เรากับแฟนคบกันมา 10 ปีได้
รักๆเลิกๆมาตลอด ส่วนใหญ่จะเป็นเราเองที่ใจอ่อนกลับมา
ถ้าไม่นับเรื่องการวางแผนชีวิต กับปัญหาการเงินก็คือคนดีคนนึง แต่มีปัญหาด้านนี้ตลอด
ปีนี้ก็อายุ 32 กันทั้งคู่ละ เราถามเขาถึงเรื่องการแต่งงาน จริงๆถามมาตั้งแต่ 28-29 ละ ว่าเมื่อไหร่จะทำให้ถูกต้อง เขาได้แต่ตอบว่าเมื่อเก็บเงินมากพอ เมื่อพร้อม แล้วเมื่อไหร่ล่ะ? เรามีเงินเก็บเองส่วนนึงที่จะนำออกมาช่วยกันได้ (แต่เราไม่อยากบอกว่าเรามี)
ปากบอกเก็บเงิน แต่ไม่เคยมีเก็บสักบาท เราเคยเสนอว่าถ้าอยู่กับตัวแล้วเก็บไม่อยู่ ให้ทำบัญชีใหม่แล้วเอาบัญชีมาไว้ที่เรา ไม่ต้องผูกแอพอะไร ก็ไม่ทำ
เงินเดือนเขาน้อยกว่าเรา แต่เขาไม่เคยที่จะต้องรับภาระค่าใช้จ่ายอะไรเรา ค่าเช่าห้อง ค่าต่างๆส่วนตัวเรา เราจ่ายเองทั้งหมด เขารับผิดชอบแต่ส่วนตัวเค้าเอง เราจะได้จากเขาบ้างก็ตอนโบนัสออก ไม่ได้มากมาย เราเคยเก็บเงินร่วมกันนะ แต่ด้วยปัญหาของทางบ้านแฟน ทำให้ต้องปิดบัญชีแล้วแบ่งเงินส่วนของเขาไปให้ที่บ้าน
ครอบครัวแฟนก็อีกส่วนนึงที่ทำให้ระยะหลังเราไม่ไหวแล้ว
เราเข้าใจว่าพ่อแม่ใครก็รัก ทำงานส่งให้พ่อแม่เราไม่ติด แต่น้องชายแฟนอายุจะ30 ละ ไม่ทำงานทำการ ติดยามาขอแม่เงินบางทีก็ให้พ่อแม่มาขอให้ แฟนเราก็ให้ เราทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องนี้ กับครอบครัวเขาไม่ว่าผิดถูกเค้าหาทางช่วยทุกอย่าง แต่กับเราเวลาเดือดร้อนเค้าบอกแต่ไม่มี ทั้งที่เวลาเงินไม่พอใช้ เวลาเดือนร้อนมายืมที่เรา บางทีไปยืมแม่เราก็มี
ปีนี้ล่าสุดโบนัสออก เราเห็นข้อความจากทางบ้านเขา แม่บอกอย่าลืมโอนตังให้น้ายืมหมื่นนึง
โอนค่าประกันตายายด้วยนะ (อันนี้จ่ายทุกปี) แล้วจะโอนมาให้แม่เท่าไหร่ น้องทักมาขอ บลาๆอีกหลายคน เรียกว่าโบนัสออกมาแทบไม่ได้ใช้
เงินเดือนแต่ละเดือนโอนให้ทางบ้าน พอไม่พอใช้ก็มายืมเรา พอเราบอกให้เริ่มใหม่เงินเดือนออกโอนมาที่เราให้หมดมีอะไรต้องจ่ายตรงไหนบ้างเราจะเคลียร์ให้ แล้วจัดเงินให้พอดีกับแต่ละเดือน ก็ไม่เอา เราพยายามเสนอช่วยทุกทางแล้วแต่ไม่เอา แล้วมายืมเราทุกเดือน
แต่คนที่บ้านเขา เพื่อนเขามองว่าที่แฟนเราไม่มีเงินใช้ เพราะเอาเงินมาให้เรา เราไม่รู้ว่าแฟนไปพูดอะไรถึงทำให้คนอื่นมองเราแบบนี้
ที่ผ่านมามันเหมือนเราพยายามสร้างทุกอย่างให้ดีขึ้นคนเดียว โดยเขายืนอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนเลย ทั้งที่เราพยายามดึงแล้ว อะไรแล้ว พอเราพูดเขาจะตอบกลับมาแค่ว่า” ก็เกิดมาจนให้ทำไง“ เราบอกจนได้ก็รวยได้ แต่นางไม่มีความพยายามที่จะทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นเลย
เราตัดสินใจไม่ไปต่อแล้ว เราเหนื่อยทุกอย่าง
คบกับแฟนมา10ปี แต่ไม่เห็นอนาคต เป็นเพื่อนๆจะเลิกมั้ย?
รักๆเลิกๆมาตลอด ส่วนใหญ่จะเป็นเราเองที่ใจอ่อนกลับมา
ถ้าไม่นับเรื่องการวางแผนชีวิต กับปัญหาการเงินก็คือคนดีคนนึง แต่มีปัญหาด้านนี้ตลอด
ปีนี้ก็อายุ 32 กันทั้งคู่ละ เราถามเขาถึงเรื่องการแต่งงาน จริงๆถามมาตั้งแต่ 28-29 ละ ว่าเมื่อไหร่จะทำให้ถูกต้อง เขาได้แต่ตอบว่าเมื่อเก็บเงินมากพอ เมื่อพร้อม แล้วเมื่อไหร่ล่ะ? เรามีเงินเก็บเองส่วนนึงที่จะนำออกมาช่วยกันได้ (แต่เราไม่อยากบอกว่าเรามี)
ปากบอกเก็บเงิน แต่ไม่เคยมีเก็บสักบาท เราเคยเสนอว่าถ้าอยู่กับตัวแล้วเก็บไม่อยู่ ให้ทำบัญชีใหม่แล้วเอาบัญชีมาไว้ที่เรา ไม่ต้องผูกแอพอะไร ก็ไม่ทำ
เงินเดือนเขาน้อยกว่าเรา แต่เขาไม่เคยที่จะต้องรับภาระค่าใช้จ่ายอะไรเรา ค่าเช่าห้อง ค่าต่างๆส่วนตัวเรา เราจ่ายเองทั้งหมด เขารับผิดชอบแต่ส่วนตัวเค้าเอง เราจะได้จากเขาบ้างก็ตอนโบนัสออก ไม่ได้มากมาย เราเคยเก็บเงินร่วมกันนะ แต่ด้วยปัญหาของทางบ้านแฟน ทำให้ต้องปิดบัญชีแล้วแบ่งเงินส่วนของเขาไปให้ที่บ้าน
ครอบครัวแฟนก็อีกส่วนนึงที่ทำให้ระยะหลังเราไม่ไหวแล้ว
เราเข้าใจว่าพ่อแม่ใครก็รัก ทำงานส่งให้พ่อแม่เราไม่ติด แต่น้องชายแฟนอายุจะ30 ละ ไม่ทำงานทำการ ติดยามาขอแม่เงินบางทีก็ให้พ่อแม่มาขอให้ แฟนเราก็ให้ เราทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องนี้ กับครอบครัวเขาไม่ว่าผิดถูกเค้าหาทางช่วยทุกอย่าง แต่กับเราเวลาเดือดร้อนเค้าบอกแต่ไม่มี ทั้งที่เวลาเงินไม่พอใช้ เวลาเดือนร้อนมายืมที่เรา บางทีไปยืมแม่เราก็มี
ปีนี้ล่าสุดโบนัสออก เราเห็นข้อความจากทางบ้านเขา แม่บอกอย่าลืมโอนตังให้น้ายืมหมื่นนึง
โอนค่าประกันตายายด้วยนะ (อันนี้จ่ายทุกปี) แล้วจะโอนมาให้แม่เท่าไหร่ น้องทักมาขอ บลาๆอีกหลายคน เรียกว่าโบนัสออกมาแทบไม่ได้ใช้
เงินเดือนแต่ละเดือนโอนให้ทางบ้าน พอไม่พอใช้ก็มายืมเรา พอเราบอกให้เริ่มใหม่เงินเดือนออกโอนมาที่เราให้หมดมีอะไรต้องจ่ายตรงไหนบ้างเราจะเคลียร์ให้ แล้วจัดเงินให้พอดีกับแต่ละเดือน ก็ไม่เอา เราพยายามเสนอช่วยทุกทางแล้วแต่ไม่เอา แล้วมายืมเราทุกเดือน
แต่คนที่บ้านเขา เพื่อนเขามองว่าที่แฟนเราไม่มีเงินใช้ เพราะเอาเงินมาให้เรา เราไม่รู้ว่าแฟนไปพูดอะไรถึงทำให้คนอื่นมองเราแบบนี้
ที่ผ่านมามันเหมือนเราพยายามสร้างทุกอย่างให้ดีขึ้นคนเดียว โดยเขายืนอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนเลย ทั้งที่เราพยายามดึงแล้ว อะไรแล้ว พอเราพูดเขาจะตอบกลับมาแค่ว่า” ก็เกิดมาจนให้ทำไง“ เราบอกจนได้ก็รวยได้ แต่นางไม่มีความพยายามที่จะทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นเลย
เราตัดสินใจไม่ไปต่อแล้ว เราเหนื่อยทุกอย่าง