ผม ตั่งแต่มีความรักผมก็พอ ถึงผมอาจจะเป็นผ.ช ที่มีแฟนคบน้อยอย่างน้อยก็แค่3คน แต่แต่ละคนผมคบ หลายปี ตั่งแต่ 1-4 ปี แต่ผมมักจะไม่สนใจผ.ญคนอื่นเลย โดยเวลามีแฟนก็จะมีคนประเภทกำลังหาแฟนหรือ อ่อย มาตอนที่ผมมีแฟนแล้ว ผมไม่ค่อยชอบคนประเภทนี้หรอก แต่ตอนผมเลิกกับแฟน ผมในช่วงนั้นยังทำใจ ได้ปีเดียว คุ่นคิดที่ต้องเลิกคนที่รัก ได้เป็นปีอีกเป็นคนที่3

ในช่วงนั้น ผมไม่รู้ว่าจุดเด็นผมคืออะไร ไม่ได้คิดว่าตัวเองดีอะไร มันจะผ.ญ เริ่มเข้าหาผมแต่ไม่ได้เยอะเลยอย่างน้อยแค่ 3คน ทุกๆปีมันจะมีอย่างน้อย 1คนแต่ปีนี้ มี3คนเลย แต่ผมไม่สนใจทุกคำพูดที่เค้ากำลังจะจีบ ยังฟื้นฟูสภาพจิตใจอยู่ ผ.ญกลุ่มนั้น เอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อผมเฉยเลยว่าผมไม่สนใจเล่นแต่ มือถือ พ่อผมมาขายของสลับตัวผมพอดีเลยเอาเรื่องนี้มา
บอก

แต่ผมไม่ได้สนใจซักนิด แต่ก็แอบเสียดายบ้างแต่มันไม่ใช่คนที่ใช่ อีกอย่างผมไม่ได้รู้จักกันด้วย 

ผมพลาดเรื่อง เพื่อนผมเป็นผ.ญ ในชีวิตนี้ ผมมีแต่เพื่อนผ.ญ เพื่อนคนนั้นผมจะใช้นามสมมุติ ว่า ตาลละกัน เพื่อนผมคนั้นถามหาแต่ผมแต่ผมก็หลาบหน้าหลบตาทุกๆครั้งที่ไปเยี่ยมยาย ยายผมมาเล่าให้ฟังพร้อมบอกว่า สาวตาล สนใจ เองนะ แต่ผมก็ไม่สนใจจนผมตอนนั้นทำใจได้ มาซักพักแล้ว ได้2ปี ผมกลับมาบ้านยาย ยายก็เหมือนพูดปดติเรื่อง ตาล แต่จู่ๆยายก็เอะใจเลยบอกว่า

ตาลมีแฟนแล้ว แต่ผมไม่คิดอะไรแต่ยายก็ยังบอกว่าตอนนี้ก็กลายเป็น ผัวแล้ว จะแต่งงานกันตอนโต ผมนี่อึ่งเลย ผมนี่กลับไปนึกถึงแฟนเก่าเลย เครียดมาก คนที่เคยเข้าหาผมส่วนใหญ่เหมือนผมจะเหมือนคน ไปส่งทางเลย ผมนี่ไม่มีความรักเลยตอนนี้ แต่ผมก็กลับไปไม่สนใจอาจจะมีเสียดายบ้าง ผมมองว่าความรักไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะ

ผมก็ยังมีคนที่ เก็บไว้ในใจอยู่ ความสัมพันธ์ผมก็ยังอาจจะเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ผมก็ยังนับเป็นผ.ญ คนหนึ่ง ผมไม่ใช่เด็กกันแล้วเลยมีอาการ เขินกันเป็นปกติ แต่เรื่องก็เกิดว่า ผมดันรู้ว่าเพื่อนไม่ยอมจะมีแฟนเพราะ ผม ผมก็เชื่อ 50,50แหละ แต่ผมไม่เคยว่ามันไม่เคยมีแฟนหรือความรักเลยหรอ ถึงจะเป็อันเพื่ิอนสมัยเด็กก็เหอะ เป็นตนเองเลยแหละความสัมพันธ์ผมกับเพื่อนเลือกที่จะเก็บไว้ซักพัก ผมไปปั่นจักรยานกัน ซึ่งแต่ละวันเราไม่ได้ทำตัวปกติกันเลยเวลาเจอกันทำไมต้องเขินด้วย เราเป็นเพื่อนกันนะ แต่ผมไม่ได้ มาหาบ่อยหรอก จะมาก็แค่มาเยี่ยมยาย

และก็ยังมีเพื่อนผ.ญ ที่ผมก็ยังเก็บไว้อีกคนแต่คนนี้จะพิเศษหน่อย ผมเจอกันเพราะ เป็นลูกของแม่เพื่อนนำผมกับพี่ และ เพื่อนสาวเป็นรุ่นพี่ และ เพื่อนผ.ช อีกคนมาเจอกันตอนเด็ก ทำให้เรารู้จักกัน แต่คนนี้เหมือนพี่ผมจะดูหวงไงไม่รู้ อาจจะสวย ละมั้ง แต่ผมไม่ไม่ชอบเท่าไหร่ ผมไม่ได้สนิทกันเป็นพิเศษพี่ชายผมเหมือนจะสนิทกว่า ทำให้ยังไม่ได้ชอบอะไรหรอกแต่ผมก็มีคิดถึงบ้างเพราะ เจอกันตอนเด็ก แต่ตอนนี้ผมมัธยมแล้ว ไม่เจอกันเลย แต่จะเจอกันก็คงจะโตกันแล้ว

นี่คือเหตุผมที่ผมไม่ได้สนใจ ผ.ญคนอื่นเลย ถึงคนอื่นจะสวย แต่ผมว่าคบไปคงได้ไม่นานกลัวเสียเวลาอีกอย่างผม รักเดียวใจเดียว กลัวจะเสียเวลา 1-2เดือนที่คบแล้วโดนทิ้ง ผมในชีวิตนี้ไม่เคยบอกเลิกใครเลยผมรักทุกคนที่ผมคบแต่คนอื่นก็คงรักผมแหละ คบได้ 1ปี และ 4ปี แต่อาจจะมีแค่ 3คนแต่ ผมแค่ อายุ 15เอง คบหลายคนเดี๋ยวผิดศีล

และก็ผมก็ข้อเสียของการไม่สนใจผ.ญ เหมือนกัน คือเหตุการที่ผมก็มีแอบชอบ เพื่อนสนิทคนหนึ่ง แต่ผมไม่ได้ชอบขริงแค่รู้สึกว่า ชอบดีแต่ไม่ได้ถึงขั้นเก็บไว้ในใจ วันนี้ข่าวถึงหูเพื่อนผมวันนั้นเพื่อนผมเริ่มถามผมตัวต่อตัว แต่ผมด้วยความที่ไม่ได้สนใจความรัก+ยังลืมคนก่อนไม่ได้+กลัวเสียเพื่อน ผมตอบหลบๆไป เพื่อนผมดูเหมือนจะเปลี่ยนสีหน้าไปทันที ผมไม่รู้ว่าผมผิดรึป่าวที่พูดอย่างนั้น แต่ตอนนี้ ผมอาจจะมีชิบบ้างก็เหอะ แต่ก็ต้องอยู่ในขอบเชต คำว่าเพื่อนผม อาจจะไม่ได้บอกตอนนี้ แต่คงจะเร็วๆนี้ (ทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ😁)