สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ในการเปลี่ยนงาน
เราเป็นพนักงาน Office เอกกชนแห่งหนึ่ง ได้ออกจากงานเก่ามาเนื่องจากว่าคนวุ่นวายมาก และเล่นสังคมกันหนักจริงๆ ที่นี่สวัสดิการดีมาก แต่สังคมค่อนข้างแย่ แต่เราไม่ใช่ว่าเป็นคนที่ไม่ทนงานนะ เราทำงานมา 6 ปีกว่าๆเลย แรกๆก็ดีทุกอย่างแต่อยู่ๆก็เกิดการแบ่งเป็นฝ่ายอย่างชัดเจน และเราคือทีมหลังบ้านที่ทางบริษัทไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไร และช่วงก่อนที่เราจะออกสังคมกันหนักมากจนเราคิดว่า ถ้าอยู่ต่อไปอาจจะมีโรคประสาทแน่นอน จนในที่สุดเราก็ได้มาเริ่มงานที่ใหม่ วันแรกที่เข้ามาก็รู้สึกเหมือนว่าหนีเสือปะจระเข้หรือป่าว เพราะว่ามารู้ว่า หัวหน้างานของเราก็กำลังจะออกอีก 5 วันพร้อมกับพี่ที่ต้องสอนงานเรา และช่วงระยะเวลาที่เขากำลังจะออกนั้นบอกได้เลยว่าสอนงานเราน้อยมากก ไม่ลงรายละเอียดอะไรเลย และหัวหน้าที่จะเข้ามาใหม่ก็ไม่ได้รู้ขั้นตอนของการทำงานที่นี่มากนัก ช่วงวีคแรกเราถามงานเพื่อนร่วมงานในแผนกไม่มีใครรู้งานที่พี่ที่ออกทำเลยแม้แต่คนเดียว อยากจะบอกเลยว่าทำงานแบบไม่มีคนสอนงาน + กับไม่มีคนภายในที่สามารถถามงานได้เลยมันเหนื่อยมาก และโดนตามงานเก่าของคนเก่าที่เค้าไม่ได้เคลียร์เอาไว้ด้วย ตอนนั้นช่วงสองวีคแรกเรารู้สึกกดดันตัวเองมาก แต่พอผ่านช่วงนั้นมา กลับว่าง ว่างแบบทิ้งเวลาให้เสียเปล่าไปเลยวันวัน เราก็เบื่ออีกเพราะไม่มีงานอะไรให้ทำเลย แต่เราก็ถามเพื่อนร่วมทีมนะว่ามีอะไรให้ช่วยหรือให้ทำหรือป่าว แต่ป่าวเลยกลับไม่มีใครโยนงานหรือออะไรมาให้ทำเลย หลายๆคนถ้าอ่านมาถึงตรงนี้อาจจะคิดว่าดีแล้วนะ สบายออก แต่ว่าจริงๆแล้ว เราว่ามันไม่สบายหรอก เพราะว่าถ้าปล่อยให้เวลาผ่านไปนานๆ เราก็อาจจะทำอะไรไม่เป็นเลย ไม่สามารถต่อยอดอะไรได้อีกเลย เราเลยเริ่มที่จะหางานใหม่ แต่ดันโดนเพื่อนร่วมงานคนนึงมาเห็นตอนที่เรากำลังนั่งหาๆงานใหม่ หลังจากวันนั้นเราก็เหมือนกลับมาอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้ง แบบไม่มีคนสนใจ ไม่มีใครคุยด้วย เกิดเป็นึความกดดันอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน จนตอนนี้กับสิ่งที่เราเจอมามันทำให้เราคิดว่าหรือเป็นเพราะเราหรือป่าว มันคิดลบกับตัวเองไปหมดเลย ไม่รู้เลยว่าต้องทำอย่างไรต่อดี ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษากับใคร เลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆคิดอย่างไรบ้างกับสิ่งที่เราเจออยู่ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหน่อยนะ
การเปลี่ยนงานมาที่ใหม่ก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิดพนัก
เราเป็นพนักงาน Office เอกกชนแห่งหนึ่ง ได้ออกจากงานเก่ามาเนื่องจากว่าคนวุ่นวายมาก และเล่นสังคมกันหนักจริงๆ ที่นี่สวัสดิการดีมาก แต่สังคมค่อนข้างแย่ แต่เราไม่ใช่ว่าเป็นคนที่ไม่ทนงานนะ เราทำงานมา 6 ปีกว่าๆเลย แรกๆก็ดีทุกอย่างแต่อยู่ๆก็เกิดการแบ่งเป็นฝ่ายอย่างชัดเจน และเราคือทีมหลังบ้านที่ทางบริษัทไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไร และช่วงก่อนที่เราจะออกสังคมกันหนักมากจนเราคิดว่า ถ้าอยู่ต่อไปอาจจะมีโรคประสาทแน่นอน จนในที่สุดเราก็ได้มาเริ่มงานที่ใหม่ วันแรกที่เข้ามาก็รู้สึกเหมือนว่าหนีเสือปะจระเข้หรือป่าว เพราะว่ามารู้ว่า หัวหน้างานของเราก็กำลังจะออกอีก 5 วันพร้อมกับพี่ที่ต้องสอนงานเรา และช่วงระยะเวลาที่เขากำลังจะออกนั้นบอกได้เลยว่าสอนงานเราน้อยมากก ไม่ลงรายละเอียดอะไรเลย และหัวหน้าที่จะเข้ามาใหม่ก็ไม่ได้รู้ขั้นตอนของการทำงานที่นี่มากนัก ช่วงวีคแรกเราถามงานเพื่อนร่วมงานในแผนกไม่มีใครรู้งานที่พี่ที่ออกทำเลยแม้แต่คนเดียว อยากจะบอกเลยว่าทำงานแบบไม่มีคนสอนงาน + กับไม่มีคนภายในที่สามารถถามงานได้เลยมันเหนื่อยมาก และโดนตามงานเก่าของคนเก่าที่เค้าไม่ได้เคลียร์เอาไว้ด้วย ตอนนั้นช่วงสองวีคแรกเรารู้สึกกดดันตัวเองมาก แต่พอผ่านช่วงนั้นมา กลับว่าง ว่างแบบทิ้งเวลาให้เสียเปล่าไปเลยวันวัน เราก็เบื่ออีกเพราะไม่มีงานอะไรให้ทำเลย แต่เราก็ถามเพื่อนร่วมทีมนะว่ามีอะไรให้ช่วยหรือให้ทำหรือป่าว แต่ป่าวเลยกลับไม่มีใครโยนงานหรือออะไรมาให้ทำเลย หลายๆคนถ้าอ่านมาถึงตรงนี้อาจจะคิดว่าดีแล้วนะ สบายออก แต่ว่าจริงๆแล้ว เราว่ามันไม่สบายหรอก เพราะว่าถ้าปล่อยให้เวลาผ่านไปนานๆ เราก็อาจจะทำอะไรไม่เป็นเลย ไม่สามารถต่อยอดอะไรได้อีกเลย เราเลยเริ่มที่จะหางานใหม่ แต่ดันโดนเพื่อนร่วมงานคนนึงมาเห็นตอนที่เรากำลังนั่งหาๆงานใหม่ หลังจากวันนั้นเราก็เหมือนกลับมาอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้ง แบบไม่มีคนสนใจ ไม่มีใครคุยด้วย เกิดเป็นึความกดดันอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน จนตอนนี้กับสิ่งที่เราเจอมามันทำให้เราคิดว่าหรือเป็นเพราะเราหรือป่าว มันคิดลบกับตัวเองไปหมดเลย ไม่รู้เลยว่าต้องทำอย่างไรต่อดี ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษากับใคร เลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆคิดอย่างไรบ้างกับสิ่งที่เราเจออยู่ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหน่อยนะ