มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ ....

มีปรากฏในอานาปานสติสูตร ยุคดั้งเดิม
เก่าแก่ ระดับ Genuine


คำที่มีปัญหาคือ สัมปชัญญะ และ สติ
สัมปชัญญะ เป็นอาการตระหนักรู้
ถึงสภาวะนั้นๆ ว่าจะนำพาไปสู่สิ่งใด
มีสติระลึกได้ถึงข้ออรรถข้อธรรม ที่จะนำมาพิจารณา

ท่านปอ.ปยุตโต บอกว่า
สัมปชัญญะ ก็คือ ปัญญานั่นเอง

ที่นี้พอไปแปลว่ารู้ตัวทั่วพร้อม
มันจะเป็นไปในแง่ของความรู้สึกทางกายเท่านั้นแต่มันรวมถึงภายในใจด้วย
ยิ่งไปเจอคำนี้ในพระสูตร ที่เกี่ยวกับอิริยาบถยิ่งทำให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจไขว้เขวไป


คำแต่งใหม่ อันตรายยิ่งนักแล