เรื่องมีอยู่ว่าไปเล่นบอร์ดเกม แรกๆมันก็จอยๆแต่พอถึงเกมนึงมันไม่จอยละ ก่อนหน้านั้นที่จะลงรถเขาโทรหาน้องเขาว่าถึงร้านยังเปิดลำโพง เราก็พูดดีๆว่าคันนี้หรือป่าว เราไม่รู้ว่ารถน้องคันไหน เขาขึ้นเสียงใส่ขณะที่เปิดลำโพงคุยกับน้องซึ่งน้องเอาแฟนสาวมาด้วย ว่า ก็คันนี้ไงจะงงอะไร แล้วจะงงทำไม แล้วก็ขำ เราก็พยายามอธิบายให้เขาฟังว่า เราไม่รู้ไงว่าเป็นคันนี้ เขาก็ขึ้นเสียงอีกว่า ที่รถกระจกก็คือคันนี้ไง งงไร เราก็ไม่พูดต่อก็ทดเอาไว้ในใจละ พอถึงเกมต้นเรื่องแหละเป็นเกมหุ้น เขาก็อธิบายแฟนน้องชาย ว่าตัวนั้นเป็นงี้ตัวนี้เป็นงั้น ไม่หันมาดูเราเลยสักนิด พอถึงตาเรา เราลงอะไรก็พูดเสียงดัง จะลงนั้นทำไม ลงนี้ทำไม  แล้วทุกคนน่าจะถามว่านั้นวงเดียวกันทำไมไม่ฟัง มันเป็นเกมหุ้นที่มันซื้อคนละตัว เขากับแฟนน้องชายซื้อตัวเดียวกันก็เลยให้คำแนะนำไง เขาบอกเราแบบนี้ แล้วยังไง บอกเราก็ได้ไหม แฟนไหม เหมือนห่วงอยากเอาแต่ชนะเกม น้อยใจตั้งแต่ขึ้นเสียงตอนบนรถละ แล้วนั่งในกลุ่มเหมือนธาตุอากาศ  เราบอกว่าไม่อยากเล่นเกมนี้แล้วในกลุ่ม เพราะมีน้องอีกคนมาเล่นด้วยแต่ไม่ได้เล่นเลยเปลี่ยนเกมใหม่น้องจะได้เล่นด้วย เขาก็ไม่ได้ฟังเสียงเราพูด เหมือนเดิม พอลงอะไรก็เสียงดังใส่ ขำใส่แทนที่เป็นแฟนจะคอยบอกเราพอจบเกมเราบอกว่าอยากกลับละ มันไม่จอยละมันอึดอัด แต่เขาก็เล่นต่อ พอเปลี่ยนเกมใหม่ อารมณ์จากเปลี่ยนเกมคือไม่อยากเเราล่นแล้ว เราบอกไม่อยากเล่นเราก็ลุกขึ้นจ่ายเงินแล้วออกจากร้าน เขาก็เล่นเกมต่อไม่ได้ออกมาดู เราคงไม่นั่งหน้าร้านรอหรอกมืดก็มืด ยุงก็เยอะ เลยเรียกแกรป ไปส่งที่ตรงเป็นที่สักการะของคนในจังหวัดคนมันเยอะ ไม่ได้นั่งกลับหอพัก เพราะมันไกลแล้วก็เปลี่ยว มานั่งเล่นคิดอะไรไปเรื่อยได้สัก30-50นาทีเขาพึ่งโทรมาถามว่าอยู่ไหน เขาเป็นห่วง ถ้าเราเป็นอะไรไปเขาจะทำไง (เราก็คนพื้นที่มีเพื่อนคนรู้จักอยู่) แล้วขึ้นยังขึ้นเสียงอีกส่ง วอยซ์มา อยู่ไหน  แล้วก็โทรมาหลายสายแต่ไม่ได้รับสาย เขาก็พูดว่าเขาทำไรไม่ถูกแล้วบอกมาเถอะ  เราก็ใจอ่อนเลยบอกไปพอมา เค้าก็บอกว่ากลับห้องเถอะ กำแขนเราแน่นแล้วพาขึ้นรถไป แล้วเขาก็พูดอีกจะมางี่เง่าอะไรก็แค่เกมไหม ไร้สาระมาก เราก็พยายามจะอธิบายว่าที่เราเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะเกมมันเป็นเพราะเธอ เราน้อยใจ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเทคแคร์แต่คนอื่นไม่เคยมองมาที่แฟนตัวเองด้วย เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ครั้งแรก เคยไปเที่ยวระยะกับครอบครัวเขา เขาไปนั่งคุยกับคนนั้นคนนี้ แล้วก็ไปนั่งคุยกับแฟนน้องสาว บอกเขาไม่มีเพื่อนคุยเขาจะทำตัวไม่ถูก ซึ่งฉันคือคนทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะอยู่จุดไหน ไม่รู้จักใครเพราะไปเที่ยวครั้งแรกกับเขานั่งเหมือนธาตุอากาศ เรื่องนี้ก็เคยบอกเขาไปแล้วว่าไปคนเดียวไม่รู้จักและสนิทกับใคร เราก็คุยกับคนอื่นบ้างไม่ใช่ไม่คุย แต่มันไม่ได้มีเรื่องคุยได้ตลอด แล้วก็เคยไปเดินห้างด้วยกันตอนสมัยเรียน เราไม่โอเคเรื่องไรสักอย่างนี้แหละ เลยหาที่นั่ง แล้วบอกว่ากลับเลย เขาขับรถออกมาเลย แล้วโทรมาให้โอนเงินให้หน่อยจะเติมน้ำมัน ตอนนั้นน้ำตาไหลเลย ก็เลยให้เพื่อนมารับ เขาบอกเขาเห็นเราอยู่แต่ไปเติมน้ำมันจะมาง้อ เขาไม่แชทไม่ไรเลยเราแบบเสียความรู้สึกมาก ให้เรากลับเองยังโทรมายืมเงินเติมน้ำมันรถ เราเลยโทรให้เพื่อนมารับ  เหตุการณ์มันคล้ายๆ กันเลยอยากถามความคิดเห็นทุกคนว่าการที่เราลุกออกมาแล้วขึ้นแกรปออกไปเรางี่เง่ามากใช่ไหม  ยอมรับความคิดเห็นทุกแบบค่ะ