เมื่อหลายปีก่อนเราได้เลี้ยงแมวเปอร์เซียตัวนึง สีขาวตาสีเหลือง นิสัยก็แมวเปรตดีๆนี่แหละค่ะ555 เราได้เป็นของขวัญวันเกิด เราดีใจมากๆและเราก็สัญญาว่าเราจะดูแลตัวนี้ให้ดีที่สุด เราตั้งชื่อให้ว่าลาล่า เพราะเข้ากับหน้าตาดี เราเลี้ยงมาเรื่อยๆ จนลาล่าโตขึ้น มีความสุขกันมากๆ แต่วันนึงความสุขเราก็ต้องพังลง เวลาเที่ยงคืนกว่าๆ มีเสียงหมากัดกันหน้าบ้าน แต่ในซอยเราไม่มีหมาเลย ตอนนั้นเราเอะใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแมวเรามั้ย แต่วันนั้นเราเรียนมาเหนื่อยมากๆจนหลับไปทั้งชุดนักเรียน เราคิดว่าคงมีหมาลงมาแล้วกัดกันมั้ง ตอนเช้า เรากำลังจะเล่นกับแมว แต่หาไม่พ่อ แถมพ่อก็ทำหน้าเครียดและนั่งดูอะไรอยู่ พอเราเดินเข้าไปพ่อย้อนกล้องให้เราดู แล้วสิ่งที่เราเห็นทำเราแทบทรุด หมาจากซอยถัดไปสุดซอยมาไล่กัดลาล่า จนลับหายจากกล้องไป เราพยามตามหาก็ไม่เจอ เราเอาเรื่องใครไม่ได้เพราะนี่ก็มีส่วนที่เราผิด แถมหมาก็เป็นหมาจร เราพยามทำใจยอมรับ แต่ก็ไม่ได้ซักที จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มีแมวจรตัวนึง มอมแมมมากๆ ตัวสีเหลือง ทั้งหน้าทั้งตัวมีรอยข่วน แถมดุสุดๆ พ่อเราสงสารเลยเอาอาหารให้กิน เราไม่ได้ตั้งชื่อให้ แต่เราเรียกมันว่าเหลือง เหลืองอยู่ฮิลใจเรามาเรื่อยๆ เราไม่ได้เลี้ยงเหลืองในบ้านนะคะ แค่คอยให้อาหาร แต่ถ้ามันอยากเข้ามาอยู่เราก็เปิดบ้านให้ตลอด หรือเวลาเราออกไปนั่งเล่น เหลืองก็จะมานั่งห่างๆ เราจับเหลืองไม่ได้เลย แต่เหลืองก็ไม่ได้กัดไม่ได้ข่วน แค่ถอยหนี เหลืองทำให้เราลืมลาล่าได้ดีขึ้นมากๆ แต่ข้อเสียของเหลืองคือเหลืองชอบไปกัดกับแมวและมีเรื่องเป็นแผลอยู่เป็นประจำ จนวันนึง เหลืองไม่มาอาหารเลย 3-4 วัน เราคิดว่าคงปกติ ก็แมวจรเขาคงไปๆมาๆ แต่วันที่ 5 เราได้กลิ่นเหม็นเน่ามาจากหลังบ้าน พ่อเราเลยไปเช็คให้ว่าตัวอะไรตาย ภาพที่เห็นคือ ศพแมวที่สภาพดูไม่ได้เลย ใบหน้าเละไปหมด เราพยามทำใจว่าคงไม่ใช่เหลืองหรอก แต่รูปที่พ่อถ่ายส่งมาให้เราดู มันชัดมากๆว่าเป็นเหลือง เราชอบนั่งมองขนเหลืองตอนเบื่อๆ แล้วมันมีจุดนึงที่ชัดมากๆ ตอนนั้นเราเจียนตายเลย แมวตายดับเบิล55 เจ็บสุดๆ และวันนึง มีแมวตัวเมียมาคลอดลูกในห้องเก็บของพ่อเรา แต่แมวตัวนั้นก็โดนรถชนซะก่อน เราเลยไปนั่งดูลูกแมวที่คลอดมา หน้าตาน่ารักสุดๆ ขี้อ้อนมากแต่มีสองตัวที่ดูขี้กลัว สีดำ กับสลิด สลิดดูอ่อนแอมากๆตัวเล็กที่สุดเลย ตอนนั้นเราคอยให้ข้าวให้น้ำทุกตัวแต่มันก็หายไปทีละตัวจนเหลือแค่ดำกับสลิด เราใส่ใจทั้งสองมากๆ ดำจากตอนแรกที่กลัวเรา ไปๆมาๆนวดให้เราทุกวันเลย เราดีใจนะที่แมวทำกับเราแบบนี้ เราถ่ายรูปเก็บไว้เยอะมากๆ แต่ดำ ก็เริ่มไม่สบาย ก็แมวจรอะเนอะ คงมีโรคตามมา เราก็ไม่ใช่พวกที่พาสัตว์ไปรักษา ด้วยเงินเราที่ไม่ค่อยมี แต่เราก็พยามดูแลดำให้ดีมาตลอด แต่สุดท้าย วันนึงดำหายไป เราตามหาทั่วบ้าน เจอมันไปนอนขดตัวอยู่ในช่องแคบๆ สภาพขี้ตาปิดตาจนมิดหายใจแรงมากๆ คำที่เค้าว่าเวลาแมวใกล้ตายถึงมักจะหายหน้าจากคนเลี้ยงเข้ามาในหัวเราตอนนั้น เราน้ำตาตกเลย เราอุ้มดำกลับไปเช็ดตัว เช็ดขี้ตา เราปรึกษากับพ่อว่ามันขั้นนี้แล้วพาไปหาหมอเถอะ ตอนเช้าอีกวันเรากะว่าจะพาไปหาหมอตอนเย็น เพราะเราก็ต้องไปเรียน แต่เรากลับมา พ่อบอกว่า ดำตายแล้วเราพูดแค่ อ่อ แล้วเดินเข้าห้องไป พอปิดประตูเรากรี๊ดและร้องไห้หนักสุดๆตอนนั้นเราคิดแค่ว่าทำไมเลี้ยงกี่รอบกี่รอบก็ตาย ความหวังสุดท้ายของเราคือ แมวอีกตัว แมวลายสลิดตัวที่อ่อนแอและดูตายง่ายสุดๆ เราทำใจรอแล้วว่าเดี๋ยวก็ตาย แต่ก่อนตายเราต้องทำให้มันมีความสุขก่อน เราเลี้ยงมาตั้งแต่ตอนมันไม่เชื่อใจเรา จนตอนนี้ตัวแถบจะสิงกับเราแล้ว ใช่ค่ะ น้องยังอยู่ น่ารักสุดๆ แต่เราก็ยังฝังใจกับเรื่องที่ผ่านมา เราอยากรู้ว่าทุกคนจะรับมือยังไงคะถ้าเกิดเหตุการแบบเรา?