จะมาเล่าเรื่องราวความรักที่จะไม่ลืมเลยค่ะ
ก่อนอื่นเลยนะคะ แฟนเก่าเราเป็นคนอินโดค่ะ รู้จักกันผ่านทางอินเทอร์เน็ต จากนั้นคุยกันทางในไอจีสักพัก เราก็รู้สึกชอบเขานะคะ และเขาก็ด้วย เขาเป็นคนชอบชมค่ะ และชอบตามใจเรา เขาน่ารักมากค่ะ แต่ปัญหาคือ เขาเป็นอิสลามค่ะ(ประชากรส่วนใหญ่ในอินโดนับถืออิสลาม) เราเป็นไทยพุทธ ตอนนั้นเราก็ไม่มีความรู้เรื่องอิสลามมากนัก เราเลยไม่ทันได้คิด ว่าอิสลามไม่มีระบบแฟน จนในที่สุดเราสองคนก็คบหากัน เราทั้งคู่รักกันมากค่ะ วางแผนอนาคตร่วมกัน เราคบกันมา 11เดือนค่ะจะ1ปีแล้ว เราได้รู้วัฒนธรรมของเขา เรื่องราวของเขา จนเราคบกันไปเรื่อยๆ ซึ่งตัวเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราเริ่มศึกษาเกี่ยวกับศาสนาของเขาค่ะ เราชอบศึกษาเกี่ยวกับวัฒนธรรม ศาสนา อะไรต่างๆเราชอบที่เรียนรู้เรื่องราวของเขาค่ะเพื่อจะได้เข้าใจเขามากขึ้น จนในที่สุดเขาก็มาบอกเรา เรื่องที่จะต้องเลิกกัน เราถามถึงเหตุผลที่เลิกกัน เขาตอบว่า เขาไม่อยากทำผิดต่ออัลเลาะห์ ไม่อยากโดนทำโทษเมื่อตายไป ตอนที่เลิกกันจะเข้าเดือนเราะมะฎอนค่ะ เราเองในตอนนั้นก็รู้อยู่แก่ใจนะคะ ซึ่งมันควรเป็นอย่างนั้นตั้งแต่แรก ความรักเราไม่ควรเกิดตั้งแต่แรกค่ะ ในท้ายที่สุดเราก็ตัดสินใจเลิกกัน เราเสียใจมากๆเลยค่ะ เราทั้งคู่ไม่ได้อยากเลิกกันนะคะ เขาบอกเราว่าเขาก็ไม่อยาเลิก แต่มันผิดหลักศาสนาของเขา เขายังรักเรา และเขาบอกว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าเขาจะแต่งงาน แต่เรารักเขาค่ะ บางครั้งความรักคือการที่เราได้มองคนอันเป็นที่รักมีความสุขและได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เราเลยเสียสละความรักของเราทั้งคู่ เราอยากจะให้เขาได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องและมันเป็นสิ่งที่ดีให้กับเขา เราทั้งคู่น้อมรับความผิดที่เกิดขึ้นครั้งนี้นะคะ เราเชื่อว่าสักวันถ้าเราคู่กันจริงๆทุกอย่างจะพาเราให้มาเจอกันในวันนี้ถูกกำหนดไว้นะ เรายังหวังดีต่อกันเสมอค่ะ ก่อนเราจากกันเราก็บอกให้เขาว่าอย่าลืมละหมาดทุกวันด้วยนะ เขาก็บอก
ตกลงค่ะ เราภูมิใจในตัวเขานะคะที่คิดได้ เราบอกเขาว่าไม่ต้องขอโทษเราเลย เขาทำสิ่งที่ควรจะทำ มันดีสำหรับคุณ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ไปกันต่อก็ตาม ครั้งนึงเราก็ได้ทำสิ่งที่ดีให้กับคนที่เรารักและหวังดีเสมอมาค่ะ 

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวเล็กๆน้อยๆของเรานะคะ มีความคิดเห็นยังไงก็บอกได้นะคะ