ตามหัวข้อเลยค่ะ เราจะเล่าก่อนนะคะว่า คือเรากับเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยอนุบาลเลยค่ะ นางเป็นทอม ก็เล่นด้วยกันปกติมาตลอดพอขึ้นมัธยมต้นก็เรียนโรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกัน มัธยมปลายก็ย้ายร.รใหม่ไปที่เดียวกันแต่คนละห้องกัน จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ค่ะที่ทำใผ้เราเกลียดเพื่อนคนนี้ รู้ตัวอีกทีคือเกลียดไปแล้วอะค่ะ คือเพื่อนคนนี้เขามีพฤติกรรมติดการพนันค่ะ แล้วที่บ้านของเขาก็ค่อนข้างยากจน เขาเคยเอาเงินที่แม่ให้สำหรับจ่ายค่ารถรับส่ง ไปเล่นการพนันเล่นจนตัวเองเดือดร้อน และไม่รู้ตักพอ เรามารู้ตัวอีกทีหนึ่งก็คือเราเกลียดนางไปแล้วอะ ตอนนี้เราก็หาคำตอบหรือเหตุผลตรงๆที่เราเกลียดนางอยู่ แต่เราหาไม่ได้ เรารู้แค่ว่าเราเกลียด ตอนช่วงเปิดเทอมม.6 เวลารถรับส่งมาส่งที่โรงเรียนนางก็จะลงมาพร้อมเรา แล้วก็ทำตัวติดเราในเวลาก่อนเข้าแถวชนิดแบบว่า ไม่อยากให้เราคุยกับคนอื่น อยากให้เราคุยแค่กับนาง คือ ณ ตอนนั้นต่างคนต่างมีเพื่อนใหม่กันหมด เราก็อยากไปหาเพื่อนเรา เราทักใครก็ไม่ได้ เราอึดอัดมาก และตอนนั้นคือเรามีความรู้สึกเกลียดนางไปแล้ว เราก็พอได้ยินข่าวคราวมาว่านางก็ไม่มีเพื่อนเล่น แต่เราก็มีเพื่อนของเรา มันเป็นแบบนี้ทุกเช้า แค่เราคุยกับเพื่อนของเรา ตกเย็นตอนกลับนางก็ชอบมาต่อว่าเราว่าไม่คุยกับนาง คุยแต่กับเพื่อนตัวเอง eห*า แล้วก็บอกเราว่า คุยกับกูเลย อย่าไปนั่งกับแต่เพื่อนตัวเอง ก็คือนางอยากให้เรานั่งกับนาง2คนอะค่ะ คือเราไม่ชอบ แล้วนางก็ชอบเป็นคนแบบว่า มีคำคมพูดนั้นนี้ให้ตัวเองดูดี สภาพตัวเองทำไม่ได้อย่างที่พูด มันดูตลก นางชอบต่อว่าคนอื่นว่าไม่มีมารยาทแบบนั้นแบบนี้ แต่ไม่ดูสภาพตัวเอง ชอบบอกว่าสิ่งนั้นต้องแบบนั้น ต้องแบบนี้ แต่ไม่เคยชะโงกดูสภาพตัวเองเลย ชอบบ่นเรื่องที่บ้าน บ่นว่าตัวเองไม่มีเงินใช้ ไม่มีเน็ตเล่น แต่ตัวนางเองกู้กยศ.แล้วได้ตังค์เดือนละ1800ก็คือรู้เลยว่าเงินส่วนนี้ไปไหน คือเราเกลีดนางชนิดที่ว่าเรารังเกียจเลยอะค่ะ ถ้าให้ถามเหตุผลตรงๆเราก็คิดว่าสิ่งที่เราตอบมันก็ไม่ใช่ประเด็นจริงๆ จะว่าเกลียดที่นางจน ก็คงไม่ใช่ เพราะบ้านเราก็ไม่ได้รวย เราเข้าใจเรื่องครอบครัวนางในบางจุด หรือเราเกลียดนางที่นางจนแล้วยังมาทำตัวแบบนี้ หรือที่เราเกลียดเพราะเรานิสัยไม่ดีเอง เราเลยเล่าให้แม่ฟังนะคะว่าเราไม่โอเคกับนางที่นางเล่นการพนันแล้วชิปหายต่อตัวเองและครอบครัว
แต่แม่ก็บอกเราอยู่ว่าปล่อยเขาเถอะ ถ้าเขาไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้เรา เราก็พอเข้าใจนะคะ แต่คนมันเกลียดอะค่ะ รังเกียจด้วย เรื่องล่าสุดก็คือเรื่องไปสอบค่ะ นางติดรถไปกับเรารถออก6.00เราบอกนางแล้วว่าถ้าเลทรอไม่ได้ เพราะแม่เราต้องมาเปิดร้าน เราก็ไปรับนางถึงที่บ้านเลยนะคะแล้วค่อยิอกไปบ้านเรา สภาพที่ไปเจอคือ พึ่งตื่น แล้วคือเราทั้งโทรเฟส โทรไอจีก็ไม่ตอบอ่านเฉยๆ เข้าใจฟิลคนรีบไหมคะ เพราะต้องไปรับเพื่อนที่อื่นอีก+กับต้องเผื่อเวลาไว้เตรียมตัวสอบ แล้วเราก็พอจะรุ้คือถ้านางไม่ไปกับเราคือหาคนไปด้วยยากอะค่ะ เพราะนางไปเองไม่ได้แน่ๆ แต่ก็นั้นแหละค่ะ เราไม่ได้รอ แต่นางก็มานะคะ แต่เรสไม่ทราบว่ามายังไงเราไม่ได้ถาม แล้ววันสอบที่เหลือนางก็มากับเราปกติค่ะ  แล้วเคยมีสอบก่อนหน้านั่นอีกครั้งหนึ่งคือเาก็มีเพื่อนของเราเวลาถึงสถานที่สอบเราก็ต้องไปหาเพื่อนของเรา นางก็แบบเดิมเลยค่ะ ตอนกลับมาด่าเราว่าเราคุยแต่กับเพื่อนของเรา ด่าแบบประชดๆ คือเราเกลียดนางและก็น่าจะแสดงออกอะไรบางอย่างเพราะคงเก็บไว้ไม่อยู่ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องให้อาศัยรถมาสอบเราก็ไม่เคยจัด แต่ก็ไม่ได้ยินดี
เรื่องที่เล่ามาบางอันอาจจะเรื่องแค่นี้ แต่มันก็คงเป็นในมุมมองคนที่เกลียดคนๆหนึ่งละมั้งคะ อยากให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วช่วยวิเคราะห์ให้เราหน่อยว่าจุดกำเนิดหรือใจความสำคัญจริงๆมันคือแบบไหน จะวิจารเราเลยก็ได้ค่ะแต่ขอในทางสร้างสรรค์ เราก็อยากทราบเหมือนกันว่าหรือเป็นตัวเราเองที่ไม่ดีตัวเราเองที่บกพร่อง ถ้าใครสงสัยเรื่องไหนถามเพิ่มเติมได้เลยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ