คือเมื่อตอนอยู่ ม.3 ผมต้องการเรียนสายภาษาเพราะผมชอบภาษาต่างประเทศแต่คุณแม่ของผมเขาต้องการให้ผมเรียนวิทย์-คณิต ผมเลยเชื่อฟังแม่ไปเรียนสายวิทย์-คณิตที่เป็น EP เพราะอย่างน้อยก็มีภาษาให้ผม จนเมื่อถึงช่วง ม.4 เทอมแรกผมทำเกรดได้แย่สุดๆ คือเกรดเฉลี่ยผมได้ 2.36 ตอนนั้นผมอยู่กับคนที่เรียนเก่งและมีเป้าหมายสูงๆกันทำให้ตอนนั้นผมหลงตัวอยากจะเป็นหมอไม่ก็วิศวะ คุณแม่ผมเลยส่งผมเรียนพิเศษ SAT และ IELTS ซึ่งค่าใช้จ่ายไม่ได้น้อยๆที่แม่ผมต้องเสียไปบวกกับค่าเทอม การสอบรอบแรกผมทำคะแนน SAT ไม่ได้ถึงเป้าแต่คุณแม่ผมยังเข้าใจได้ จนตอนนี้ผมจบ ม.5 ซึ่งเกรดผมตอนช่วง ม.5 ขึ้นมาเป็น 3.3 กว่าแต่รวมแล้ว 4 เทอมยังไม่ถึง 3.00 ซึ่งทำให้แม่ผมเครียดมากกับเกรดผมด้วยความที่เพื่อนๆห้องผมได้ 3.95-4.00 กันเยอะ มีทะเลาะกันบ้างจนถึงเวลาที่ผมต้องสอบ SAT รอบที่สอง เป็นช่วงปิดเทอมหลังจากที่ผมเรียนหนักมา ผมเลยแบ่งเวลาเรียนทั้ง SAT MATH, SAT ENG ในช่วงเช้าส่วนช่วงบ่ายผมจะพัก แล้วไปสอบ สรุปผลที่ได้มาน่าผิดหวังสุดๆครับแม้จะได้คะแนนดีกว่ารอบก่อนแต่ก็ยังไม่ถึงเกณฑ์ที่มหาลัยกำหนด แล้วเวลาก็เหลือน้อยลงทุกๆที รอบนี้เลยทำให้ผมกับคุณแม่ทะเลาะกันหนัก จนตอนนี้ท่านไม่อยากส่งผมเรียนสูงๆแล้ว ทำให้ผมคิดหนักเลยครับ ไม่รู้จะไปทางไหนมืดแปดด้าน
จะบอกว่าผมโดนบังคับเรียนสายนี้ก็ไม่ได้เพราะผมดิวกับคุณแม่มาเอง แต่ตอนนี้ท่านผิดหวังกับผมสุดๆ ผมไม่สามารถทำตามแพลนได้เลย ผมเลยมีความรู้สึกว่าถ้าผมจะดื้อเรียนต่อทั้งที่ ที่ผ่านมาผมพลาดมาตลอด หรือ จะเปลี่ยนสายซึ่งตอนนี้ผมคิดว่าไม่ทันแล้ว แบบไหนน่าจะดีต่อการดำเนินชีวิตในอนาคตครับ 
ตอนนี้ผมอยากเป็น วิศวะ 
ความถนัดด้านภาษาตอนนี้ผมอยู่ระดับปานกลางเพราะที่ผ่านมาเน้นเรียนด้านวิทย์-คคณิตตลอด
หรือมีแนวทางเผชิญกับมันยังไงก็รรบกวนช่วยหน่อยนะครับขอบคุณล่วงหน้าครับ