ฉันคิดถึง ขนมปัง ที่สีขาว
คิดถึงดาว ที่แม่พ่อ ไปรออยู่
คิดถึงบ้าน ที่หายไป ไหนไม่รู้
คิดถึงครู คิดถึงเพื่อน คิดถึงจัง

ฉันหิว ฉันหนาวร้อน ฉันเพลียเหนื่อย
ฉันปวดเมื่อย ฉันเจ็บไข้ ฉันไร้หวัง
ฉันร้องครวญ ฉันร้องไห้ ไร้คนฟัง
ฉันถูกฝัง อีกกี่ฉัน กันถึงพอ 

โอ้กลุ่มดาวบนฟ้า “ทางช้างเผือก”
พ่อแม่เลือก ไปอยู่ใน ดวงไหนหนอ
ทั้งพี่น้อง ปู่ย่า ตายายรอ
โอมเพี๊ยงขอ ให้ฉันไป ได้ถูกดวง 

ฉันคิดถึง คิดถึงจัง คิดถึงมาก
ต้องพลัดพราก คนฉันรัก ฉันห่วงหวง 
ชั่วพริบตา หายประหนึ่ง ผึ้งแตกรวง
ร้าวในทรวง แตกสลาย ตายทั้งเป็น


ทางช้างเผือก ที่เขาพะเนินทุ่ง แก่งกระจาน
นัองชายถ่ายรูปส่งมาให้ดู