สวัสดีค่ะ
เราเริ่มรู้สึกว่าช่วงนี้เริ่มคิดถึงเรื่อง×ายบ่อยมากเลย ตอนคิดเรารู้สึกว่าถ้าเราเสียไปมันจะเหมือนการนอนหลับมั้ยนะ ถ้ามีคนรอบข้างเสียไปเราจะเสียใจร้องให้ฟูมฟายขนาดไหนกัน หรือเวลาที่เราเสียเราไม่อยากทรมานเราอยากนอนหลับแล้วหายไปเฉยๆจะดีกว่ามั้ย ถ้าเราหายไปคนรอบข้างน้องหมาน้องแมวจะอยู่ยังไง ยังอยากเลี้ยงให้เขามีชีวิตจนในที่สุดแล้วค่อยตามเขาไปดีมั้ย แล้วเรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกันในเมื่อเราทุกคนต้อง×าย คือเราปวดหัวกับความคิดตอนนี้มากๆค่ะ คิดแล้วรู้สึกจะร้องไห้ตลอด ไม่อยากเล่าให้คนรอบข้างฟังเลยเพราะรู้สึกว่าสิ่งที่เขาจะพูดออกมามันต้องเป็นคำว่า"เป็นบ้าหรอเลิกคิดเรื่องแบบนี้เถอะ" แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสกับคำพูดขนาดนั้น แค่ตอนนี้เราอยากสลัดความคิดแบบนี้ออกไปสักทีรู้สึกจะร้องไห้ตลอดเวลา รู้สึกใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยมีความสุขมากเท่าไหร่ แต่พอตอนเราดูสิ่งที่เราชอบความคิดนี้ก็ไม่ได้อยู่ในหัว แต่พอเราว่างๆไม่ได้ทำอะไรความคิดนี้ชอบแล่นมาในหัวตลอดเลย ช่วยด้วยค่ะ