อย่างที่ว่าความรักในวัยเรียนหรือ puppy love ทุกคนย่อมมีกันทุกคนผู้หญิงคนนี้ผมรู้จักกันตอนม.5 เธอชื่อว่าแป้งและผมก็รู้สึกแอบชอบและรักคือผมรู้สึกว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ผมจะรู้สึกว่าแอบชอบและรักขนาดนี้มาก่อนผมรักเธอแทบทั้งชีวิตของผมเลยเวลาผ่านไปเราก็สนิทกันเรื่อยๆจนเคยมีอยู่ครั้งหนึ่งและผมและแป้งคือโต๊ะเรียนของผมจะอยู่ด้านหลังเกือบหลังาดแต่โต๊ะแป้งอยู่หลังผม....ผมและแป้งเล่นกันไปก็จับมือกันเล่นแหละแบบเด็กมัธยมเพื่อนๆแต่ที่ผมจับมือแป้งผมไม่ได้จับมือเล่นอย่างเดียวผมจับมือด้วยความรู้สึกที่จะสื่อว่ารักและชอบแป้งตลอดชีวิตม.5 ของผมและแป้งไม่ว่าจะเข้าเรียนวิชาอะไรก็จะอยู่กลุ่มแป้งตลอดจนวันนึงที่ผมและแป้งความสนิทก็ค่อยๆห่างกันจากที่เคยคุยด้วยกันสนุกๆทุกวันกลายมาเป็นตอนนี้แป้งไม่คุยกับผมบ่อยเท่าเมื่อก่อนก็มีคุยบ้างแต่ไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อนเหมือนไม่เคยรู้จักกันเลยจนจบม.5 ขึ้นม.6 เอาตรงๆนะครับผมอยากจะบอกชอบเธอมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ม.5 ด้วยซ้ำเคยมีอยู่ครั้งนึงที่เป็นวันวาเลนไทน์ผมแอบเอาดอกไม้ไปไว้ใต้โต๊ะแป้งพอตอนจะกลับบ้านเธิก็หยิบดอกไม้นั้นขึ้นมาผมก็แอบแซวเธอว่าใครให้ดอกไม้แป้งอ่ะสวยจังนั่นคงเป็นเหตุนั้นหรือป่าวที่หลังจากนั้นผมกับแป้งไม่ค่อยคุยกันบ่อย...กลับเข้าสู่เรื่องบอกชอบแป้งผมไม่กล้าบอกเพราด้วยความที่ผมคิดว่าหน้าตาผมไม่ดีและไม่หล่อเลยไม่กล้าบอกจนมาม.6 ผมเลยแชท messenger ทักไปบอกเธอตรงๆเลยว่าเราแอบชอบแป้งนะพอเธออ่านข้อความผมเท่านั้นใจผมนี่เต้นแรงมากและเธอก็ถามว่าหืมแอบชอบเพราะอะไรบอกได้มะด้วยที่เราตื่นเต้นก็ตอบไปว่า น่ารัก Friendly อะไรประมาณนี้คำตอบคือเธอไม่มีความรู้สึกรักใครคิดกับผมแค่เพื่อนตอนนั้นผมก็เสียใจนะไม่ได้ร้องไห้แต่น้ำตาไหลเฉยๆหลังจากนั้นผมกับแป้งก็มองหน้าไม่ติดอีกเลยเดินผ่านกันเหมือนไม่มีตัวตนผมอึดอัดนะเวลานั้นอ่ะคงคิดว่าจะเสียแป้งเป็นเพื่อนไปแล้ววันเวลาผ่านไปนานผมกับแป้งก็กลับมาคุยกันแบบเพื่อนตอนเช้าผมกินข้าวที่โรงอาหารแป้งก็มานั่งคุยกับผมด้วยผมก็รู้สึกผ่อนคลายมากๆเธอไม่ได้รังเกียจผมเลยผมรู้สึกดีใจมากผมคงคิดว่า ณ ตอนนั้นความสัมพันธ์ผมกับแป้งคงจะดีขึ้นแต่ก็มีบางวันที่ผมกับแป้งไม่ใช่สิผมถามแป้งว่ามีแฟนแล้วหรอด้วยความที่หึงและหวงอ่ะนะตอนนั้นอ่ะ555แต่เธอก็ตอบกลับมาว่ายังไม่มีแฟนหรอก...ในคาบแนะแนววันที่ก่อนถึงวันปัจฉิมคือวันจบเค้าจะให้เขียนกระดาษบอกลาเพื่อนผมก็เขียนนะแต่จำไม่ได้ว่าเขียนว่าพอะไรจำได้อย่างเดียวเขียนตอนท้ายว่า"รักนะ"แค่นั้นเลยพอถึงวันวาเลนไทน์อีกครั้งครั้งนี้ผมคิดว่าจะเอาไปให้เธอกับตัวเลยไม่อยากแอบๆซ่อนๆให้กับเธออีกเพราะตอนนั้นมันม.6 เทอม 2 ใกล้จะจบบวกต้องไปเข้าค่ายรด.อีกผมเลยรวบรวมความกล้าเอาดอกไม้และซื้อช็อกโกแล็ตไปให้เธอสิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มและคำขอบคุณจากเธอด้วยความที่เขินเลยคุยไม่เยอะถึงวันจบม.6 ผมซื้อดอกทานตะวันที่เป็นดอกไม้ห่อกระดาษที่จะเป็นขายไว้ใช้สำหรับแสดงความยินดีในวันจบอ่ะผมก็เอาไปให้เธอและเขียนเสื้อเธอและถ่ายรูปกับแป้งและเข้างานจบม.6 และตัดไปวันงานลีลาศสัมพันธ์ผมก็เอาขนมที่เธอชอบไปให้และถ่ายรูปกับเธออีกครั้งและครั้งสุดท้ายของผมหลังจากจบงานแยกย้ายกลับบ้านพอกลับถึงแป้งโทรมาหาผมให้ผมลบแชทที่ผมคุยกับเธอทั้งหมดเพราะเธอบอกว่าทรศ.เธอเป็นไม่รู้ผมก็ลบให้ไม่คิดอะไรและหลังจากนั้นก็คุยไม่นานก็วางสายเวลาผ่านไปเดือนกว่าๆผมก็อยู่บ้านนอนเล่นๆไปวันๆมีวันนึงแป้งลงสตอรี่ไอจีทุกครั้งที่เธอลงผมจะเข้าไปกดหัวใจให้ทุกครั้งที่เธอลงแต่ครั้งนี้เธอลงสตอรี่ไปดูหนังกับผช.คนนึงอ่อลืมเล่าไปก่อนที่ผมเข้าไปดูไอจีเธอมันมีผู้ชายคนนึงแอดเฟซและไอจีเป็นเพื่อนกับผมซึ่งผมก็ไใได้คิดอะไรนึกว่าเพื่อนรร.เดียวกันแต่พอเข้าไปดูดีๆกลับไม่ใช่ผมงงเลยว่าใครแต่พอกลับมาดูไอจีแป้งมันกลับกลายเป็นผู้ชายที่แอดผมตอนนั้นผมรู้เลยและเสียใจมากวันนั้นผมเก็บอาการเข้าไปในห้องเล็กของบ้านผมและก็ร้องไห้หนักมากเสียใจที่สุดในชีวิตของผมเลยก็ว่าผมจำได้ว่าผมร้องไห้อยู่ 2 วันแต่มันเป็นสองวันที่ผมร้องไห้หนักมากวันที่สองหนักสุดตื่นเช้ามาไม่นานก็กอดหมอนร้องไห้แต่เช้าไม่กินข้าวเลยเก็บตัวอยู่คนเดียวในห้องร้องไห้อยู่คนเดียวร้องไห้แค่สองวันก็จริงแต่วันที่เหลือผมซึมไปเลยและนึกถึงเค้าอยู่ตลอดทั้ฝโกรธและเสียใจในเวลาเดียวกันทุกวันนี้ผมก็ทำงานอยู่ซีเจแต่ไม่บอกสาขาและจังหวัดเวลาไม่มีสมาธิเลยเหม่อทำพลาดอยู่บ่อยครั้งจนผมต้อวเข้าห้องน้ำไปทำสมาธิพอเลิกงานกลับถึงบ้านผมก็เลยตัดสินใจทำนั่นก็คือกด Unfriend Facebook แป้งและไอจีตอนผมกดผมแทบใจหายเลยที่จะต้อวตัดใจจากเค้าก่อนผมจะกดผมพูดว่าขอบใจมากนะที่เข้ามาในชีวิตเราทำให้ชีวิตเราสวยงามนะแป้งสวยงามมากเลยและผมก็กดยกเลิกเป็นเพื่อนทั้งไอจีและเฟซมันตอนนี้ผุ้ชายคนนั้นกับแป้งโพสต์คบหาในเฟสแล้วผมเลยเลือกที่จะ move on และถอยออกมาทุกวันนี้ก็ค่อยๆดีขึ้นนะแต่ก็ยังคิดถึงและนึกถึงเค้าตลอดเพราะเป็นผู้หญิงที่ผมรักและแอบชอบเธอที่สุดในชีวิตหรือแทบทั้งชีวิตของผมเลยขอความคิดเห็นจากทุกคนหน่อยนะครับและก็เป็นเรื่องราวความรักของผมและก็เป็นครั้งแรกที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเช่นกันครับอาจจะเขียนงงๆหน่อยขอบคุณมากครับ (เป็นไปได้ก็อยากให้อ่านให้จบ)