เราเองก็ผ่านประสบการณ์แบบเจ้าของกระทู้มา ตั้งแต่ม.ต้นผมคิดว่าเราอยากเรียนมหาลัยในคณะทางสังคมศาสตร์มานานแล้ว จบม.3ก็ต้องเลือกว่าจะเรียนสายไหนดี ตอนนั้นพ่อบังคับให้เรียนสายอาชีพเพราะจะได้ทำงานเร็วๆ ใจเราอยากจะเรียนสายสามัญเพราะชอบทางวิชาการมากกว่าขึ้นปวช.2 แล้วจะซิ่วไปม.4ก็สาย เลยกัดฟันทนเรียนๆไป ระหว่างที่ว่างจากการเรียนเราก็หาดูคลิปติวต่างๆของสายสามัญหาหนังสือมาอ่าน ลงเรียนโครงการสัมฤทธิบัตรเก็บหน่วยกิตล่วงหน้าของ มสธ. พอจบปวช.มาเรียนรัฐศาสตร์อาจารย์ถามคำถามทั้งห้องมีเราตอบได้อยู่คนเดียวทั้งๆที่เรามาจากสายอาชีพคนอื่นมาจากสายสามัญ ศิลป์-สังคม เตรียมนิติศาสตร์-รัฐศาตร์ กัน ถ้าอยากเรียนม.ปลายสายที่ไม่ใช่วิทย์ หรือศิลป์ภาษา เป็นทางสังคมศาสตร์ไม่จำเป็นต้องซิ่วจากปวช.ไปม.ปลาย เสียเวลาและสิ่งที่ได้อยากจะไม่คุ้มค่ากับเงินและเวลาที่เสียไป คิดแล้วก็ตลกตัวเองตอนนั้นจริงๆทะเลาะกับพ่อแทบเป็นแทบตาย อยาน้อยเรียนปวช. เสียเวลา3ปี ได้กระดาษมา4แผ่น 1ใบประกาศนียบัตร 2ใบรายงานผลการศึกษา 3ใบวุฒิบัตรผ่านการประเมินมาตรฐานวิชาชีพ 4ใบรับรองการฝึกงาน เรียนม.ปลาย3ปีผ่านไปได้กระดาษ 2 แผ่น 1ใบประกาศนียบัตร 2ใบรายงานผลการศึกษา เอากระดาษ2แผ่นนี้ไปสมัครเรียนป.ตรี กระดาษ2แผ่นนี้ก็ไร้ค่าแล้ว วุฒิปวช.นอกจากจะใบประกาศนียบัตร กับ ใบรายงานผลการศึกษาไปสมัครเรียนป.ตรีแล้ว ยังเอา ใบประเมินมาตรฐานวิชาชีพ กับใบรับรองการฝึกงาน ไปใช้อ้างอิงประสบการณ์ได้อีกด้วย ทั้งๆที่เสียเวลา3ปีเท่ากัน ยกเว้นคุณจะไปเรียนต่อทางสายวิทย์ ฝากไว้ให้เจ้าของกระทู้เป็นแนวทางในการประกอบการตัดสินใจนะครับเสียเงินเสียเวลามาเยอะแล้วคิดให้ดีๆนะครับ
อยากได้คำแนะเพิ่มเติมหลังไมค์มาได้เลยครับยินดีครับ