ทำยังไงกับความเสียดาย

เราเรียนโทวิศวะโปรเเกรมไทยด้วยทุนตัวเอง เทอมละประมาณ 15000 เกือบจะ 1 เทอมเเล้วเพิ่งมาเห็นทุนโทนานาชาติ คือรู้สึกสนใจ อยากลองยื่นไปเเต่ต้องใช้ใบ Recommendation จากอ.ตอนป.ตรี ซึ่งอ.ที่ปรึกษาตอนป.ตรีก็คือคนเดียวกับป.โทที่เรากำลังเรียนเเละเคยเกริ่นๆไว้ว่าจะทำเล่มกับเขา ซึ่งลองคิดดู ถ้าไปขอ recommend จากอ.ที่สอนป.โทเพื่อจะไปขอทุนป.โทอีกเเห่ง มันเเปลกๆ เเละเราไม่กล้าพูดกับเขาด้วยค่ะเพราะเกรงใจสุดๆ อีกอย่าง ป.โทนานาชาติใช้คะเเนนอังกฤษอันนึงที่เราเคยสอบไว้ เขากำหนดคะเเนนมากกว่าหรือเท่ากับ 60 ซึ่งเราได้ 60 ยื่นไปก็ไม่รู้จะได้มั้ย เเต่ป.ตรีเกรดโอเคค่ะ อยู่ม.รัฐท็อป 10 เกียรติ 1

ถ้าได้ทุนนานาชาติ เราต้องเรียนเเบบ ก1 เเบบทำวิทยานิพนธ์เท่านั้นเพราะต้องทำงานสอนด้วย ซึ่งมันก็เสี่ยงอีกว่าถ้ายื่นทุน คิดว่าทุนน่าจะให้เลือกได้หมดว่าเรียน ก.1,2 ถ้า ก2 มีคอร์สเวิร์ค เรียน 4 วันเต็มเราไม่มีเวลาทำงาน เเต่เเม้ทุนจะบอกว่าได้ทั้งก1 ก2 เเต่ส่วนมากที่เราเคยอ่านกระทู้ อ.ส่วนมากจะเเนะนำให้เรียน ก2 ที่มีคอร์สเวิร์คด้วย ซึ่งถ้าเป็นเเบบนี้ เราเรียนไม่ได้ค่ะเพราะติดงาน มันมีความเสี่ยงมากมายในการยื่นทุนนี้ค่ะ ทั้งคะเเนนอังกฤษของเรา, อ.ที่ปรึกษาที่เราไม่กล้าขอใบ recomment, ทุนที่ไม่รู้ว่าจะได้ไหม, ถ้าได้จะต้องได้ก.1 เท่านั้น ซึ่งเป็นไปได้ยาก

เเม้จะมีความเสี่ยงมากมายมาหักล้างเเต่เราก็เสียดายทุนนี้มาก ยอมรับว่าวางเเผนไม่ดีตั้งเเต่เเรก น่าจะเห็นทุนนี้ก่อนเเละตั้งใจสอบอังกฤษให้ดีกว่านี้ จะไปขอ Recomment จากอ.ก็น่าอับอาย ถ้ายื่นไปเเล้วไม่ได้จะต้องกลับมาที่เดิมก็น่าขันมาก เราจะทำยังไงกับความรู้สึกเสียดายนี้ดีคะ เเต่ใจจริงตอนนี้ก็หวังจะขอทุนเอกนานาชาติหลังจบโทโปรเเกรมไทย เเต่ตอนนี้เสียดายมากที่เพิ่งเห็นทุนโทค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่