ่อเราเช่าอยู่กับ ย่าและอา ซึ่งตอนแรกๆ เราก็คิดว่ามันไม่มีปัญหาอะไร พ่อกับแม่ไม่ได้มีภาระหนี้สินก้อนใหญ่ไว้ให้ ตอนนี้เราเช่าหออยู่กับแฟนค่ะ แฟนเราเป็นคนตจว. ส่วนเราไม่ได้ไปอยู่บ้านเพราะว่างานของเราทำงานเป็นกะค่ะ เลิกดึกดื่นไม่อยากเข้าบ้านเสียงดังตึงตังค่ะ (พ่อเราเป็นคนตื่นง่ายนอนยาก) บวกกับเราอยากลองมาใช้ชีวิตอยู่กับแฟน ฟีลอยู่ก่อนแต่งแหละค่ะ ทีนี้เราก็รู้สึกตัวว่า ถึงตอนนี้เรายังไม่ได้มีภาระหนี้สินอะไร แต่วันนึงถ้าพ่อและแม่เราแก่ตัวลงกว่านี้ ไม่สามารถทำงานได้อีก เราก็อาจจำเป็นต้องกู้ซื้อบ้านแน่ๆ ค่ะ ตอนนี้เราอายุ 24 ค่ะ เงินเดือนประมาณ 17,000 เงินเก็บก้อนโตยังไม่มีค่ะ ที่เราเครียดก็คือว่า ถ้าสมมติเราจำเป็นต้องกู้ซื้อบ้านตอนช่วงอายุ 30 แสดงว่าเราอาจต้องมีหนี้ในระยะยาว อาจจะ 20-30 ปีเลยก็ได้ (ซึ่งด้วยสภาพร่างกายเราจะอยู่ถึงอายุ50มั้ยก็ไม่รู้) ตอนนี้พ่อเราก็แก่มากแล้ว กระดูกกระเดี้ยวก็เริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ ส่วนแม่เราก็พึ่งผ่าตัดมะเร็งเต้านมไป ยิ่งทำให้เรารู้สึกต้องบีบบังคับตัวเองว่าเราจำเป็นต้องมีบ้านเพื่อให้พ่อกับแม่เราอยู่สบายในอนาคตอันใกล้นี้
จริงๆ เราเคยปรึกษากับคุณป้าที่สนิทว่าแบบพ่อกับแม่เลิกกันงี้ แล้วเรื่องบ้านในอนาคตควรทำไง ป้าก็บอกประมาณว่า จริงๆ ก่อนเค้าสองคนเลิกกันควรปรึกษาเรื่องอนาคตของเราไว้ก่อนก็ดีค่ะ ซึ่งลึกๆ เราก็รู้สึกอย่างนั้นค่ะ ส่วนตัวไม่มั่นใจด้วยว่าในอนาคตตัวเองจะมีหน้าที่การงานที่มั่นคงมั้ย เราไม่ได้เป็นสายราชการด้วยค่ะ ส่วนตัวเราไม่ได้ห่วงฝั่งแม่เท่าไหร่ แต่ฝั่งพ่อนี่ค่อนข้างเป้นห่วงเลยค่ะ
เลยอยากปรึกษาเพื่อนๆ ที่อยู่ในสถานการณ์คล้ายๆ เราว่าควรคุยกับฝั่งพ่อและแม่ยังไงดีคะ ควรเปิดบทสนทนาเรื่องการวางแผนอนาคตของพ่อกับแม่เรายังไงดีคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
เพิ่มเติมค่ะ พ่อเราทำงานรับจ้าง ส่วนแม่เป็นพนักงานเอกชนค่ะ