เนื้อหาอาจจะยาวหน่อยนะคะผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะสร้างกระทู้ครั้งแรกอึดอัดจนไม่รู้จะเล่าหรือปรึกษาใคร
เรื่องมีอยู่ว่า
แม่เราชอบกู้หนี้ยืมสินเยอะมากไม่ว่าเงินรายวันหมวกกันน้อค เงินกู้หนี้ธนาคาร เล่นแชร์ ค่าหวย เงินยืมชาวบ้าน เยอะมากแทบจะทุกอย่าง ตอนแม่ยืมแกก็ไม่ได้ปรึกษาเราแกผ่อนจ่ายไปเรื่อยๆ พอจ่ายไม่ไหวก็จะบอกเรา และสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
เราโชคดีที่มีแฟนคนนี้เขาดีมาก
เขาช่วยตลอดมีหมื่นให้หมื่นถ้าไม่มีก็กู้หรือหยิบยืมจากอื่นมาให้ พอจ่ายหนี้ครั้งนี้หมด แม่เราก็ทำแบบเดิมซ้ำๆจนมาปัจจุบันนี้3ปีแล้วที่มีปัญหาแบบนี้ปีนี้เราสาหัสมากเราแทบจะหนี้ไปไกลๆไม่อยากรับรู้อะไรเราต้องมาช่วยแม่จ่ายรายวันทุกวันแฟนเราเขาก็ช่วยอีก
จนเรารู้สึกว่าถ้าแฟนเราไม่เจอกับเราเขาคงมีเงินเก็บเยอะมากเพราะเขาขยันทำงานพอเก็บได้นิดหน่อยแม่มีเรื่องมาให้ช่วยอีกเขาก็ช่วยอีก จนเราอยากไปจากตรงนี้ทิ้งทุกอย่างไปเริ่มใหม่คนเดียวรู้ว่ามันจะลำบากมากแต่เราสงสารแฟนเรารู้ว่าเขาเหนื่อยแต่เขาไม่อยากให้เราเครียดไม่อยากให้ร้องไห้ เขาบอกทำยังไงได้อีกคนก็คือแม่แท้ๆจะทิ้งได้ยังไงเราต้องช่วยเขา
เรามาอยู่กับแฟนเราช่วยแฟนทำธุระกิจส่วนตัวนะคัไม่ได้ทำงานข้างนอกเรามีลูก1คนลูกติดแต่แม่เป็นคนเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆแต่แฟนก็ส่งเงินให้ทุกเดือนไม่เคยขาด ปัญหานี้มันมีมาเรื่อยๆ จนเรารุ้สึกว่าเราจะใจดำไม่รับรู้เรื่องหนี้สินอีกแล้วเราอยากหนีไปที่อื่นแต่เราสงสารลูกกับแฟน เพราะถ้าเราไปเหมือนเราเห็นแก่ตัวแฟนจะไม่มีคนช่วยงานเขาต้องไปต่อไม่ได้ส่วนลูกก็คงลำบาก ก็ได้แค่คิด
เราอยากฟังความคิดเห็นจากเพื่อนๆว่าเราต้องทำยังไงดีเราเป็นแคร์ทุกคนในครอบครัวลูกแม่มี3คนมีเราคนเดียวที่ช่วยแม่อีก2คนเขารับรุ้แต่ช่วยวไม่ได้แค่เงินทำงานกับเลี้ยงดูครอบครัวเขายังไม่พอจ่าย อาจจะอ่านแล้ว งงๆหน่อยนะคะเราอธิบายไม่ค่อยถูกมันเยอะมากใครคิดเห้นยังไงช่วยบอกเราหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
แม่เราเป็นหนี้
เรื่องมีอยู่ว่า
แม่เราชอบกู้หนี้ยืมสินเยอะมากไม่ว่าเงินรายวันหมวกกันน้อค เงินกู้หนี้ธนาคาร เล่นแชร์ ค่าหวย เงินยืมชาวบ้าน เยอะมากแทบจะทุกอย่าง ตอนแม่ยืมแกก็ไม่ได้ปรึกษาเราแกผ่อนจ่ายไปเรื่อยๆ พอจ่ายไม่ไหวก็จะบอกเรา และสัญญาว่าจะไม่ทำอีก
เราโชคดีที่มีแฟนคนนี้เขาดีมาก
เขาช่วยตลอดมีหมื่นให้หมื่นถ้าไม่มีก็กู้หรือหยิบยืมจากอื่นมาให้ พอจ่ายหนี้ครั้งนี้หมด แม่เราก็ทำแบบเดิมซ้ำๆจนมาปัจจุบันนี้3ปีแล้วที่มีปัญหาแบบนี้ปีนี้เราสาหัสมากเราแทบจะหนี้ไปไกลๆไม่อยากรับรู้อะไรเราต้องมาช่วยแม่จ่ายรายวันทุกวันแฟนเราเขาก็ช่วยอีก
จนเรารู้สึกว่าถ้าแฟนเราไม่เจอกับเราเขาคงมีเงินเก็บเยอะมากเพราะเขาขยันทำงานพอเก็บได้นิดหน่อยแม่มีเรื่องมาให้ช่วยอีกเขาก็ช่วยอีก จนเราอยากไปจากตรงนี้ทิ้งทุกอย่างไปเริ่มใหม่คนเดียวรู้ว่ามันจะลำบากมากแต่เราสงสารแฟนเรารู้ว่าเขาเหนื่อยแต่เขาไม่อยากให้เราเครียดไม่อยากให้ร้องไห้ เขาบอกทำยังไงได้อีกคนก็คือแม่แท้ๆจะทิ้งได้ยังไงเราต้องช่วยเขา
เรามาอยู่กับแฟนเราช่วยแฟนทำธุระกิจส่วนตัวนะคัไม่ได้ทำงานข้างนอกเรามีลูก1คนลูกติดแต่แม่เป็นคนเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆแต่แฟนก็ส่งเงินให้ทุกเดือนไม่เคยขาด ปัญหานี้มันมีมาเรื่อยๆ จนเรารุ้สึกว่าเราจะใจดำไม่รับรู้เรื่องหนี้สินอีกแล้วเราอยากหนีไปที่อื่นแต่เราสงสารลูกกับแฟน เพราะถ้าเราไปเหมือนเราเห็นแก่ตัวแฟนจะไม่มีคนช่วยงานเขาต้องไปต่อไม่ได้ส่วนลูกก็คงลำบาก ก็ได้แค่คิด
เราอยากฟังความคิดเห็นจากเพื่อนๆว่าเราต้องทำยังไงดีเราเป็นแคร์ทุกคนในครอบครัวลูกแม่มี3คนมีเราคนเดียวที่ช่วยแม่อีก2คนเขารับรุ้แต่ช่วยวไม่ได้แค่เงินทำงานกับเลี้ยงดูครอบครัวเขายังไม่พอจ่าย อาจจะอ่านแล้ว งงๆหน่อยนะคะเราอธิบายไม่ค่อยถูกมันเยอะมากใครคิดเห้นยังไงช่วยบอกเราหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ