เรากับแฟนคบกันจะเข้าปีที่ 2 แล้ว เราอายุ 30 แฟนเราอายุ 31 เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น

เรามีนิสัยและไลฟ์สไตล์ค่อนข้างคล้ายกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน เรื่องทะเลาะน้อยมากๆ เรื่อง sex เข้ากันได้ดีไม่มีปัญหาอะไร แรกๆก็มีกันบ่อยตามประสาคู่รักที่เพิ่งคบกัน

คบกันแรกๆเราไม่ได้อยู่ด้วยกันเจอกันประมาณ 3-7 วันจะเจอกัน 1 ครั้ง จนเข้าเดือนที่ 7 เค้าย้ายมาอยู่กับเราเป็นบ้านเช่า เราที่ไม่เคยอยู่กับใครคือตั้งแต่เรียนมหาลัยเราอยู่หอคนเดียวตลอดเพราะเป็นคนขี้รำคาญ

แรกๆที่เค้าย้ายมาอยู่ก็แฮปปี้ดี เรื่อง sex เค้ามีความต้องการเยอะ ขอมีทุกวันบางวันก็ทั้งก่อนนอนและตอนตื่น เราก็ชอบมี sex นะแต่มันเยอะเกินก็เริ่มไม่ไหว แต่ละแมทช์ก็คือนานด้วย ปัญหาเรื่องการนอน เจ็บมดลูกบ้าง แต่ตอนนั้นเรายังมีอารมณ์ยังอยากมี sex อยู่นะ

จนมาล่าสุดเมื่อวานเค้าก็พยายามจะมีตามปกติแต่เราไม่มีอารมณ์เลยไม่อยากฝืนทำกลัวเค้าไม่มีความสุขเลยบอกไปว่าวันนี้ขอพักนะ เค้าก็โอเค

พอมาวันนี้ตอนเช้าเค้าก็พยายามจะมีอีก เราก็ขัดขืนแล้วเค้าถามว่าเป็นอะไร เราบอกว่าไม่อยากมี ก่อนหน้านี้มีปฏิเสธนะแต่ไม่ได้พูดตรงๆจะบอกประมาณว่าง่วงบ้าง เจ็บท้องบ้าง เหนื่อยบ้างแต่วันนี้ลองบอกไปตรงๆ เค้าก็นิ่งไปเลย

เหตุการณ์หลังจากนั้นก็ตึงไปเลยคืออยากถามทุกคนว่าเราผิดไหมอ่ะที่บอกตรงๆไป ทำไมเราถึงรู้สึกผิดจัง ฝืนทำไม่ไหวอ่ะ เค้าก็พยายามเล้าโลมเรานะแต่ก็ไม่มีอารมณ์อยู่ดี

อยากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆแชร์หน่อยค่ะว่าเคยเป็นหรือแฟนใครเคยเป็นแบบนี้ไหม รับมือยังไงกันบ้าง ปล่อยไว้น่าจะเป็นปัญหาให้ในชีวิตคู่ระยะยาวแน่ๆ😣