รู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองเอาแต่ใจมาก
ช่วงนี้เรามีประจำเดือนทำให้อารมอ่อนไหวง่าย เมื่อหลายวันก่อนเราทะเลาะกับเค้าเรื่องที่เค้าไม่มีเวลาให้เราทะเลาะเรื่องนี้กันหลายรอบมาก เค้าสัญญาจะปรับปรุงตัว ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ออกไปบ้านเพื่อนบ่อยๆเหมือนก่อนแต่ตอนนี้เค้ากลับนอนไวขึ้น เราพยายามเข้าใจว่าเค้าทำงานมาเหนื่อยอยากที่จะนอนพัก แต่เราคุยกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงเค้าก็ง่วงซึ่งเราก็ยังไม่ง่วงเรารู้สึกเหมือนเค้าทิ้งเราไว้คนเดียวอีกแล้ว (มันอาจจะฟังดูงี่เง่า)ลึกๆในใจก็แอบนอย มันเหงาๆ แล้วก็เส้าจนเราเผลอทำแย่ๆใส่เค้าแบบบอกฝันดีด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ บ้างทีด้วยความที่มีประจำเดือนเรามักจะหงุดหงิดง่ายหลายอารม พอมานึกๆดูแล้วเราขอเค้ามากไปรึเปล่าเราเอาแต่ใจเกินไปมั้ย รู้สึกเหมือนเค้าต้องแบกรับอารมของเราอยู่ฝ่ายเดียว เรากลัวว่าวันนึงเค้าจะทนไม่ไหวแล้วทิ้งเราไป รู้สึกผิด
เราเอาแต่ใจมากไปรึเปล่า
ช่วงนี้เรามีประจำเดือนทำให้อารมอ่อนไหวง่าย เมื่อหลายวันก่อนเราทะเลาะกับเค้าเรื่องที่เค้าไม่มีเวลาให้เราทะเลาะเรื่องนี้กันหลายรอบมาก เค้าสัญญาจะปรับปรุงตัว ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ออกไปบ้านเพื่อนบ่อยๆเหมือนก่อนแต่ตอนนี้เค้ากลับนอนไวขึ้น เราพยายามเข้าใจว่าเค้าทำงานมาเหนื่อยอยากที่จะนอนพัก แต่เราคุยกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงเค้าก็ง่วงซึ่งเราก็ยังไม่ง่วงเรารู้สึกเหมือนเค้าทิ้งเราไว้คนเดียวอีกแล้ว (มันอาจจะฟังดูงี่เง่า)ลึกๆในใจก็แอบนอย มันเหงาๆ แล้วก็เส้าจนเราเผลอทำแย่ๆใส่เค้าแบบบอกฝันดีด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ บ้างทีด้วยความที่มีประจำเดือนเรามักจะหงุดหงิดง่ายหลายอารม พอมานึกๆดูแล้วเราขอเค้ามากไปรึเปล่าเราเอาแต่ใจเกินไปมั้ย รู้สึกเหมือนเค้าต้องแบกรับอารมของเราอยู่ฝ่ายเดียว เรากลัวว่าวันนึงเค้าจะทนไม่ไหวแล้วทิ้งเราไป รู้สึกผิด