ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราอายุ26แล้ว ออกมามีครอบครัวแล้ว(แต่ยังไม่ได้แต่งงาน) มาอยู่บ้านผู้ชาย แต่เรารู้สึกว่าที่บ้านเราหวงเรามากๆ แบบจะจัดหาคนที่ดีๆให้ อยากให้มีอนาคตดีๆ อันนี้เราเข้าใจนะคะ แต่เรามาอยู่ที่บ้านแฟนได้6ปีแล้ว มันก็มีบางทีที่เราไม่แฮปปี้ทั้งหมดตลอดเวลา6ปี คือบ้านเค้าค่อนข้างมีฐานะ แต่บ้านเราเราก็ไม่ได้มาตัวเปล่าค่ะ เราก็เอาเงินมาลงทุนกับเค้าแล้วก็ทำงานกับบ้านเค้า เค้าให้เงินเดือนปกติ เราก็ให้เงินเดือนพ่อแม่ปกติค่ะ แต่ว่าพอวันนึงเรารู้สึกว่าอยากออกจากตรงนี้ เพราะอยากออกไปใช้ชีวิตอิสระ เราไม่มีความสุขอีกต่อไปแล้วค่ะ เพราะแฟนเราไม่เคยมีภาวะการเป็นผู้นำ เขาเป็นลูกชายคนเดียว เอาง่ายๆคือที่บ้านเราไม่อยากให้เลิกกับเขากลัวเราจะลำบากค่ะ แล้วก็เหมือนว่าถ้าเลิกกับคนนี้ก็ต้องทำแบบนั้นแบบนี้ต้องอย่าคบคนนี้อย่าคุยคนนั้นนะ คือเราก็คิดคนเดียวว่าต้องรอเราอายุเท่าไหร่ถึงจะมีสิทธิใช้ชีวิตของตัวเอง นี่เราใช้ชีวิตแบบที่ที่บ้านเลือกให้ตลอดนะคะ ไม่เคยเกเร แต่เราอยากออกมาจากตรงนี้ โดยที่จะทำยังไงให้ที่บ้านเข้าใจดีคะ บางทีมันอึดอัดบอกใครไม่ได้บางเรื่องมันละเอียดอ่อน กับแฟนเรรมีแต่เราที่ต้องคอยเป็นผู้นำ แล้วคิดดูว่า6ปีน่ะค่ะ บางทีเวลามีคนที่ทำให้เราสบายใจมากกว่าเราก็ต้องรู้สึกดีอยู่แล้วถูกมั้ยคะ แต่ประเด็นเลยคือจะทำยังไงดีกับก่รที่ทางบ้านเราหวงที่จะให้ไปเจอใคร ถ้าจะเลิกกับคนนี้ก็ต้องแบบนั่นแบบนี้ หรือต้องรออายุ28,30คพ ถึงจะเลือกใช้ชีวิตเองได้ 😭 แล้วบ้านแฟนเราบอกแต่ว่าจะมาขอๆจะมาแต่งๆ นี่ก็ผ่านมา6ปีแล้วจนเราเลิกถามแล้วค่ะ มันมีอีกหลายๆเรื่องที่ไม่น่าจะเล่าได้หมดค่ะ อึดอัดค่ะอยากใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองอยากใช้
อายุ26แล้ว แต่พ่อแม่ยังหวงไม่เลิก!!