พอดีว่าเรากับแฟนเรียนที่เดียวกันตั้งแต่ม.ต้น รู้จักกันแบบเพื่อนกันมา จนได้คบกันช่วง ม.5 บ้านเราไม่ไกลกันมาก ช่วงนั้นเขาก็ชอบอยู่กับเราส่งเราที่บ้านพอดึกก็ไปหาไรกินเขาก็จะกลับบ้านเขา พอตอนนี้เราอยู่มหาลัยค่ะ ก็ได้อยู่ด้วยกันอีก ได้อยู่คอนโดด้วยกันตัวติดกัน เรารู้สึกมีความสุขค่ะแต่ แฟนเป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อน แต่ชีวิตจริงไม่ค่อยได้ไปไหนกับเพื่อน จะติดเล่นเกมกับเพื่อนในดิสคอดอะไรพวกนี้มากกว่า พอเราบอกว่าสนใจเค้ามั้ง เขาก็จะมีปากเสียงกับเราตลอดเลยว่า เขาขอเวลาส่วนตัวบ้างได้ไหม เขาบอกเขาอยากใช้เวลาส่วนตัวอยู่คนเดียวบ้าง แต่คนเดียวของเขาคงหมายถึงเพื่อนค่ะ หนูรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับเพื่อนก่อนหนูตลอดเลย ถึงแม้เขาจะใช้เวลากับหนูมากกว่าก็ตาม เวลาเพื่อนปรึกษาเขาให้คำปรึกษาที่ดีมากๆ แต่กับหนูเขาจะใช้คำที่ดุและกดดัน แบบว่า เธอทำไม่ได้หรอกถ้าเธอไม่เปลี่ยนตัวเองมันมีมากกว่านี้ค่ะ แต่อาทิตย์นึงเราจะอยู่คอนโด4วัน และกลับมาอยู่บ้านของต้วเอง3วันค่ะ นางก็ได้อยู่คนเดียว แต่นางก็ชอบอยู่คุยดิสกับเพื่อน เราก็อยากเล่นเกมกับเขาบ้างเราก็บอกเขาแต่เขาอยากใช้เวลากับเพื่อนก่อนจะไม่ได้เล่น เราก็เหงาๆเราก็บอกเขาเขาก็บอกว่าเดี๋ยวรีบเล่นจะรีบมาหา เพราะเราเป็นคนบอกเขาเองว่าถ้าคุยกับเพื่อนก็ไม่ต้องทักมาหา เล่นให้จบๆแล้วค่อยทักมา ทีนี้ก็ยาวไปยันตี1-2ทุกคืนเลยค่ะ เวลาเราชวนเล่นเกมเขาก็จะไม่เล่นเกมที่เราอยากเล่น เพราะมันเป็นเกมแนวทีมอะค่ะเขากลัวหัวร้อนใส่เรา แต่กับเพื่อนก็เล่นเต็มที่เลย เขาชอบจะชวนเราเล่นเกมคู่ธรรมดามากกว่า ทั้งที่เราก็ฝึกเล่นเกมที่เขาชอบเขาก็ไม่เล่นค่ะ เขาบอกว่าเกมมันท็อกสิกไม่อยากให้เราเขอคำไม่ดี รอเพื่อนเค้ามาแบกด้วยดีกว่า เราก็แค่อยากเล่นกับแฟนสองคนคาะ เราเริ่มรู้สึกว่าเขารักเพื่อนเขามากกว่าเรารึป่าวเพราะเราทะเลาะกันเรื่องเพื่อนเขาตลอดเลยค่ะ ( เพื่อนผู้ชายนะคะ ) หรือเราให้เวลาเขาไม่มากพอ และก็เขาเป็นคนที่โฟกัสกับสิ่งตรงหน้าค่ะ เวลาเขาตั้งใจทำอะไรเขาจะลืมหลังตลอด เขาคุยกับเพื่อนเขาก็จะชอบลืมตอบแชท เขาอ่านหนังสือเขาก็จะลืมเราอะไรแบบนี้
อันนี้ผิดที่เราหรือเขาคะ? จัดการความรู้สึกยังไงดี