เริ่มเรื่องก่อนเลยตอนนั้นเป็นเด็กฝึกงานสนง.บัญชีคนนึง มีรายได้จากการฝึกงานวันละ 200 เลยมีความคิดอยากจะหางานเสริมซึ่งก็มาสะดุดตากับป้ายติดประกาศหน้าร้านเซเว่นใกล้ๆบ้าน เลยเดินเข้าไปสมัครเลย พี่ผจก.แกก็บอกว่าทำงานมีหยุด 1 วันนะ อันนี้สมัครเป็นพาร์ทไทม์ หลังเลิกงาน 18.00 น. ถึงมาเข้างาน ตอนนั้นได้ชม.45-47 บาทจำความไม่ค่อยได้5555 สมัครเซ่นเว่น แบบ บมจ.นะไม่ใช่เฟรนไซน์(แอบกระซิบนิดนึงมีพี่ที่ทำเฟรนไซน์แกเคยบอกว่ามันได้เงินน้อยกว่าเเบบเซเว่นบริษัท เเต่กฏไม่ค่อยเป๊ะเท่าบริษัทนะอันนี้จริงไหมอ่าา) ตอนนั้นทำไปถึงได้รู้ว่าการทำงานเซเว่นมันช่างทรหดเช่นนี้ถึงว่าเเหละรีบรับเลย เข้าไปมีพี่ๆ ทั้งร้านประมาณ 5 คนมีไรเดอร์วิ่งงานอยู่ 1 คน รวมเด็กน้อยผู้โชคร้ายคนนี้ด้วยอีก1 รวมเป็น  7 คนถ้วน ทำงานไปเป็นเดือนๆ คนน้อยแบบว่าเข้าเย็นนี่เรายืนเครื่องคนเดียวเหงาๆ เลย + หาของให้พี่ไรเดอร์ ลกๆเลย ส่วนพี่อีกคนจะเริ่ม ดู คิวเอ หาของไว้ให้เราเติมพื้นที่ขาย เเล้วก็ไปเติมวอล 22.00 น. เรียกว่ารอกะดึกอีก 2 คนมาถึงไปช่วยเติมได้เลย พอเคลียอะไรเสร็จถึงกลับบ้าน (เป็นไทยเเล้วเรา555) และนี่ไม่ใช่วิกฤตทั้งหมดค่ะ เพราะวิกฤติมันอยู่ในช่วงต่อจากนี้ พี่ไรเดอร์เริ่มรู้สึกร่างกายไม่ไหว เลยขอลาออกไปขายลูกชิ้น อ่าาาา ขาดพี่ไรเดอร์ไปแล้วเราจะทำเช่นไร เนื่องจากกฎ ของการฝากเงินที่เซเว่น ถ้าเกิน 2000 ต้องมีผู้ช่วยคอยกดรหัส หรือไม่ว่าจะยกเลิกอะไรก็ต้องรอพี่ผู้ช่วยด้วย กำหมัด พี่ผู้ช่วยไปวิ่งเดย์ลิเวอร์รี่เเทนพี่ไรเดอร์เก่า เวลาที่เราเข้ากะกับพี่พนักงานอีกคนเลยต้องหาวิธียื้อลูกค้า คุณพี่รอก่อนนะคะ ฝากเยอะไหมคะ รอพี่ผู้ช่วยไปวิ่งเดย์ กำลังกลับมาเเป็บเดียวนะพี่ นั่นเเละครับทุกคนมองเห็นปัญหาของเรื่องนี้เเล้วใช่ไหมว่าจริงๆ เเล้วเราน่าจะไปวิ่งเเทนพี่เค้านะ5555 ผ่านมาจนถึงช่วงฝึกงานจบเราก็กลายเป็นบุคคลที่มีเเค่งานเดียวเเล้ว พี่เค้าเลยขอให้เราเข้า 10.00 น.  เลิก 22.00 น. นี่แหละจุดเปลี่ยนที่เราได้วิ่งเดย์ควบกะ 12  ชม. สี่ทุ่มตรงไม่มีอยู่จริง เเต่ทำไปสักพักทั้งเดือนเอ้ย โอทีเยอะกว่าเงินเดือน บวกกับวิ่งเดย์ ได้บิลละ 15 บาท ที่ไหนแบ่งเงินเดย์ เเบบไหนไม่รู้ที่นี่แบ่งเเต่ก่อน 50: 50 เข้าร้านเเบ่งพี่ทุกคนที่อยู่เพราะช่วยกันจัดหาของ เเล้วจึงเปลี่ยนเป็น 60 : 40 คนวิ่งได้  60 % หารทุกคนทั้งร้านไม่ว่าจะกะไหนก็ตาม จบตามเจรจาข้อตกลงเพราะคนวิ่งเสียค่าน้ำมันเองรถตัวเอง จึงเเบ่ง 70 : 30 คนวิ่งได้ 70% ของเงินที่วิ่งได้ทั้งหมด (อันนี้เพื่อนๆคิดยังไงกัน) เเต่ก็พอโอเคเพราะเราเป็นพาร์ทไทม์เราไปวิ่งเราก็ยังได้เงิน ค่าชั่วโมงปกติ ค่าโอทีปกติ เเละค่าเงินเดย์ 70% ของทั้งหมดเเต่เราก็ยังต้องทำงานนะ ถ้ากลับจากวิ่งก็ต้องเติม DC  เหมือนเดิมเติมทุกอย่างเหมือนเดิมเเละถ้าคนเยอะเราก็ต้องเข้าเครื่องไปช่วยคิดเงินด้วยเเชร์ไปสบการณ์วิ่งเดย์ไปด้วยเลยละกัน คำเดียว ร้อน เหนื่อย บวกกับสภาพจิตใจผู้ขับเราต้องขับระมัดระวัง เราได้ขับส่งโซนที่มีขนส่งคือรถพุ่งออกมาอย่างเดียวไม่ดูเลย เหมือนเอาชีวิตไปฝากไว้กับคนอื่น5555 ได้แผลไหมเเล้วเเต่คนนะ เเต่นี่เคยล้ม 3 รอบ ที่ล้มบ่อยไม่ใช่อะไรนะบางทีบ้านลูกค้าอยู่ในที่ทำถนน มันจะเป็นฟิวเเบบดินแดงวันไหนฝนตกลูกค้าสั่งบางทีเกลี้ยกล่อมได้อีกเรื่อง ไม่ได้เราก็ต้องไป แต่ถ้ามันน้ำขังหลายวันจนลื่นก็น่าจาบอกกันหน่อย นอย เพราะเราไม่รู้วิ่งทางที่ไปเป็นยังไง บางทีเข็มขัดสั้น คาดไม่ถึง เเฮร่ น้องหมาวิ่งไล่บ้าง ลุยฝนบ้าง ต้องมีความอดทนนะบางทีลูกค้าอยู่บ้านใกล้ๆ พอกดสั่งเสร็จโทรมาตามเลยก็มี เเต่นี่มีอีก 3 บิลต่อหน้านี้ก็ต้องพยายามไปถึงเเล้วเจราจาให้ลูกค้าโอเค อ่อ ทั้งร้านมีไรเดอร์ คนเดียว พี่ใจเย็นๆกับไรเดอร์ ผู้น่าสงสารคนนี้หน่อยนะคะ เเต่นี่ก็เป็นขวัญใจของเด็กน้อยในหมู่บ้านบ้านประจำที่เคยไปส่งอยู่นะ เวลาขับผ่านบ้านน้องตัวเล็กๆ จะมาตะโกนพี่เซเว่นอีกโมเม้นน่ารักๆแหละ บางบ้านส่งจนน้องงหมาจำได้ออกมาวิ่งหอนดีใจ เกินไปเจ้าตูบ555 เเต่ถ้าพูดถึงเวลาพักปกตินี่จะพัก 15- 20 นาที เพราะระบบปิดพักไม่ได้เวลาจะกินข้าวเค้ามีเคล็ดห้ามบอกใครว่าจะกินข้าวเด็ดขาดไม่งั้น ออเดอร์จะดังตลอด เรียกว่าทำแบบไม่เคยพักถึง 45 นาทีจริงๆ ต้องบริหารจัดการตัวเองถ้าพักแล้วไปส่งช้าก็ต้องบอกเหตุผลกับลูกค้าให้ได้บางที ไปช้าโดนติก็มีเรื่อยๆ เเต่เรามันเลือดนักสู้เว้ย อย่าคิดมาก สุดท้ายก็ทำมาได้ 1ปี 1 เดือน จบวาระแล้ว555 ส่วนตัวคิดว่าโอเค เลยนะถ้าใครอยากทำจริงๆ ก็เป็นกำลังใจให้เเต่เวลากินข้าวมันไม่เเน่ไม่นอนนี่กินข้าวช้าบ้าง เลิกงาน 4 ทุ่มถึงกินเลยได้ของแถมเป็นโรคกระเพาะกลับมาด้วย แตะกิจกรรมเเน่นเวอร์ วันคริตมาส วันสงกรานต์ วันลอยประทง เเต่งเต็มได้เลย เริ่ด ก็เขียนมาถึงตรงนี้ก็อยากจะถามเพื่อนๆที่เคยทำว่า มันเป็นแบบนี้ไหมไหนมาเเชร์กันนะฮับ ให้เพื่อนๆบางคนที่กำลังจะตัดสินใจพอๆ อ่านเพลินๆด้วย สำหรับใครที่มีคำถาม ถามเข้ามาได้เลยนะฮับเดี๋ยวไล่ตอบเยย ขอบพระคุณอย่างยิ่ง