สวัสดี เพื่อนๆทุกท่าน วันนี้เราอยากจะมาขอความคิดเห็นจากทุกท่านที่ผ่านมาอ่านกระทู้ที่เราตั้งขึ้น เรื่องมีอยู่ว่า เราในวัย34ปี เราเป็นเลสเบี้ยนหรือหญิงรักหญิง ช่วงโควิดเรากลับบ้านต่างจังหวัด พักอยู่กับพ่อแม่ยาวๆถึง2ปี ระหว่างนั้นเราเป็นแม่ค้าขายของทางเฟสบุ๊ส เราไม่มีแฟนโสดมายาวนานถึง7ปี จนกระทั้งมาเจอแฟนคนล่าสุด เรารู้จักกันจากทางเว็บไซต์ หาคู่ และนั่นจึงทำให้เราตัดสินใจออกจากบ้าน เพราะรู้ว่าถ้าอยู่ที่บ้านยังไงก็คงไม่ได้เจอกันแน่ๆ เนื่องจากเราอยู่ไกลกันมาก เขาอายุมากกว่าเรา2ปี เป็นลูกคนรวย ที่เรียกได้ว่าเป็นเจ้าของกิจการ ขณะที่เราเป็นเกษตรกรธรรมดา เรามาทำงานเป็นลูกจ้างเขา ซึ่งกิจการที่เขาทำอยู่เป็นของพ่อแม่เขา ไม่ใช่ของเขาเอง เราทำงานในตำแหน่งเสมียน เกือบจะแปดเดือนแล้ว เราทั้งสองคนปิดบังความพันธ์ไม่ให้ใครรู้ แรกๆมันก็โอเค แต่พอนานวันเรากลับรู้สึกไม่โอเค เพราะเขาไม่มีเวลาให้เราเลย ตอนที่เราป่วยหนักก็ต้องดูแลตัวเอง ตอนมีความทุกข์หรือไม่สบายใจก็ต้องนอนร้องไห้คนเดียว ก็เลยงงว่าเราจะมีแฟนไปทำไม เขามีแต่เรื่องงานและคนในครอบครัว เพื่อนๆคิดยังไงกับเรื่องนี้ค่ะ ขอความคิดเห็นค่ะ
ควรไปต่อหรือพอแค่นี้