สวัสดีค่ะ หนูอายุ17เป็นลูกสาวคนเดียวของแม่แต่เป็นลูกคนที่3ของพ่อก่อนหน้านี้พ่อมีลูก2คนเป็น ผช.ทั้งคู่ค่ะ ตั้งแต่เราจำความได้เราก็เห็นผู้ชายคนนี้เป็นพ่อเรามาโดยตลอดค่ะ ตอนเด็กๆจำได้ว่าพ่อเป็นคนอารมณ์ร้อนมาและเราก็เป็นเด็กที่ดื้อตามภาษาวัยของเด็ก(เราเป็นเด็กร้องไห้เก่งมาก นิดหน่อยก็ร้อง) เราเป็นเด็กโกหกเก่งค่ะที่โกหกเพราะเคยพูดความจิงกับพ่อบางทีก็โดนตีบางทีก็โดนว่าเราเลยเลือกที่จะโกหกค่ะเพราะมันมีโอกาส50-50ที่จะไมาโดนพ่อตี พ่อเราตีหนักค่ะตีทีนี้ตูดนั่งไม่ได้เลย พ่อไม่ชอบให้เราร้องไห้ไม่ชอบให้เราออกนอกกรอบเขา เราทำผิดนิดๆหน่อยก็ตีค่ะ เคยถึงไล่เราออกจากบ้านตอนประถมด้วยค่ะแล้วให้เราเดินออกไปจิงๆแต่วันนั้นมีคนมาเห็นเลยช่วยเราไว้ค่ะ เราไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อเราพึ่งมาทราบตอนอายุ16 แต่เราไม่ได้คิดอะไรนะคะเพราะเราก็เห็นเขาเป็นคุณพ่อมาโดยตลอด พ่อเราบางวันก็ดี บางวันก็ร้าย เป็นแบบนี้มาจนเราจบ ม.3 ค่ะ ช่วงขึ้น ม.4เราทะเชาะกับคุณพ่อหนักมาเพราะเรื่องแอลกอฮอล์ค่ะ วันนั้นเราดื่มโดยที่ไม่ได้ขอพ่อไม่ได้บอกกล่าวแต่วันนั้นพ่อเข้ามาตรวจห้องละเจอขวดเลยทะเลาะกันหนักค่ะไล่เราออกจากบ้านอีกเช่นเคย เราเลือกที่จะไปอยู่บ้านคุณยายค่ะ(แม่ของแม่)วันที่ออกมาจากบ้านคุณพ่อเขาถามเราว่ามีอะไรจะถามมั้ย เราเลยถามๆปว่าทไๆมวันนั้นถึงพูดคำว่า ไม่น่าเกิมาเป็นลูกกูเลย เขาตอบแค่ว่าไม่รุ้เพราะตอนนั้นโกดเราจำฝั่งใจมาค่ะคำนี้ เราย้ายมาอยู่บ้านยายได้2ปีจบม.5 ให้ระหว่าง2ปีมานี้เรากับพ่อก็คุยกันบ้าง ทะเลาะบ้าง เพราะเป็นช่วงที่เราดื้อมากค่ะไม่เข้าบ้านเลยตอนกลางคืนเขเาอีกทีก็เที่ยงของอีกวัน จนวันนึงพ่อมาหาเราเข้ามาคุยกับเราค่ะขอฝห้เรากละบมาเป็นเด็กน่ารักเขาบอกเราว่าที่กลับมาคุยด้วยเพราะเห็นเราไป รร ทุกวันมีความตั้งใจในการไป รร เราเกเลค่ะแต่เราไม่เคยขาดเรียนเลยเลิกเรียนก็ไปทำงานช่วงที่พ่อไม่ส่งเงินให้ก็หาเงินใช้เอง พ่อชอบบอกว่าเราเป็นผู้หญิงต้องทำแบบนี้ต้องทำแบบนั้น ยอมรับว่าอึดอันมากค่ะแต่ทำอะไรไม่ได้ พอพูดในสิ่งที่เราไม่พอใจเราก็จะโดนว่ากลับมา คำที่พ่อชอบพูดคือ"ป๋าว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่จะ......"โดยเฉพาะเรื่องแฟนค่ะคือหวงเรามากกกกกไม่ให้เรามีแฟนพอเราแอบมีเขาจับได้ก็บอกให้เลิกกันตลอดค่ะบางทีก็ด่าแฟนเราด้วย เรื่องบางเริ่องเราไม่อยากให้เขารู้เขาก็ชอบพูดประชดว่านี้เป็นคนอื่นหรอไม่ใช่พ่อหรอ? พอเราตอบว่าก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้เขาก็ชอบพูดกับแม่ว่า"เทอลูกเรามองเราเป็นคนอื่นนะ"มันอึดอัดมากค่ะ ชอบมาแซะเราเรื่องที่เราเคยทำผิดพลาด แต่ถามว่าพ่อดีมั้ยพ่อดีมากค่ะ พ่อตามใจเรารักเรามากที่สุดอยากได้อะไรก็ให้อยากไปไหนก็ได้ไป เขาของให้เราเปลี่ยนตัวเองเพื่อนเขาเราก็เปลี่ยนให้ค่ะบุหรี่เราก็เลิกให้แต่เรื่องคนคุยเราแฟนเราก็มีบ้างค่ะ แต่ช่วงหลังๆพ่อก็ชอบถามว่สมีใครมาจีบมาคุยบ้างมั้ยจะคุยกับใครก็คุยแต่ขอแค่ให้บอกเราก็บอกว่าโอเค แต่ทุกครั้งที่เขาถามเราก็ตอบว่าไม่ตลอดค่ะเพราะไม่อยากให้ใครรู้ ไม่อยากให้เรารู้ในที่นี้คือเพื่อนเราก็ไม่บอกคือคุยแบบไม่มีใครรู้เลยว่าคุยกันแต่มาวันนี้เรามาเมี่ยวกับครอบครัวแล้วคนคุยเราโทรมาพ่อเห็นชื่อถามว่าใครเราก็ตอบไปแค่ว่าเพื่อนในห้องเขาก็บอกให้ราเปิดโทรสับให้ดู เขาถึงรู้ค่ะว่าเราโกหก แล้วจั้งแต่ตอนนั้นเรากับพ่อก็แทบจะไม่คุยกันเลยค่ะจนช่วงหัวค่ำพ่อเรียกเราไปคุย และก็พูดสอนเหมือนพ่อสอนลูกทั่วไปค่ะ แต่มันจะมีอยู่คำนึงที่พ่อพูดบ่อยๆเวลาเรามีแฟน"ทำไมอยากมีแฟนขนาดนั้นเลย,ขาดไม่ได้หรอผู้ชายอะ,ทำไมต้องมีแฟน เนี่ยแบบละให้กูตอบยังไงอะ เราควรแก้ความสัมพันธ์แบบนี้ยังไงดีค่ะ เราจะเปิดใจให้พ่อกับแม่ยังไงดี