คือเราอยู่ม.1 พี่เขาอยู่ ม.3 เราเจอเขาครั้งแรกตอนเรียนเนตรนารีครั้งแรกเขาเพรียบพร้อมไปทุกๆอย่างเลยค่ะ! ทั้งใจดี เรียนเก่ง เรียบร้อย เก่งทุกๆอย่างเลยยย ( ป.ล พี่เขาเป็นผู้หญิงนะคะเราก็เป็นผู้หญิง )
ตอนแรกๆ เราก็แค่ปลื้มเขาค่ะ แต่อยู่ๆเราก็เปลี่ยนไปชอบเขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแต่เราชอบเขามากม้ากกก แน่นอนว่ามีคนที่ชอบเขาเหมือนเรา แต่เราก็เหมือนชนะเขานะคะ แต่เราก็ไม่รู้ว่าพี่เขาชอบเรากลับมั้ยนะคะ แต่พี่เขาเหมือนจะปฏิเสธคนที่เขาชอบพี่เขาไปแล้วค่ะ แล้วครูมัธยมทุกคนก็สนับสนุนเรามากมาก เหมือนเป็นพ่อสื่อแม่สื่อเลยค่ะ เราชอบซื้อของไปจีบเขาเกือบทุกวันเลยค่ะ แต่เขาก็เกรงใจเราไปพักหนึ่งไม่รับของอะไรอย่างแต่งี้เราก็ไม่ได้เสียใจอะไรเขาเลยค่ะ จนกระทั่งวันวาเลนไทน์เราก็ตัดสินใจเอาของไปให้เขาเพราะว่า หลังจากเดือนกุมภาพันธ์พี่เขาจะไปต่อโรงเรียนอื่นแล้ว เราก็สารภาพไปทุกอย่างเลยนะ แต่พี่เขาบอกเราว่าพี่ก็รู้อยู่แล้ว จนกระทั่งวันที่สอบวันสุดท้ายเราเอาของไปให้เขาก่อนที่จะไม่ได้ให้อีกเพราะตอนนั้นเรากับเขาเลิกไม่พร้อมกัน เราเลยตัดสินใจวิ่งขึ้นไปที่ห้องแล้วฝากครูที่สนิทกับเราเอาไปให้ เพราะคุมสอบห้องเขาพอดี // ครูเขาไม่ได้ว่าอะไรนะคะ
แล้วจากนั้นพี่เขาก็ทักมาหาเราค่ะ คือก่อนหน้านั้นเรากับเขาไม่เคยทักหากันเลยค่ะ มันเป็นข้อความแรกของเรากับเขาเลย คือเขาก็ขอบคุณที่เราเอาของไปให้ปลื้มเขาชอบเขา แต่พี่เขาก็จะย้ายไปโรงเรียนอื่นแล้ว แต่เราก็มีบังเอิญเจอเขาบ้าง เขาก็จำเราได้ก็มีคุยกับเรา เขาบอกว่า พี่จะไม่ลืมหนูหรอก ถึงแท้พี่จะย้ายไปแล้ว 
ก็มาแชร์ประสบการณ์ puppy love กันเย้อเย้อนะคะ