คือเรื่องมันมีอยู่ว่าผมกับแฟนผมคบกันมา 7 เดือนแล้วเดี๋ยวจะย่างเข้า 8 เดือนแล้วเราสองคนก็รักกันดีแหละตามประสาความรักวัยรุ่นอ่ะเนาะเขาเป็นคนชอบพูดเรื่องอนาคตอันนี้ผมก็เข้าใจแต่สิ่งที่เขาพูดมันเหมือนเป็นการกดดันผมอย่างเช่นเขาชอบพูดว่าเรียนจบมาขอเราได้ไหมมาขอหน่อยได้ไหมผมก็บอกว่าได้จะเอาเท่าไหร่คือตอนนั้นยังไม่คิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่หรอกครับเขาก็บอกว่าอยากได้อยากได้ค่าขอ 250,000 บาทตอนนั้นผมฟังผมก็ตกใจมากเลยขอหมั้น 250,000 บาทเพราะว่าผมก็ยังเด็กตอนนี้ผมก็เพิ่งจะ 18 ปีแล้วผมจะเรียนต่ออีกยาวเลยมันก็ต้องมีค่าใช้จ่ายเยอะทีนี้เขาบอกว่าเขาไม่อยากให้ผมเรียนต่อเพราะว่ามันจะเริ่มต้นช้ากว่าคนอื่นเขาเขาบอกว่ามันไม่ช้าไปหรอกเพราะที่มีธุรกิจส่วนตัวอายุ 30 ปี 40 ปีก็ยังมีเลยผมไม่ได้เริ่มต้นเช้ากับคนอื่นไปหรอกแต่เขาก็บอกว่ามันยังช้าอยู่ดีสำหรับเขาเพราะว่ากว่าจะเรียนเสร็จกว่าจะตอบปวสกับป. ตรีเสร็จมันใช้เวลาตั้ง 6-7 ปีเลยนะแล้วก็เลยทะเลาะกันเรื่องนี้แหละแต่ทีนี้เขาก็พูดมาว่าเขาเริ่มไม่อยากอยู่แล้วเขาอยากหาคนที่จริงจังกับเรามั่นคงกับเราเพราะว่าเขาพูดเรื่องการขอหมั้นเขาอ่ะมานานแล้วแล้วผมก็แบบไม่ได้พูดจริงๆจังๆผมก็พูดติดเล่นไปเพราะว่าผมยังไม่อยากคิดเรื่องนั้นผมอยากโฟกัสเรื่องการเรียนก่อนเรื่องงานก่อนทีนี้เขาก็บอกบอกเลิกผมไปผมก็ง้อแล้วเสร็จคืนดีกันก็ไม่มีเรื่องอะไรอย่างนี้แล้วทีนี้พอมาอีกเรื่องนึงก็คือมีเพื่อนผมอยู่คนนึงมันแอบชอบผมผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับมันหรอกแต่ทีนี้ผมอัพสตอรี่เรื่องการฝึกงานของผมเพื่อนคนนั้นก็เลยทักมาว่าสู้ๆนะสายอาชีพผมก็แค่ตอบว่า thank you ผมตอบว่าแค่นี้เลยทีนี้เขาก็มาโกรธผมแล้วว่าทำไมไปต่อมันทำไมมันสำคัญอะไรขนาดนั้นหรอถึงไปตอบมันน่ะคือเขาหึงผมแหละผมเข้าใจแต่ว่าแค่เพื่อนมันทักมาบอกว่าสู้ๆนะสายอาชีพแล้วผมก็แค่ตอบว่า thank you ผมตอบแค่นี้เลยไม่มีอะไรอื่นอีกเลยเขาก็จะมาเป็นประเด็นแล้วทีนี้มาเป็นประเด็นผมก็ไม่อยากทะเลาะอะไรแล้วผมก็เลยตัดสินใจบอกเพื่อนคนนั้นไปตรงๆแล้วก็บล็อกเขาก็เสร็จแล้วก็ไม่มีเรื่องอะไรคนนี้อีกแล้วแล้วก็มีอีกคนนึงมาคนนี้เป็นเพื่อนที่เรียนอยู่ที่เดียวกันคือแบบความสัมพันธ์เออก็เพื่อนน่ะเนาะก็คุยกูกันนี่แหละแต่ว่ามันจะมีช่วงนึงเป็นช่วงที่แบบถ่ายหนังสั้นส่งงานอาจารย์จะมีฉากแบบว่าเออนอนหนุนต่างกันคือกอดกันแล้วคุยกันหวานๆคือเพื่อนผมคนนั้นมันก็มีแฟนของมันอยู่แล้วเออผมก็มีแฟนของมันอยู่แล้วแหละแล้วหลังจากที่เราถ่ายคลิปส่งงานอาจารย์กันไปแล้วก็กลับมาคุยกูกันเหมือนเดิมเพราะว่าตอนที่ถ่ายคลิปหนังสั้นส่งงานอาจารย์กันน่ะพวกผมก็ต้องเข้าถึงบทบาทกันก็เลยในแชทหรืออะไรก็ต้องพูดแบบเค้าเธออะไรอย่างนี้แต่พอจบการแสดงไปแล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกก็คุยกันเหมือนตามประสาเพื่อนปกตินี่แหละที่นี้เพื่อนคนนั้นก็ทักหาผมเรื่องทำงานนี้แหละเรียกว่าตอนนี้ทำยังไงตรงนั้นทำยังไงแล้วก็เรื่องที่ว่าได้ลงรูปกูไหมเพราะว่าเราทำเหมือนเป็นแอดกลุ่มมันเป็นแบบที่ที่จะเก็บรูปของพวกเราที่จะเก็บรูปความทรงจำของพวกเรานั่นแหละครับที่นี้มันก็เลยถามเขาว่าได้ลงรูปมันไหมคือมันสงสัยแหละเขาก็เลยตอบว่าไม่ได้ลงไม่ได้ลงถ้ามันเหมือนไม่เชื่อมันก็ถามย้ำมาอยู่ว่าแน่ใจนะว่าไม่ได้ลงก็เหมือนถามแบบติดเล่นนั่นแหละผมก็เลยตอบว่าไม่ได้ลงจริงๆในเครื่องกูมีลูกแต่อันนี้ก็คือผมมีรูปมัน 1 รูปผมลืมลบเพราะว่ารูปในเครื่องผมมันเยอะมากมันต้องแบบ 3,000-4,000 รูปอ่ะแล้วผมก็เลยยังไม่ได้ลบเพราะว่าตอนนี้ก็ยังพูดเรื่องฝึกงานอยู่เขาเลยถามว่ากูมีลูกแค่นี้เองมีรูปเดียวแล้วก็ส่งไปให้มันดูมันก็เลยไม่อะไรอีกหรอกแล้วทีนี้แฟนผมก็ไปเห็นว่าแฟนผมมีรหัสเฟซรหัสไอจีของผมเออเขาเข้าไปเห็นแล้วก็จะบอกว่าเอ้าไปคุยกับมันทำไมไหนว่าไม่ได้มีอะไรกันแล้วแล้วไปคุยกับมันทำไมผมก็เลยตอบว่าก็เขาถามมาถามว่าได้ลงรูปไหมเขาเขาก็เลยด่าผมมาด่ามาว่าขออนุญาตใช้คำหยาบนะครับมันเป็นแม่หรอมันเป็นพ่อหรอถึงไปตอบมันน่ะผมก็เลยตอบว่าเอ้ามันก็แค่ถามว่าได้ลงรูปมันไหมผมก็แค่ตอบว่าไม่ได้ลงมันก็เลยบอกว่าอ้าวถ้าไม่ปกป้องกันดีจังถ้าไม่ปกป้องมันดีจังฮะไหนว่าเป็นอดีตไปแล้วเขาก็เลยถามว่าเป็นอดีตอะไรก็เป็นเพื่อนกันและเขาก็ด่าผมมายับเลยสะกดคำหยาบมาเพียบลามไปถึงพ่อแม่ผมด้วยเท่านั้นผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงก็ผมก็มึนงงเหมือนกันว่าผมทำอะไรผิดพอเขาด่าเสร็จเขาก็เลยบอกว่าพอๆพอแค่นี้แหละแล้วก็เลยบอกเลิกผมเลยพอเลิกแล้วขอเออเราเลิกกันแล้วใช่ไหมในการที่ผมแบบเหมือนผมทำประชดนั่นแหละผมก็เลยไปหาสาวอื่นมาเลยแต่ตอนนั้นคือเลิกกันแล้วนะแล้วคือที่ผมทักไปคนที่ผมทักไปอ่ะดันเป็นเพื่อนของแฟนผมอีกแต่แบบเป็นเพื่อนห่างๆไม่ได้สนิทกันมากที่นี้พอเขารู้เขาก็มาด่าผมยับเลยด่างั้นด่างี้ด่าหนูสะกดคำหยาบมาเต็มรามไปถึงพ่อแม่ผมอีกที่นี่ผมก็เลยไม่ได้พูดอะไรแล้วเพื่อนคนนั้นแล้วคนที่ผมจะทักไปคุยคนนั้นน่ะผมก็เออไม่ได้คุยอีกเลยผมก็เลยไปคุยกับคนอื่นแทนคนที่ผมคุยคนนี้เป็นรุ่นพี่ที่ผมเรียนอยู่ผมก็ไปคุยคุยโดยที่คิดว่าไม่น่ามีอะไรหรอกแต่พอทีนี้แฟนเก่าผมมันไม่ยอมปล่อยผมไปมันบอกว่าผมหักหลังมันที่ไปคุยกับเพื่อนมันผมลืมบอกไปเลยครั้งล่าสุดที่เขาด่าผมผมเป็นคนไปเองคือผมบอกเลยผมก็ยังรักเขาอยู่รักแบบรักมากเลยแต่ด้วยแบบอะไรหลายๆอย่างมันทำให้ผมเหมือนต้องตัดใจคือผมไม่ได้ยอมแพ้นะแต่ผมแค่ยอมรับยอมรับว่าผมไปต่อไม่ไหวจริงๆนั่นแหละครับเขาก็มาง้อผมคือผมก็เสียความรู้สึกไปแล้วแหละเขาด่าผมอ่ะไม่เท่าไหร่แต่นี่เขาไปด่าถึงพ่อแม่ผมด้วยผมก็เลยรู้สึกเฟลมากและการที่แบบผมก็งงว่าผมทำอะไรผิดเหมือนกันอย่างนี้เขาก็มาตามง้อผมเราง้อตามนี้แล้วผมก็มีคนคุยคนนึงอยู่แต่ผมยังไม่ได้เปลี่ยนรหัสเฟซรหัสแต่ผมยังไม่ได้เปลี่ยนรหัสเฟซรหัสไอแต่ผมยังไม่ได้เปลี่ยนรหัสเฟซรหัสไอจีนะครับเขาก็ยังเข้ามาได้แล้วเขาก็เลยเข้าไปอ่านแชทผมกับพี่คนนั้นที่นี้เขาก็ง้อผมใหญ่เลยผมโดยการที่แบบมันเสียความรู้สึกไปแล้วอ่ะมันแบบมันยากที่จะเอากลับคืนมาแล้วด้วยการที่แบบทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆก็แค่เพื่อนผมทักมาแต่ผมก็ยอมรับแหละว่าเขาบอกเลิกผมไปแค่คืนเดียวผมก็ไปหาคนคุยคนใหม่แล้วคือผมก็ทำประโยชน์เขาอยากทำให้เห็นแบบว่าไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้วคือมันไม่มีอยากให้มันมีใช่ไหมก็เลยทำให้มันมีไปเลยแล้วดันไปตกเป็นเพื่อนของเขาทีนี้พอผมคุยกับพี่คนนี้ไปได้วันนึงเขาก็เริ่มมาง้อผมแบบเธอไม่ไปได้ไหมเขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอก็มีความสุขมากแล้วก็โทรมาร้องไห้กับผมตอนนั้นผมก็ร้องไห้เหมือนกันเพราะว่าผมมันก็ไม่อยากเลิกหรอกแบบด้วยความลึกๆข้างในกับหัวใจคือแบบมันเจ็บไปแล้วเพราะไม่ได้ตอบว่าขอโทษนะที่เรากลับไปไม่ได้จริงๆทีนี้เขาเหมือนโกรธแล้วแหละเขาเลยตอบว่าถ้าไม่มีเขาก็ต้องไม่มีอีนั้นอีนั้นที่หมายถึงก็คนคุยผมนั้นแหละคับที่นี่เขาก็เข้ารหัสเฟซผมไปบล็อกคนนั้นแล้วผมก็เลยเลิกบล็อกแล้วเขาก็เลยโทรมาง้อผมเขาบอกว่าผมจะไปไหนไม่ได้ถ้าเขาเจ็บผมก็ต้องเจ็บไปด้วยผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันก็บอกเลิกบล็อกบล็อกเลิกบล็อกอยู่ไปอย่างนั้นแหละเขาก็เลยร้องไห้หนักเลยแล้วก็ง้อผมต่างๆนานาคือผมก็แบบผมก็ไม่ได้เจอแดงขนาดนั้นผมก็บอกผมก็ดีใจอ่อนอยู่บ้างเพราะผมก็ยังรักเขาอยู่แต่กับความรู้สึกที่มันรักน้อยลงแล้วมันจะเอากลับมามันก็ยากแล้วและยิ่งเขามาทำอย่างนี้อีกจนมาถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ยอมปล่อยผมไปเลยเขาก็ขอร้องว่าเลิกคุยกับพี่คนนั้นได้ไหมเขาจะง้อเธอเค้าง้อเธอไม่เป็นเขาก็เลยตอบว่าไม่ได้คือผมอาจยังไม่ได้รักพี่วันนั้นหรอกแต่พี่ตอบว่าไม่ได้ก็คือผมอยากให้แบบอยากให้เขาแบบมีความพยายามหน่อยที่อยากได้ผมกลับคืนมาเพราะว่าตลอด 7-8 เดือนที่เราคบกันมาเนี่ยเราเลิกกันไปโอ้แล้วเขาไม่ถ้วนแล้วคือผมเป็นคนง้อตลอดผมก็เลยอยากให้เขาง้อผมบ้างแต่นี้เขาบอกว่าง้อไม่เป็นถ้าอยากให้ง้ออ่ะแล้วจะทำทุกทางที่ง้อได้แต่ต้องเลิกคุยกับพี่คนนั้นก่อนได้ไหมผมก็เลยตอบว่าไม่ได้อีกทีเขาก็ร้องไห้ใหญ่เลยจนหลับคาสายไปเลยผมก็ไม่ได้วางหรอกผมก็คาสายอยู่งั้นจนมาถึงตอนนี้ผมไม่อยากจะถามว่าผมจะทำยังไงดีคือแบบผมก็เห็นใจเขานะว่าเออเขาก็รักผมมากเหมือนกันผมก็รักเขามากผมก็เห็นใจเขาแต่แบบด้วยความที่แบบเขาเป็นคนปากร้ายเป็นคนไม่ค่อยฟังคนอื่นแบบอีโก้สูงอะไรอย่างเงี้ยแต่เขาบอกว่าจะยอมปรับตัวเพื่อผมนะเขาก็เลยบอกว่าถ้าเขาไปถ้าเขากลับไปเธอเลิกคบเพื่อนคนนั้นได้ไหมผมก็เลยฮะลูกเลิกคบเพื่อนเลยหรอมันจะเลิกคบได้ไงเพราะว่าสาขาที่ผมเรียนอยู่มันก็ต้องแบบนี้ทำงานก็เป็นกลุ่มบ้างไม่ต้องมีแบบถามไถ่อะไรกันบ้างเพราะยังไงตอนเรียนน่ะก็ต้องมีคุยกันบ้างแหละก็จะให้ผมเลิกคบเขาเขาก็เลยตอบไปอย่างนั้นแหละครับเขาก็เลยตอบว่าเขาคือถ้าเลิกคุยกับพี่คนนั้นไม่ได้แล้วเลิกคบกับเพื่อนไม่ได้เขาก็จะไม่ของ้อต่อแล้วนะแต่เขาก็ยังง้อผมอยู่เขาก็ยังง้อผมอยู่ดีกับการว่าผมควรทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีครับขออภัยในเนื้อเรื่องที่มันยาวนะครับผมผมอยากให้แบบเข้าใจผมถึงที่สุดแล้วก็เข้าใจฝ่ายเขาด้วยถ้ามีคำพูดที่ไม่เหมาะสมหรือพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกอะไรไปบ้างผมขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะครับเพราะตอนที่ผมพิมพ์อยู่ตอนนี้น้ำตาผมก็ยังซึมอยู่เลยขอบคุณครับ